Mantes-la-Jolie

Mantes-la-Jolie

Localización
48°59′26″N 1°43′00″L
Estado	Francia
Divisións administrativas	Francia Metropolitana
Rexións	Illa de Francia
Departamento	Yvelines
Capital de	arrondissement of Mantes-la-Jolie (en) canton of Mantes-la-Jolie (en) (2015–)
Poboación
Poboación	44.539 (2021) (4.748,29 hab./km²)
Xeografía
Situado na entidade territorial estatística	Q108921672 Paris unité urbaine (en)
Superficie	9,38 km²
Bañado por	Río Sena
Altitude	34 m
Comparte fronteira con	Buchelay Limay Mantes-la-Ville Guernes Follainville-Dennemont Rosny-sur-Seine
Datos históricos
Precedido por	Mantes-sur-Seine (en) e Gassicourt (en)
Creación	1 de xaneiro de 1930
Evento clave 7 de abril de 1364 Siege of Mantes (en)
Organización política
• Mayor of Mantes-la-Jolie (en)	Raphaël Cognet (en) (2017–)
Membro de	Concurso das cidades e aldeias floridas (pt)
Identificador descritivo
Código postal	78200
Fuso horario	UTC+01:00, horario estándar UTC+02:00, horario de verán
Outro
Irmandado con	Maia Schleswig
Páxina web	manteslajolie.fr

Mantes-la-Jolie (chamada informalmente Mantes) é un municipio de Francia situado nos suburbios occidentais de París. É unha subprefectura do departamento de Yvelines, Illa de Francia. Trátase dunha cidade industrial moderna, situada na beira esquerda do Sena a 57 km ao oeste da capital francesa.

Xeografía

A comuna de Mantes-la-Jolie, situada no centro dunha aglomeración urbana de arredor de 80 000 habitantes, encóntrase nas beiras do Sena. Engloba dúas illas: a illa de Aumône, na que se encontra un centro de exposicións, e a illa aux Dames, chamada tamén illa de Limay.

Limita ao sur con Mantes-la-Ville e Buchelay, ao oeste con Rosny-sur-Seine, e ao norte con Limay e Follainville-Dennemont, das que se encontra separada polo Sena.

O concello ten unha altitude media de 34 msnm, estendéndose sobre unha superficie de 9,38 km².

A súa poboación en 2013 era de 45 052 habitantes, o que facía que nese ano a súa densidade fose de 4 802,99 hab./km².

Demografía

Serie de poboación histórica de Mantes-la-Jolie
(Fonte/s: INSEE-fr)

Ano	1793	1800	1806	1821	1831	1836	1846	1851	1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962	1968	1975	1982	1990	1999	2007
Poboación	4803	3800	3976	3811	4280	3818	4400	4374	5046	5372	5345	5697	5649	6056	6607	7032	8015	8034	8329	8821	9329	9944	13865	13978	13181	15155	18905	26062	42465	43564	45087	43672	42916

Historia

Parece ser que a cidade se fundou na Idade Media, e que foi un porto durante a época carolinxia. Fortificouse moi cedo a causa da súa posición estratéxica, xa que se encontra cerca da fronteira de Normandía, polo que permitía protexer París das incursións inimigas.

A cidade foi incendiada en 1087 por Guillerme o Conquistador durante a súa campaña de represalias no Vexin.

O rei de Francia Lois VI concedeulle á cidade o status de comuna libre mediante unha carta en 1110, na que lle outorgaba privilexios.

Debido á súa situación estratéxica ao lado do Sena e na fronteira de Normandía, Mantes foi unha vila desexada durante a guerra dos Cen Anos e cambiou de mans en diversas ocasións, sendo posesión, entre outros, de Carlos II de Navarra.

O rei Filipe Augusto faleceu nesta cidade o 14 de xullo de 1223. E o 22 de xullo de 1361 naceu nela o rei Carlos III de Navarra.

Á morte de Henrique III, Mantes foi partidaria da Santa Liga de París, pero foi tomada por Henrique IV, quen instalou o seu cuartel xeral á espera da conquista de París, que tivo lugar o 22 de marzo de 1594. Ademais, este rei visitaba regularmente a cidade, xa que nela vivía unha das súas amantes, Gabrielle d'Estrées.

A idade dourada da cidade chegou ao seu fin cando o seu recurso principal, o viño, deixou de venderse caro.

A súa posición estratéxica durante a segunda guerra mundial, ao ser un nexo entre Normandía e a Illa de Francia, converteu a cidade de Mantes nun obxectivo estratéxico. O 13 de xuño de 1940, a Wehrmacht ocupou a cidade. No transcurso da guerra foi bombardeada desde o aire en máis de cincuenta ocasións, especialmente o 30 de maio de 1944. Este ataque aéreo das forzas aliadas reduciu a cascallos gran parte do centro histórico da cidade aínda que, milagrosamente, a catedral de la Collégiale quedou intacta. A cidade foi liberada polo III Exército estadounidense de Patton o 19 de agosto de 1944, pero as consecuencias da recente incursión aérea foron catastróficas, xa que se contan por centenares as vítimas civís que pereceron a causa do bombardeo.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• INSEE

---

Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---