Dión Casio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaDión Casio

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(grc) Δίων ὁ Κάσσιος Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(la) Lucius Claudius Cassius Dio Cocceianus Editar o valor em Wikidata
155 ↔ 164 Editar o valor em Wikidata
Nicea (Roma Antiga) Editar o valor em Wikidata
Morte229 ↔ 235 Editar o valor em Wikidata
Nicea Editar o valor em Wikidata
Cónsul romano
229 –
Senador romano
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeRoma Antiga Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónhistoriador , político , militar Editar o valor em Wikidata
Período de tempoAlto Imperio Romano Editar o valor em Wikidata
Período de actividadedécada de 190 Editar o valor em Wikidata -
LinguaGrego antigo e lingua latina Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
PaiCassius Apronianus (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm1291933 Editar o valor em Wikidata

Lucio Casio Dión Coceiano,[1] (en grego Δίων Κάσσιος Díōn Kássios; en latín: Lucius Cassius Dio),[2] tamén coñecido como Dión Casio nado en Nicea en 155 e finado en 235,[3] foi un político, militar e historiador romano da época da dinastía dos Severos que acadou as máis altas maxistraturas do Estado e foi honrado cun segundo consulado no ano 229 co emperador Alexandre Severo. Escribiu unha historia de Roma desde as orixes até o seu tempo que chegou parcialmente á actualidade.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Nicea de Bitinia (actual Iznik), na península de Anatolia, actual Turquía. Pertencía a unha gran familia senatorial,[3] pois era fillo do influente patricio Casio Aproniano, cónsul en 191, senador e gobernador de varias provincias, e descendía por parte materna de Dión de Prusa. O seu nome completo quizais fose Lucio Casio Dión. O nome de Cocceiano quizais fose engadido en época bizantina, debido a unha confusión con Dión de Prusa.[4]

Seguiu unha exitosa carreira senatorial, rango que obtivo baixo o emperador Cómodo. Ocupou sucesivamente o cargo de pretor en 194, consul suffectus en 204 ou 205, curator de Pérgamo e Esmirna ao redor dos anos 217 e 218, procónsul de África cara ao ano 222, legatus Augusti pro praetore de Dalmacia e Pannonia Superior baixo Alexandre Severo e cónsul ordinario no ano 229[5]. En 235 renunciou á vida pública e retirouse a Nicea para proseguir alí os seus estudos.

Dión viviu unha época turbulenta. Tanto el como os seus compañeiros senatoriais amedrentáronse ante a tiranía dos emperadores e lamentaron a ascensión ao trono dunha serie de homes aos que consideraban uns simples arribistas e en Pannonia tivo que enfrontarse á indisciplina militar. Todas esas experiencias foron evocadas no relato que fai da súa propia época e tiveron moito que ver na idea que se fixo dos tempos pretéritos.

Obra[editar | editar a fonte]

Historia romana

A súa obra máis famosa é Historia romana (en grego, Ρωμαϊκή Ἰστορία Rhōmaikē Historíā), escrita en grego, que abrangue preto de mil anos de historia, desde a fundación da cidade en -753 até o ano 229 [6]. Consta de oitenta libros, moitos dos cales chegaron até a actualidade en resumos de Zonaras e Xifilino de época bizantina[6]. É, xunto con Herodiano, o escritor máis importante dos séculos II e III, pero a súa obra sempre se viu envolta na polémica. Moitos o tachan de «mentireiro». En certo xeito teñen razón. Ao ser senador, non vía con bos ollos a ascensión ao poder que tiñan os équites, que serían, desempeñando a función de prefecto do Pretorio, os que en moitas ocasións chegarían a ter o auténtico poder en Roma, en contraposición co Senado, que queda apartado a un segundo plano, máis como algo representativo que como un poder fáctico.

Por ese motivo, en moitos dos seus relatos sobre emperadores, sobre todo na dinastía Severa, leva a contraria a ditos emperadores. Por exemplo, no referente á Constitutio Antoniniana, promulgada por Caracalla ao redor de 215, arremeteu contra o emperador por conceder a cidadanía romana a todos os habitantes do imperio, non sendo os escravos, pero algunhas páxinas máis adiante el mesmo apoia a decisión de dar dita cidadanía.

A data de composición da Historia romana, obra para cuxa composición empregou dez anos en recoller material sobre acontecementos anteriores á morte de Severo (211) e outros doce en redactala, é polémica, pero, seguindo ao propio Dión, a máis lóxica é a de 202. A súa ausencia de Italia impediulle continuar cos sucesos posteriores á morte de Severo e soamente puido resumir o reinado de Alexandre Severo. Concluíu a obra co relato da súa propia saída da vida pública.

Dión tamén conta (LXXII, 23) que, tras unha breve obra sobre os soños e portentos que presaxiaron a ascensión ao trono imperial de Septimio Severo, emprendeu a redacción primeiro dunha historia das guerras desencadeadas tras a morte de Cómodo e despois a da historia de Roma, pero non se conserva ningunha das súas primeiras obras nin dos tratados históricos que lle atribúe a Suda (léxico bizantino).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ O seu nome completo foi Lucio Claudio Casio Dión Cocceiano (en latín, L. Claudius Cassius Dio Cocceianus)(PIR2 C 0492). Tamén aparece escrito ao revés: Casio Dión.
  2. ↑ L'Année épigraphique 1971, 430 = Κλ΄ Κάσσιος Δίων. Roman Military Diplomas 1985, 133 = L. Cassius Dio. Algúns autores, baseándose na inscrición grega, argumentan que o seu praenomen foi Claudio, aínda que é posíbel que a "K" sesa un erro de transcrición ou interpretación.
  3. ↑ 3,0 3,1 García Quintela (1999), p. 18.
  4. ↑ Gowing, Alain M. (xaneiro 1990). "Dio's Name". Classical Philology 85 (1): 49–54. ISSN 0009-837X. JSTOR 269480. doi:10.1086/367176. 
  5. ↑ Menen 2011, p. 14, n. 48.
  6. ↑ 6,0 6,1 Menen 2011, p. 13.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Fontes primarias[editar | editar a fonte]

  1. Libros I–XXXV (Fragmentos). 2004. ISBN 9788424927288. 
  2. Libros XXXVI–XLV. 2004. ISBN 9788424927295. 
  3. Libros XLVI-XLIX. 2011. ISBN 9788424919535. 
  4. Libros L-LX. 2011. ISBN 9788424920968. 

Fontes secundarias[editar | editar a fonte]

  • García Quintela, Marco V. (1999). Mitología y mitos de la Hispania prerromana III (en castelán). Madrid: Akal. ISBN 84-460-1015-1. 
  • Menen, I. (2011). Power and Status in the Roman Empire, AD 193-284 (en inglés). Leiden: BRILL. ISBN 9789004203594. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dión_Casio&oldid=6126819»