Saltar ao contido

Cedrela

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Cedrela

Cedrela odorata foliage
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Orde: Sapindales
Familia: Meliaceae
Xénero: 'Cedrela'
P.Browne
Especies

Ver texto.

Sinonimia
  • Cedrus Mill.
  • Johnsonia Adans.
  • Pterosiphon Turcz.

A cedrela é un xénero de árbores perennes ou caducifolias (durante a estación seca) da familia Meliaceae, con 7 especies distribuídas polas rexións tropicais e subtropicais do Novo Mundo desde o sur de México até o norte da Arxentina.[1]

Descrición

[editar | editar a fonte]

Son árbores caducifolias, con tricomas simples ; plantas monoicas. Follas paripinnadas ou raramente imparipinnadas. Cáliz irregularmente lobulado, dentado ou discoide; pétalos 5, libres, adnatos na base ao andróginóforo, imbricados; estames 5, libres, adnatos na base a un andróginóforo delgado, anteras unidas ao vértice dos filamentos; ovario 5-locular, lóculos con 8–14 óvulos, ápice de estilo discoide. Froito é unha cápsula leñosa e septifragal, que se abre no ápice a través de 5 válvulas, cada lóculo con até 12 sementes; sementes con ás terminais, unidas ao vértice dunha columela angular suavemente leñosa. [2]

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

O xénero foi descrito por Patrick Browne e publicado en The Civil and Natural History of Jamaica in Three Parts 158, pl. 10, f. 1. 1756. [2] A especie tipo é: Cedrela odorata L.

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

Cedrela : nome xenérico que é un diminutivo de Cedrus (cedro). En portugués e castelán recibe o mesmo nome.

  • Cedrela fissilis Vell.: cedro misioneiro - Sur de Costa Rica até a Arxentina
  • Cedrela hirsuta C. DC. - Paraguai
  • Cedrela imparipinnata C. DC. -Guatemala
  • Cedrela lilloi C. DC. - a Arxentina, Bolivia, o Brasil, Ecuador
  • Cedrela montana Moritz ex Turcz - Colombia, Ecuador
  • Cedrela odorata L. (Cedro femia) - Antillas e desde 24°N en México ata 28°S na Arxentina
  • Cedrela salvadorensis Standl. - Centroamérica
  • Cedrela tonduzii C. DC. - Centroamérica

Cedrela odorata é a especie máis común do xénero, moi distribuída por bosques tropicais e subtropicais . Compórtase como caducifolia durante a estación seca, que pode durar varios meses. C. lilloi e C. montana atópanse en altitudes máis altas e máis húmidas, son de folla perenne ou brevemente caducifolias.

Está feito de madeira moi apreciada polo seu aroma, estrutura e cor. A cedrela odorata das Antillas utilízase na elaboración de caixas de puros. O seu nome común en América Latina é Cedro, pero este nome foi dado máis tarde debido á semellanza da madeira co verdadeiro Cedro, que é unha conífera, denominada cientificamente Cedrus, que son coníferas orixinarias das montañas próximas ao Mediterráneo.

  1. Mellado, Bárbara Fernandes; Garcia, Ricardo José Francischetti (2014-06-01). "Meliaceae Juss. no Núcleo Curucutu, Parque Estadual da Serra do Mar, São Paulo – SP. Meliaceae Juss. in Curucutu Nucleus, Serra do Mar State Park, São Paulo – SP". Revista do Instituto Florestal (en inglés) 26 (1): 89–99. ISSN 0103-2674. doi:10.4322/rif.2014.006. 
  2. 2,0 2,1 "Cedrela". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 3 de febrero de 2013. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  1. Forzza, RC & et al. 2010. 2010 Lista de especies Flora do Brasil. https://web.archive.org/web/20150906080403/http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/ .
  2. Idárraga-Piedrahíta, A., RDC Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. (ed.) 2011. Fl. Antioquía: Cat. 2: 9–939. Universidade de Antioquia, Medellín.
  3. Molina Rosito, A. 1975. Enumeración das plantas de Honduras. Ceiba 19(1): 1–118.
  4. Nasir, E. & SI Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. de Karachi, Karachi.
  5. Pennington, TD e AN Muellner. 2010. monogr. Certificado 1–112. dh Books, Milborne Port, Reino Unido.
  6. Schatz, GE, S. Andriambololonera, Andrianarivelo, MW Callmander, Faranirina, PP Lowry, PB Phillipson, Rabarimanarivo, JI Raharilala, Rajaonary, Rakotonirina, RH Ramananjanahary, B. Ramandimbisoa, A. Randrianasolo, N Ravololomanana, CM Taylor & Rogers G.A. Wahlert. 2011. Catálogo das plantas vasculares de Madagascar. monogr. Syst. Bot. Bot de Missouri. Gard. 0 (0): 0–0.
  7. Stevens, WD, C. Ulloa Ulloa, A. Pool, & OM Montiel Jarquin. 2001. Flora de Nicaragua. monogr. Syst. Bot. Bot de Missouri. Gard. 85: i–xlii,.

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]