Caminomorisco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 40°19′35″N 6°17′26″O / 40.32639, -6.29056

Caminomorisco
Caminomoriscu
Alquería de Cambroncino
Localización
PaísEspaña España
Comunidade autónomaEstremadura
ProvinciaCáceres
ComarcaLas Hurdes
Xeografía
Altitude491 msnm
Superficie147,6 km²
Demografía
Poboación1.256
Densidade11,2
Outros datos
Código postal10620
AlcaldeGervasio Martín Gómez (PSOE)[1]
Ayuntamiento de Caminomorisco

Caminomorisco (en estremeño Caminomoriscu) é un concello español, na comunidade autónoma de Estremadura. Está situado ao norte da provincia de Cáceres, na comarca de Las Hurdes.

O concello ten a súa capital na localidade de Caminomorisco, chamada antigamente Las Calabazas.

Historia[editar | editar a fonte]

Estela de Arrocerezo.

O concello de Caminomorisco posúe numerosos restos épocas prehistóricas, sobre todo do Calcolítico e da Idade de Bronce. En varios lugares (Candelario, La Jareta, Madroñal, Romanzano, Escugoso...) apareceron restos líticos, como machados ou puntas de frecha. Tamén se atoparon fragmentos de cerámica e enterramentos. De grande interese son os ídolos-estelas atopados en Arrocerezo, Vamesto, Cugoso, Los Tesitos, La Coronita...

Quedan algunhas pegadas deixadas polos romanos, pero de menor importancia.

No século XIII, o lugar de Las Calabazas, xunto coa chamada "Dehesa de Jurde", pasou a depender de La Alberca (provincia de Salamanca), por unha concesión que fixo a esta vila o infante D. Pedro, señor de Granada, hoxe Granadilla. Os habitantes da comarca preitearon e rebeláronse continuamente contra as ordenanzas de La Alberca, pero seguiron dependendo dela ata o século XIX.

Coa caída do Antigo Réxime a localidade constitúese en concello, integrado en Estremadura, co nome de Camino Morisco.[2]

Patrimonio[editar | editar a fonte]

  • Igrexa parroquial, baixo a advocación de San Xosé
  • A Casa da Cultura de Caminomorisco, de nova planta, construíuse segundo a arquitectura popular de Las Hurdes, utilizando os mesmos materiais, pedra e lousa.
  • Existen rotas de sendeirismo en diferentes áreas do concello.
  • Piscina natural no río Alavea.

Cultura[editar | editar a fonte]

Festas[editar | editar a fonte]

No concello de Caminomorisco celébranse o San Cristovo (10 de xullo), Cristo do Camiño (terceiro domingo de agosto e Virxe do Pilar (12 de outubro).

Demografía[editar | editar a fonte]

Como outros concellos da comarca de Las Hurdes a súa poboación está dispersa, entre o núcleo principal, onde se sitúa o pazo do concello e outras localidades, chamadas alquerías (casais en galego). Existen dous casais abandonados, Arrocerezo (en estremeño Arrocerezu) e Arrofranco (en estremeño Arrofrancu).

Caminomorisco tiña censados en 1981 721 habitantes no núcleo principal, pasando a 757 en 2008.[3] A poboación total do municipio era de 1256 habitantes en 2008.

Alquerías[editar | editar a fonte]

Nome oficial Pob. (2008) Nome tradicional en estremeño
Caminomorisco 757 Caminomoriscu
Arrolobos 126 Arrolobus
Cambrón 29 -
Cambroncino 209 Cambroncinu
Dehesilla 22 La Jesilla
Huerta 58 La Güerta
Riomalo de Abajo 55 Riomalu d’Abaju
TOTAL 1.256

Infraestruturas e servizos[editar | editar a fonte]

Comunicacións[editar | editar a fonte]

Accédese ao municipio pola estrada autonómica EX-204, de Salamanca a Coria e pola EX-369 a través do porto de Casar de Palomero.

Educación[editar | editar a fonte]

O municipio ten un Instituto de Ensino Secundario, o IES Gregorio Marañón.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2016. Consultado o 31 de xaneiro de 2020. 
  2. [1]
  3. [2]
  4. "Bienvenidos al IES Gregorio Marañón de Caminomorisco". iesgregoriom.educarex.es. Consultado o 2020-01-31. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]