Fred Vargas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fred Vargas
Fred Vargas 2009.jpg
Nome completoFrédérique Audoin-Rouzeau
AlcumeFred Vargas
Nacemento7 de xuño de 1957
 París
Nacionalidadefrancesa
EtniaPobo francés
Ocupaciónnovelista, arqueozoóloga, historiadora
PaiPhilippe Audoin
IrmánsStéphane Audoin-Rouzeau e Jo Vargas
Períodoséculo XX-século XXI
XénerosNovela negra
PremiosPrix des libraires, CWA International Dagger, CWA International Dagger, CWA International Dagger, German Crime Fiction Award e Premio Príncipe de Asturias das Letras
Na rede
IMDB: nm1725456 Allocine: 138040
Musicbrainz: 618681a7-3fce-4174-9c15-7ac28012bc2b Discogs: 1027474 Editar o valor em Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

Fred Vargas, pseudónimo de Frédérique Audoin-Rouzeau, nada en París o 7 de xuño de 1957, é unha escritora francesa, autora especialmente de novelas policíacas.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Frédérique Audoin-Rouzeau, adoito escrito erroneamente como Audouin-Rouzeau[1], é filla de Philippe Audoin, escritor surrealista próximo a André Breton.

Arqueozoóloga e historiadora de formación, escribiu en 2003 unha obra científica sobre a peste negra, titulada Les Chemins de la peste, le rat, la puce et l'homme.[2]. Escolleu como pseudónimo "Vargas" en referencia á personaxe de Maria Vargas, interpretado pola actriz Ava Gardner no filme A condesa descalza. Tamén a súa irmá xemelga Joëlle, que é pintora, usa o pseudónimo de Jo Vargas. O seu irmán é o historiador Stéphane Audoin-Rouzeau, especialista na primeira guerra mundial e codirector do centro de investigación da "Historia da Grande Guerra", e de quen podemos ver trazas no personaxe de Lucien Devernois.

A súa primeira novela recibiu o premio do Festival de Cognac en 1986 e desde entón converteuse nunha das escritoras francesas contemporáeas, cunha obra policíaca extensa e moi vendida.

Fred Vargas apoiou nas eleccións europeas do 7 de xuño de 2009 a candidatura de Daniel Cohn-Bendit e as listas dos ecoloxistas do partido Europe Écologie. Tamén asinou un manifesto durante a campaña titulado "Nous y sommes" (Velaí estamos).[3][4]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

É tímida e négase a asinar autógrafos; ten afirmado que se botou a escribir por diversión e que «a novela policíaca deriva da literatura épica».[5][6]

Obra[editar | editar a fonte]

Novelas policíacas[editar | editar a fonte]

  • Les Jeux de l'amour et de la mort, 1986.
  • Ceux qui vont mourir te saluent, 1994.

Serie "Os tres evanxelistas"[editar | editar a fonte]

  • Debout les morts, 1995.
  • Un peu plus loin sur la droite, 1996.
  • Sans feu ni lieu, 1997.

Serie do Comisario Adamsberg[editar | editar a fonte]

  • O home dos círculos azuis (L'Homme aux cercles bleus, 1991). [7].
  • L'Homme à l'envers, 1999.
  • Les Quatre Fleuves, 2000, novela gráfica en colaboración co ilustrador Edmond Baudoin.
  • Pars vite et reviens tard, 2001.
  • Coule la Seine, 2002. O volume inclúe tres novelas breves: Salut et Liberté, La Nuit des brutes e Cinq francs pièce.
  • Sous les vents de Neptune, 2004.
  • Dans les bois éternels, 2006.
  • Un lieu incertain, 2008.
  • Le Marchand d'éponges, novela gráfica realizada a partir da novela breve Cinq francs pièce (2010), canda o ilustrador Edmond Baudoin.
  • L'Armée furieuse, 2011.
  • Temps glaciaires, 2015.
  • Quand sort la recluse, 2017.

Ensaios e outros traballos[editar | editar a fonte]

  • Petit traité de toutes vérités sur l'existence, 2001.
  • Critique de l'anxiété pure, 2003.
  • La Vérité sur Cesare Battisti, 2004.

Obra científica[editar | editar a fonte]

Asinada baixo o nome real de Frédérique Audoin-Rouzeau.

  • Ossements animaux du Moyen-Âge au monastère de la Charité-sur-Loire (1986).
  • Hommes et animaux en Europe: corpus de données archéozoologiques et historiques (1993).
  • Les Chemins de la peste, le rat, la puce et l'homme (2003).
  • Un aliment sain dans un corps sain: Perspectives historiques (2007), codirixida con Françoise Sabban.

Adaptacións[editar | editar a fonte]

Cinema
Televisión
  • Sous les vents de Neptune (2008, dirixida por Josée Dayan)
  • L'homme aux cercles bleus (2009, dirixida por Josée Dayan)
  • L'homme à l'envers (2009, dirixida por Josée Dayan)
  • Un lieu incertain (2010, dirixida por Josée Dayan)

Premios e honras[editar | editar a fonte]

  • Premio do "Festival de Coñac" 1986, por Les jeux de l'amour et de la mort.
  • Premio do "Festival de St Nazaire" en 1992 por "L'homme aux cercles bleus".
  • Premio "Polar Michel-Lebrun da Cidade de Mans" en 1995 por "Debout les morts".
  • Premio "Mystère de la critique" en 1996 por "Debout les morts"
  • Trofeo "813 á mellor novela" en 1997 por "Salut et liberte".
  • "Gran Premio das lectoras de Elle" á mellor novela policíaca en 2002 por "Pars vite et reviens tard".
  • "Premio das Librarías" en 2002 por "Pars vite et reviens tard".
  • "Trofeo 813 á mellor novela francófona" en 2002 por "Pars vite et reviens tard"
  • "Trofeo 813 á mellor novela francófona" en 2004 por "Sous les vents de Neptune".
  • "Trofeo 813 á mellor novela francófona" en 2006 por "Dans les bois éternels".
  • "Duncan Lawrie International Dagger" en 2007 por "Dans les bois éternels".
  • Princesa de Asturias das Letras 2018.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Famille Audoin-Rouzeau.
  2. ↑ "Les chemins de la peste - Le rat, la puce et l'homme"; ("Os camiños do andacio. A rata, a pulga e o home")
  3. ↑ Escrito de Fred Vargas en apoio a Daniel Cohn-Bendit e ás listas de Europe Écologie.
  4. ↑ "El enigma Fred Vargas" no xornal El País 02/02/2008.
  5. ↑ ¿Porqué no firma autografos? Arquivado 26/12/2017, en Wayback Machine..
  6. ↑ Entrevista para "El País".
  7. ↑ Traducida ao galego por Antía Veres e publicada por Kalandraka en 2020.
  8. ↑ "GALARDONADOS CON LOS PREMIOS PRINCESA DE ASTURIAS 2018". fpa.es (en castelán). Consultado o 23-8-2020. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Biografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externzs[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fred_Vargas&oldid=6341078»