Erna Hamburger

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaErna Hamburger

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento14 de setembro de 1911 Editar o valor em Wikidata
Ixelles, Bélxica Editar o valor em Wikidata
Morte16 de maio de 1988 Editar o valor em Wikidata (76 anos)
Lausana, Suíza Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSuíza Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Lausana - Doutoramento (–1937) Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónenxeñeira , enxeñeira eléctrica Editar o valor em Wikidata
EmpregadorEscola Politécnica Federal de Lausana Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata

Erna Hamburger, nada o 14 de setembro de 1911 en Ixelles (Bélxica) e finada o 16 de maio de 1988 en Lausana (Suíza), foi unha enxeñeira suíza e profesora universitaria na Escola Politécnica Federal de Lausana (EPFL). Foi a primeira muller profesora titular dunha Escola Politécnica de Suíza.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Erna Hamburger estudou na Escola de Enxeñaría da Universidade de Lausana, en 1933 obtivo o título de enxeñeira eléctrica.[2] Máis tarde pasou a ser asistente do profesor Julliard e Favez no Laboratorio de Electricidade Industrial, e despois do profesor Perrier no Laboratorio de Física da Facultade de Ciencias, preparando e obtendo en 1937, baixo a dirección do profesor Ernest Julliard, un doutoramento coa tese Contribución ao estudo das perdas de corrente continua en bobinas cilíndricas cunha ou varias capas. [3] As súas habilidades profesionais permitíronlle participar na Sección de Investigación Industrial do Instituto de Física Técnica (AFIF) do Politécnico de Zúric . Despois colaborou no desenvolvemento de circuítos electrónicos de alta e baixa frecuencia baixo a dirección do profesor Fritz Fischer.[4][5]

Durante a segunda guerra mundial, Erna Hamburger foi voluntaria para o Servizo Complementario de Mulleres do Departamento Militar Federal e foi ascendida a Xefa de Servizo de Tropas de Transmisión.

Despois conseguiu un emprego na industria (1942) e, durante unha década, traballou como enxeñeira eléctrica en Paillard SA en Sainte-Croix onde colaborou en proxectos industriais: electrodomésticos, instrumentos de medida, receptores de radio, gravadores ópticos. e dispositivos de televisión. En 1952 solicitáronlle unha praza na EPUL como xefa de traballo no Laboratorio Eléctrico da Escola de Enxeñaría e en 1957 converteuse en profesora extraordinaria de electrometría e electrotecnia; entón era a encargada do Laboratorio de Electrometría e Máquinas Eléctricas. Despois participou na construción do novo Instituto de Enxeñería Eléctrica situado en Cedres, contribuíndo -coa experiencia da industria- á adquisición de máquinas e instalacións eléctricas no ámbito da radio e da alta frecuencia, e preparando cos seus compañeiros a creación do Departamento de Electricidade da futura Escola Politécnica Federal. [6]

En 1967, as súas habilidades académicas e pedagóxicas valeronlle o título de profesora a tempo completo na EPFL. Erna Hamburger comprométese desde o inicio da súa carreira científica e académica coa promoción da carreira feminina e a igualdade de oportunidades entre homes e mulleres. [6]

O ano 1979 marca o inicio da xubilación de Erna Hamburger. Posteriormente, foi nomeada Presidenta da Asociación de Profesores EPUL e reforzou o seu traballo en particular no traballo do comité internacional, incluíndo principalmente a Comisión Electrotécnica Internacional (IEC) e a Organización Internacional de Normalización (ISO), que se refiren ao campo. dos estándares eléctricos fundamentais e da terminoloxía da enxeñaría eléctrica. Así, son particularmente as súas habilidades lingüísticas as que lle permiten evitar as contradicións inherentes á tradución da terminoloxía; por exemplo, a da "a mesma palabra técnica que os representantes de varios países da CEI pensaban que todos entendían ben". O seu nome tamén está ligado a unha nova edición do Vocabulario Electrónico Internacional (IEV).[7]

Promoción da muller[editar | editar a fonte]

Tendo en conta o relativismo cultural da súa época, Erna Hamburger quería que as mulleres tivesen un acceso progresivo á formación profesional e a unhas opcións profesionais equivalentes ás dos homes, sen discriminacións de xénero en función das mesmas competencias. Durante moitos anos traballou nesta dirección para diferentes movementos de mulleres. Por exemplo, presidiu a Asociación de Mulleres da Universidade de Vaud, que está afiliada á Federación Internacional de Mulleres Universitarias (IFUW) e á Asociación Suíza de Mulleres en Carreiras Liberais e Comerciais, e en primeiro lugar ao Club de Mulleres de Lausana.Esta asociación, afiliada a a Federación Internacional de Mulleres Profesionais e Empresariais (BWP), movementos de mulleres que levan a pegada do feminismo liberal. Queda por subliñar o aspecto ilustrado, moderado e desenfadado das súas aspiracións feministas, derivadas en parte da resonancia e atractivo que suscitou a Declaración Universal dos Dereitos Humanos da que foi coetánea.

Fundación[editar | editar a fonte]

A Fundación Erna Hamburger presta asistencia material, directa ou indirecta, ás mulleres académicas ou tituladas doutras ensinanzas superiores de nivel similar, realizando estudos de posgrao no cantón de Vaud. Foi fundada en 1989 e actualmente está presidida pola profesora Solange Ghernaouti.[8]

Premios e recoñecementos[editar | editar a fonte]

A Fundación EPFL -WISH (Women in Science and Humanities Foundation), creada por iniciativa das mulleres docentes da EPFL, ten como obxectivo fomentar a investigación e a promoción da muller na Escola Politécnica Federal de Lausana (EPFL) . Entre outras accións, a Fundación concede cada ano o Erna Hamburger Prize, que corona unha carreira feminina exemplar na ciencia.[9] [10]

A Universidade de Lausana (UNIL) honrouna en 2003 asignando, tras unha votación interna, o nome de Erna Hamburger ao seu maior auditorio, un espazo polivalente con capacidade para 1000 persoas, que se pode dividir en dúas salas independentes con 600 e 400 prazas respectivamente.[11]

Premiadas no Erna Hamburger Prize[12]
Ano Galardoada Impacto en CTEM
2006 Julia Higgins Enxeñeira química
2007 Christiane Nüsslein-Volhard Bióloga e Premio Nobel en de Medicina en 1995
2008 Frances E. Allen Informática gañadora do Premio Turing
2009 Kazuyo Sejima Arquitecta galardoada co Premio Pritzker
2010 Lisa Randall Física teórica estadounidense
2011 Ada Yonath Cristalógrafa e Premio Nobel de Química
2012 Felicitas Pauss
2013 Julia King, Baroness Brown of Cambridge
2014 Esther Duflo Economista e Premio Nobel de Economía
2015 Jill Farrant Bióloga
2016 May-Britt Moser Neurocientífica e Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina
2017 Mary O'Kane
2018 Jennifer Widom[13]
2019 Antje Boetius
2020 Michal Lipson[14]
2021 Sarah Gilbert[15] Inmunóloga e Premio Princesa de Asturias

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Hamburger, Erna". hls-dhs-dss.ch (en francés). Consultado o 2023-06-12. 
  2. ↑ "Merci, Madame Hamburger", Polyrama 1979 & Prof. hon. Pierre-Gérard Fontolliet, p. 27
  3. ↑ Erna, Hamburger, (1937). "Contribution à l'étude des pertes par courants de Foucault dans les bobines cylindriques à une ou plusieurs couches". Infoscience (en inglés). doi:10.5075/epfl-thesis-10. 
  4. ↑ (all.) Abteilung für industrielle Forschung, ETH (Eidgenössische polytechnische Hochschule)
  5. ↑ Fred, Mast, (1956). "Beiträge zur Theorie des Eidophorverfahrens". ETHzürich. Research Collection (en alemán). doi:10.3929/ethz-a-000088945. 
  6. ↑ 6,0 6,1 https://www2.unil.ch/elitessuisses/index.php?page=detailPerso&idIdentite=78100.  Falta o |title= (Axuda)
  7. ↑ TUNBRIDGE, PAUL (1983). Multilingua - Journal of Cross-Cultural and Interlanguage Communication (en inglés) 2 (1): 35–38. ISSN 0167-8507. doi:10.1515/mult.1983.2.1.35 https://www.degruyter.com/view/j/mult.1983.2.issue-1/mult.1983.2.1.35/mult.1983.2.1.35.xml.  Falta o |title= (Axuda)
  8. ↑ Fondation Erna Hamburger http://fondation-hamburger.epfl.ch/.  Falta o |title= (Axuda)
  9. ↑ http://epfl-wishfoundation.epfl.ch/page18316-fr.html.  Falta o |title= (Axuda)
  10. ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 31 de marzo de 2022. Consultado o 15 de maio de 2022. 
  11. ↑ https://planete.unil.ch/plan/?t=r&i=MAX-350.  Falta o |title= (Axuda)
  12. ↑ "Erna Hamburger Prize". wishfoundation-2 (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 31 de marzo de 2022. Consultado o 2022-05-15. 
  13. ↑ Brouet, Anne-Muriel (2018-01-11). "A MOOC pioneer honored at EPFL" (en inglés). 
  14. ↑ "Prof. Michal Lipson Erna Hamburger Prize Winner 2020 | Lipson Nanophotonics Group". lipson.ee.columbia.edu. Consultado o 24 November 2021. 
  15. ↑ "Erna Hamburger Award 2021: Prof. Sarah Gilbert". www.epflalumni.ch. Consultado o 24 November 2021. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erna_Hamburger&oldid=6504347»