Lisipo: Diferenzas entre revisións

Lisipo
	;
Nome orixinal	(grc) Λύσιππος
Biografía
Nacemento	c. 390 a. C. ; Sición, Grecia
Morte	c. 300 a. C. (89/90 anos)
Datos persoais
País de nacionalidade	Sición
Actividade
Ocupación	escultor , broncista , arquitecto
Xénero artístico	Retrato
Alumnos	Carés de Lindos (pt) e Eutiquides (pt)
Lingua	Grego antigo
Obra
	Obras destacables Kallikrates statue at Olympia (en) ; Cheilon statue at Olympia (en) ; Poulydamas statue at Olympia (en) ; Pythes statue at Olympia (en) ; statue of the pankratiast Xenarkes at Olympia (en) ; Troilos statue at Olympia (en) ; (século II) Cabalos de San Marcos; (década de 330 a. C.) Apoxiomeno; (valor descoñecido) Atleta Vitorioso ;
Familia
Fillos	Eutícrates, Daippos, Bedes

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

VisualTexto wiki

En liña

Revisión como estaba o 25 de novembro de 2018 ás 11:55

Lisipo (en grego antigo: Λύσιππος) foi un escultor e arquitecto grego do século IV a.C., nado en Sición, Peloponeso, cara ao 390 a. C. e finado polo 318 a. C. Xunto con Escopas e Praxíteles, foi considerado un dos tres escultores máis grandes da etapa do clasicismo tardío da escultura grega, que serviu de transición ao período helenístico.

O estudo de Lisipo enfróntase ao problema da dificultade de identificación do seu estilo a partir das copias existentes pois, non só tiña un gran taller con moitos discípulos no seu círculo máis próximo^[1] senón que tamén houbo unha forte demanda de copias e reproducións dos seus traballos, mesmo cando el vivía, fornecida dende fóra do seu círculo, e que se incrementou durante a época helenística e, despois, durante a época romana.^[2] A Xuventude Vitoriosa, tamén chamada o bronce Getty, descuberta contra 1972, sería un deses casos.

Traxectoria

Algúns autores opinan que foi discípulo de Policleto mentres outros afirman que foi autodidacta aprendendo dende novo a técnica do traballo co bronce.^[3] Despois ensinou a arte de escultura, e chegou a ser director da escola de Argos e Sición. Segundo Plinio, produciu máis que 1 500 traballos, todo deles en bronce. Os comentaristas anotaron a súa graza e elegancia, e o symmetria, ou equilibrio coherente, das súas figuras, o cal era máis fraco que o ideal representado por Policleto e con proporcionalmente cabezas máis pequenas, dándolles a impresión de altura máis grande. Era famoso para a súa atención aos detalles de eyelids e toenails.

*Hermes de Atalante*, unha copia de mármore Romana dun bronce perdido atribuíu a Lysippos (Nacional Archaeological Museo de Atenas)

Obras e legado

Na súa época, Lisipo sucedeu en reputación a Policleto. Entra as obras que se lle atribúen destacan os denominados Cabalos de san Marcos, Eros tensando o arco (do que existen varias copias, a mellor no British Museum), Agias (coñecido pola copia de mármore atopada e conservada en Delfos), o Hércules en repouso ou Hércules Farnesio (que fora colocado orixinalmente nos Baños de Caracalla, e a copia que hoxe subsiste está no Museo Arqueolóxico de Nápoles) e o Apoxiomeno (coñecido a partir da copia de mármore que se conserva nos Museos Vaticanos).

Tamén foi famoso polas esculturas de bronce de Zeus e Heracles. Desta última, a única versión que existe é unha copia romana do Hércules Farnesio de Glicon de Atenas,^[4]^[5] cunha musculatura moi pesada, característica da escultura romana de comezos do século III, na que o semideus aparece apoiado nunha maza.

Discípulo

O seu discípulo máis coñecido, Cares de Lindos, construíu o Coloso de Rodas^[6], un das Sete Marabillas do Mundo Antigo. Debido a que esta escultura no existe hoxe en día, o debate continúa a respecto de se as súas seccións foron realizadas coa técnica da fundición en bronce ou foron amarteladas sobre o bronce puro.

Lisipo e Alexandre

Durante a súa vida, Lisipo foi o escultor persoal de Alexandre o Grande; de feito, era o único artista a quen o conquistador considerou axeitado para representalo.^[7] Un epigrama de Posidipo, anteriormente só coñecido na Antoloxía de Planudes (APl 119), mais tamén atopado no recentemente descuberto Papiro Milán (65 Austin-Bastianini), tomou a xeito de inspiración un retrato de bronce de Alexandre:

Lysippus, escultor de Sicyon, bold man,

Astuto craftsman, o lume é na ollada do bronce,

Cal fixeches na forma de Alexander. En ningún xeito pode un culpa

Os @Persian: o gando pode ser perdoado para voar antes dun león.^[8]

E de xeito semellante, un epigram por Asclepiades (APl 120):

Lysippus modelled Alexander está ousando e a súa forma enteira.

#Can grande é o poder deste bronce! O brazen rei

Parece para ser gazing en Zeus e aproximadamente para dicir:

"Poño Terra baixo os meus pés; thyself, Zeus, posúe Olympus."^[9]

Lysippos Foi abonado coa representación de stock dun inspirado, godlike Alexander con tousled o cabelo e os beizos separaron, ollando arriba.^[10] Un exemplo fino, unha copia Romana Imperial temperá atopado en Tivoli, é conserved no Louvre.

Descubrimento dunha posíbel estatua orixinal de Alexandre Magno

En 26 febreiro 2010, as autoridades gregas arrestaron dous homes por posesión ilegal de varias antigüidades, incluíndo unha estatua de bronce de Alexandre , o cal sería posibelmente un traballo de Lisipo. De confirmarse, converteríase no primeiro traballo orixinal descuberto de Lisipo. A estatua examinouse no laboratorio do Museo Arqueolóxico de Tesalónica, o cal é esperado para confirmar ou negar o seu authenticity.^[11]^[12]

A Xuventude Vitoriosa (ou Bronce Getty)

En 1972, a Xuventude Vitoriosa, tamén denominada como o Bronce Getty, Atleta di Fano para os italianos, foi descuberto e comprado polo Museo Getty, a instancias de Paul Getty. O bronce foi tirado do mar e reposto. Debido á cantidade de corrosion e a capa grosa de incrustation que coated a estatua cando foi atopado, podemos supor que era debaixo a auga para séculos. Isto é menos que sorprendente, cando a maioría das estatuas de bronce clásicas archeologists atopou foi pescado fóra do Mar mediterráneo. Non foi uncommon para un naufraxio para ocorrer con algo tan precioso como escultura en taboleiro. Sen calquera xeito de atopar ou recuperarlles, estas pezas ficaron para sentar no fondo do océano para séculos. O prexudicial corrosion pode ser tirado por limpar as superficies mechanically cun scalpel.^[14]

O Getty o bronce é crido por algúns para ser Lysippos traballo, ou polo menos unha copia, porque o detalle nel é constante co seu estilo de traballo e o seu canon de proporcións. Lysippos o traballo é descrito por fontes antigas como naturalista con slender e a miúdo lengthened proporcións, a miúdo con características faciais esaxeradas.^[15] Aqueles descrito nos traballos de Lysippos tivo cabezas máis pequenas que aqueles de o seu mentor Polykleitos porque utilizou un un a oito escala para a cabeza e a altura total do corpo.^[16]

Galería

Apoxiomeno
Busto de Aristóteles (copia romana en mármore, a partir do orixinal en bronce).
Copia (Andrés Díaz, 1874) en xeso da cabeza de Hércules Farnesio, que aínda que asinado por Glicon de Atenas, é atribuído como unha copia romana, de principios do século III, do orixinal en bronce de Lisipo (s. IV a.C.)
Cabeza de Heracles. Obra romana esculpida entre o 135-150 en mármore, como copia dun orixinal grego atribuíbel a Lisipo.
Hermes repousando. Copia dun orixinal de Lisipo.
O chamado "Hermes Azara": posíbel retrato de Alexandre Magno. Copia en mármore do século I ou II dun orixinal do século IV a.C. atribuído a Lisipo (Museo do Louvre).

Notas

↑ Plinio na súa Historia Natural (XXXIV, 61-67) afirmou que seu fillo Eutiktates traballaba co seu estilo e, que na seguinte xeración, Tisicrates, creou esculturas que a penas se diferenciaban das de Lisipo.
↑ O redescuberto Agias dedicado por Daocos en Delfos, era unha copia contemporánea en mármol dun bronce, cuxa fonte orixinal estaba en Farsalia, en Tesalia.
↑ Döpp (2014), p. 27
↑ Castellanos, Basilio Sebastiá (1844). Compendio elemental de arqueología I. Madrid: impr. V. de Lalama. p. 53.
↑ Alarcón, Pedro Antonio de (1861). De Madrid a Nápoles. Madrid: Gaspar y Roig editores. p. 632.
↑ Honor (1987), p. 142
↑ Plutarco, Vida de Alexandre, IV.
↑ Translation taken from C. Austin and G. Bastianini, Posidippi Pellaei quae supersunt omnia, Milan 2002, p. 89.
↑ Translation taken from W.R. Paton's Loeb edition, The Greek Anthology V, Cambridge, Massachusetts 1918, p. 227.
↑ The Search for Alexander, a 1976 exhibition catalogue, illustrates several examples and traces the development of the type.
↑ http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1111501&lngDtrID=253. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2010. Consultado o 25 de outubro de 2018. Falta o |title= (Axuda)
↑ . ISBN 0-89236-039-9. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
↑ Frel, Jiří (1982). The Getty Bronze. California: The J Paul Getty Museum. pp. 7–29. ISBN 0-89236-039-9.
↑ http://www.visual-arts-cork.com/sculpture/lysippos.htm. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)
↑ http://www.culturenet.hr/default.aspx?id=23638. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)

Véxase tamén

Bibliografía

Gardner, P. 1905. ‘O Apoxymenos de Lysippos', JHS 25:234-59.
Serwint, N. 1996. ‘Lysippos', no Dicionario de Arte vol. 19: 852–54.
Stewart, Un.F. 1983. ‘Lysippos E Hellenistic escultura', AJA 87:262.
Vermeule, C.C. 1975. ‘O weary Herakles de Lysippos', AJA 79:323–32.
Döpp, Hans-Jürgen; Thomas, Joe A.; Charles, Victoria (2014). 1000 Obras de Arte Erótico (PDF-DRM)|format= require |url= (Axuda). Parkstone International. ISBN 9781783104147.
Honor, John Fleming, Hugh; Fleming, John (1987). Historia del arte. Barcelona: Ed. Reverté. ISBN 84-291-1441-6.

[1] Plinio na súa Historia Natural (XXXIV, 61-67) afirmou que seu fillo Eutiktates traballaba co seu estilo e, que na seguinte xeración, Tisicrates, creou esculturas que a penas se diferenciaban das de Lisipo.

[2] O redescuberto Agias dedicado por Daocos en Delfos, era unha copia contemporánea en mármol dun bronce, cuxa fonte orixinal estaba en Farsalia, en Tesalia.

[3] Döpp (2014), p. 27

[4] Castellanos, Basilio Sebastiá (1844). Compendio elemental de arqueología I. Madrid: impr. V. de Lalama. p. 53.

[5] Alarcón, Pedro Antonio de (1861). De Madrid a Nápoles. Madrid: Gaspar y Roig editores. p. 632.

[6] Honor (1987), p. 142

[7] Plutarco, Vida de Alexandre, IV.

[8] Translation taken from C. Austin and G. Bastianini, Posidippi Pellaei quae supersunt omnia, Milan 2002, p. 89.

[9] Translation taken from W.R. Paton's Loeb edition, The Greek Anthology V, Cambridge, Massachusetts 1918, p. 227.

[10] The Search for Alexander, a 1976 exhibition catalogue, illustrates several examples and traces the development of the type.

[11] ttp://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1111501&lngDtrID=253. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)

[12] "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2010. Consultado o 25 de outubro de 2018. Falta o |title= (Axuda)

[13] . ISBN 0-89236-039-9. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)

[:0-14] Frel, Jiří (1982). The Getty Bronze. California: The J Paul Getty Museum. pp. 7–29. ISBN 0-89236-039-9.

[15] ttp://www.visual-arts-cork.com/sculpture/lysippos.htm. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)

[16] ttp://www.culturenet.hr/default.aspx?id=23638. Falta o |title= (Axuda)Falta o |title= (Axuda)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

@@ Liña 2: / Liña 2: @@
 '''Lisipo''' (en grego antigo: Λύσιππος) foi un escultor e arquitecto grego do [[Século -IV|século IV a.C]]., nado en Sición, [[Peloponeso]], cara ao 390 a. C. e finado polo 318 a. C. Xunto con Escopas e [[Praxíteles]], foi considerado un dos tres escultores máis grandes da etapa do clasicismo tardío da escultura grega,  que serviu de transición ao [[período helenístico]].
-O estudo de Lisipo enfróntase ao problema da dificultade de identificación do seu estilo a partir das copias existentes pois, non só tiña un gran taller con moitos discípulos no seu círculo máis próximo<ref>Plinio na súa Historia Natural (XXXIV, 61-67) afirmou que seu fillo Eutiktates traballaba co seu estilo e, que na seguinte xeración, Tisicrates, creou esculturas que a penas se diferenciaban das de Lisipo.</ref> senón que tamén houbo unha forte demanda de copias e reproducións dos seus traballos, mesmo cando el vivía, fornecida dende fóra do seu círculo, e que se incrementou durante a época helenística e, despois, durante a época romana.<ref>O redescuberto ''[[Agias]]'' dedicado por Daocos en [[Delfos]], era unha copia contemporánea en <span title="mármore" style="background-color: rgb(255, 145, 145);">mármol</span> dun bronce, cuxa fonte orixinal estaba en Farsalia, en [[Tesalia]].</ref>  A ''[[Xuventude Vitoriosa]]'', tamén chamada o ''bronce G''etty, descuberta contra 1972, sería un deses casos.
+O estudo de Lisipo enfróntase ao problema da dificultade de identificación do seu estilo a partir das copias existentes pois, non só tiña un gran taller con moitos discípulos no seu círculo máis próximo<ref>Plinio na súa Historia Natural (XXXIV, 61-67) afirmou que seu fillo Eutiktates traballaba co seu estilo e, que na seguinte xeración, Tisicrates, creou esculturas que a penas se diferenciaban das de Lisipo.</ref> senón que tamén houbo unha forte demanda de copias e reproducións dos seus traballos, mesmo cando el vivía, fornecida dende fóra do seu círculo, e que se incrementou durante a época helenística e, despois, durante a época romana.<ref>O redescuberto ''[[Agias]]'' dedicado por Daocos en [[Delfos]], era unha copia contemporánea en <span title="mármore" style="background-color: rgb(255, 145, 145);">mármol</span> dun bronce, cuxa fonte orixinal estaba en Farsalia, en [[Tesalia]].</ref>  A ''[[Xuventude Vitoriosa]]'', tamén chamada o ''bronce Getty'', descuberta contra 1972, sería un deses casos.
 == Traxectoria ==
 Algúns autores opinan que foi discípulo de [[Policleto]] mentres outros afirman que foi autodidacta aprendendo dende novo a técnica do traballo co bronce.<ref>Döpp (2014), p. 27</ref> Despois ensinou a arte de escultura, e chegou a ser director da escola de [[Argos, Grecia|Argos]] e Sición. Segundo [[Plinio o Vello|Plinio]], produciu máis que 1 500 traballos, todo deles en bronce. Os comentaristas anotaron a súa graza e elegancia, e o ''symmetria'', ou equilibrio coherente, das súas figuras, o cal era máis fraco que o ideal representado por Policleto e con proporcionalmente cabezas máis pequenas, dándolles a impresión de altura máis grande. Era famoso para a súa atención aos detalles de eyelids e toenails.
-O seu alumno, Chares de Lindos, construíu o [[Coloso de Rodas|Coloso de Rhodes]], un das [[Sete marabillas do mundo|Sete Marabillas do Mundo Antigo.]] Cando estas cervas de estatua non existen hoxe, o debate continúa a respecto de se as súas seccións foron lanzadas en bronce ou picado de bronce puro.
 [[Ficheiro:0002MAN-Hermes.jpg|dereita|miniatura|359x359px|''Hermes de Atalante'', unha copia de mármore Romana dun bronce perdido atribuíu a Lysippos ([[Museo Arqueolóxico Nacional de Atenas|Nacional Archaeological Museo de Atenas]])]]
@@ Liña 13: / Liña 12: @@
 Na súa época, Lisipo sucedeu en reputación a Policleto. Entra as obras que se lle atribúen destacan os denominados [[Cabalos de san Marcos|''Cabalos de san Marcos'']], ''[[Eros tensando o arco]]'' (do que existen varias copias, a mellor no [[Museo Británico|British Museum]]), ''Agias'' (coñecido pola copia de mármore atopada e conservada en [[Delfos]]), o Hércules en repouso ou [[Hércules Farnesio|''Hércules Farnesio'']] (que fora colocado orixinalmente nos [[Termas de Caracalla|Baños de Caracalla]], e a copia que hoxe subsiste está no [[Museo Arqueolóxico de Nápoles]]) e o ''[[Apoxiomeno]]'' (coñecido a partir da copia de mármore que se conserva nos [[Museos Vaticanos]]).
+Tamén foi famoso polas esculturas de bronce de [[Zeus]] e [[Hércules (mitoloxía)|Heracles]]. Desta última, a única versión que existe é unha copia romana do [[Hércules Farnesio|''Hércules Farnesio'']] de [[Glicon de Atenas]],<ref>{{Cita libro|título=Compendio elemental de arqueología|apelidos=Castellanos|nome=Basilio Sebastiá|editorial=impr. V. de Lalama|ano=1844|ISBN=|volume=I|lugar=Madrid|páxina=53|ref=}}</ref><ref>{{Cita libro|título=De Madrid a Nápoles|apelidos=Alarcón|nome=Pedro Antonio de|editorial=Gaspar y Roig editores|ano=1861|ISBN=|lugar=Madrid|páxina=632|ref=}}</ref> cunha musculatura moi pesada, característica da escultura romana de comezos do século III, na que o semideus aparece apoiado nunha maza.
-Tamén foi famoso polas esculturas de bronce de Zeus e Herakles. A versión restante única dun tal estatua é unha copia Romana do Weary Herakles (Farnese Hercules), por Glykon,  coa musculatura pesada típica de terceira Roma de século temperá.<ref>Stokstad, Marilyn. Art History: Ancient Art. Prentice <span title="vestíbulo ou ástrago" style="background-color: rgb(255, 145, 145);">Hall</span>, 2011.</ref>
+=== Discípulo ===
-Entre os seus discípulos, estaba [[Chares de Lindos]], que realizou o ''[[Coloso de Rodas]]''.<ref>Honor (1987), p. 142</ref>
+O seu discípulo máis coñecido, [[Cares de Lindos]], construíu o [[Coloso de Rodas|''Coloso de Rodas'']]<ref>Honor (1987), p. 142</ref>, un das [[Sete marabillas do mundo|Sete Marabillas do Mundo Antigo.]] Debido a que esta escultura no existe hoxe en día, o debate continúa a respecto de se as súas seccións foron realizadas coa técnica da fundición en bronce ou foron amarteladas sobre o bronce puro.
 == Lisipo e Alexandre ==
-Durante a súa vida, Lisipos foi o escultor persoal de [[Alexandre o Grande]]; de feito, era o único artista a quen o artista a quen o conquistador consideraba axeitado para representalo.<ref>[[Plutarco de Queronea|Plutarco]], Vida de Alexandre, IV.</ref> Un epigrama de Posidipo, anteriormente só sabido desde a Antoloxía de Planudes (APl 119), mais tamén atopado no recentemente descubriu Milán Papyrus (65 Austin-Bastianini), toma como a súa inspiración un retrato de bronce de Alexander:
+Durante a súa vida, Lisipo foi o escultor persoal de [[Alexandre o Grande]]; de feito, era o único artista a quen o conquistador considerou axeitado para representalo.<ref>[[Plutarco de Queronea|Plutarco]], Vida de Alexandre, IV.</ref> Un epigrama de Posidipo, anteriormente só coñecido na Antoloxía de Planudes (APl 119), mais tamén atopado no recentemente descuberto Papiro Milán (65 Austin-Bastianini), tomou a xeito de inspiración un retrato de bronce de Alexandre:
 : ''Lysippus, escultor de Sicyon, bold man,''
@@ Liña 34: / Liña 34: @@
 Lysippos Foi abonado coa representación de stock dun inspirado, godlike Alexander con tousled o cabelo e os beizos separaron, ollando arriba.<ref>''The Search for Alexander'', a [//en.wikipedia.org/wiki/1976_in_literature 1976] exhibition catalogue, illustrates several examples and traces the development of the type.</ref> Un exemplo fino, unha copia Romana Imperial temperá atopado en [[Tívoli|Tivoli]], é conserved no [[Museo do Louvre|Louvre]].
-=== Descubrimento de estatua orixinal posíbel de Alexander ===
+=== Descubrimento dunha posíbel estatua orixinal de Alexandre Magno ===
-En 26 febreiro 2010, as autoridades gregas arrestaron dous homes atopados en posesión ilegal de varias antigüidades, incluíndo unha estatua de bronce de Alexander, o cal é posibelmente un traballo de Lysippos. Se confirmado, isto faríao o primeiro traballo orixinal de Lysippos nunca descubriu. A estatua actualmente está sendo examinada no laboratorio do Archaeological Museo de Tesalónica, o cal é esperado para confirmar ou negar o seu authenticity.<ref>{{Cita web|url=http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1111501&lngDtrID=253}}Falta o <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;title=</code> ([[Axuda:Erros nas referencias#citation missing title|Axuda]])
+En 26 febreiro 2010, as autoridades gregas arrestaron dous homes por posesión ilegal de varias antigüidades, incluíndo unha estatua de bronce de Alexandre , o cal sería posibelmente un traballo de Lisipo. De confirmarse, converteríase no primeiro traballo orixinal descuberto de Lisipo. A estatua examinouse no laboratorio do Museo Arqueolóxico de Tesalónica, o cal é esperado para confirmar ou negar o seu authenticity.<ref>{{Cita web|url=http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1111501&lngDtrID=253}}Falta o <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;title=</code> ([[Axuda:Erros nas referencias#citation missing title|Axuda]])
 [[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título]]
 [[Categoría:Wikipedia:Páxinas con referencias sen título e con URL]]</ref><ref>{{Cita web|url=http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=10469011|título=Copia arquivada|data-acceso=25 de outubro de 2018|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20100304153117/http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=10469011#|dataarquivo=04 de marzo de 2010|urlmorta=si}}Falta o <code style="color:inherit; border:inherit; padding:inherit;">&#x7C;title=</code> ([[Axuda:Erros nas referencias#citation missing title|Axuda]])
@@ Liña 56: / Liña 56: @@
 Ficheiro:Apoxiomeno de Lisipo.JPG|Apoxiomeno
 Ficheiro:Aristotle Altemps Inv8575.jpg|Busto de [[Aristóteles]] (copia romana en mármore, a partir do orixinal en bronce).
-Ficheiro:Cabeza de Hércules Farnesio, Sevilla.jpg|Copia (Andrés Díaz, 1874) en xeso da cabeza de [[Hércules Farnesio]], que aínda que asinado por Glicon de [[Atenas]], é atribuído como unha copia romana, de principios do século III d.C., do orixinal en bronce de Lisipo (s. IV a.C.)
+Ficheiro:Cabeza de Hércules Farnesio, Sevilla.jpg|Copia (Andrés Díaz, 1874) en xeso da cabeza de [[Hércules Farnesio|''Hércules Farnesio'']], que aínda que asinado por [[Glicon de Atenas]], é atribuído como unha copia romana, de principios do século III, do orixinal en bronce de Lisipo (s. IV a.C.)
 Ficheiro:Cabeza de Heracles (Museo del Prado E-56) 01.jpg|Cabeza de '''[[Hércules (mitoloxía)|Heracles]]'''. Obra romana esculpida entre o 135-150 en mármore, como copia dun orixinal grego atribuíbel a Lisipo.
-Ficheiro:Lysippos hermes03 pushkin.jpg|Hermes repousando. Copia dun orixinal de Lisipo.
+Ficheiro:Lysippos hermes03 pushkin.jpg|''[[Hermes]] repousando''. Copia dun orixinal de Lisipo.
 Ficheiro:Azara herm Louvre Ma436.jpg|O chamado "[[Hermes Azara]]": posíbel retrato de [[Alexandre o Grande|Alexandre Magno.]] Copia en mármore do século I ou II dun orixinal do século IV a.C. atribuído a Lisipo ([[Museo do Louvre]]).
 </gallery>
@@ Liña 74: / Liña 74: @@
 *{{Cita libro|título=1000 Obras de Arte Erótico|apelidos=Döpp|nome=Hans-Jürgen|editorial=Parkstone International|ano=2014|ISBN=9781783104147|apelidos2=Thomas|nome2=Joe A.|apelidos3=Charles|nome3=Victoria|formato=PDF-DRM|ref=}}
 *{{Cita libro|título=Historia del arte|apelidos=Honor, John Fleming|nome=Hugh|editorial=Ed. Reverté|ano=1987|ISBN=84-291-1441-6|apelidos2=Fleming|nome2=John|lugar=Barcelona|ref=}}
-=== Ligazóns externas ===
 {{control de autoridades}}