Alexandre Dumas (pai)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Alexandre Dumas»)
Alexandre Dumas
Nacemento24 de xullo de 1802 e 1802
 Villers-Cotterêts
Falecemento5 de decembro de 1870 e 1870
 Dieppe e Puys
CausaIctus
SoterradoPanteón de París e Communal Cemetery of Villers-Cotterêts
NacionalidadeFrancia
Ocupaciónnovelista, dramaturgo e escritor
PaiThomas Alexandre Dumas
NaiMarie-Louise-Élisabeth Labouret Dumas
CónxuxeIda Ferrier
FillosAlexandre Dumas, Henry Bauër, Marie Alexandrine Dumas e Micaëlla-Clélie-Josepha-Élisabeth Cordier
Xénerosnovela
Coñecido/a porO Conde de Monte Cristo, Os tres mosqueteiros, A Rainha Margot, Vinte Anos Depois, A Dama de Monsoreau, Joseph Balsamo, Os Quarenta e Cinco, Le Vicomte de Bragelonne, O Colar da Rainha, A Condessa de Charny e Ange Pitou
PremiosCabaleiro da Lexión de Honra, Knight of the Order of the Netherlands Lion, Oficial da Lexión de Honra, Orde de Isabel a Católica, Ordem de Carlos III e Order of Glory
Na rede
IMDB: nm0241416 Allocine: 37153 IBDB: 13463
Galiciana: 33472 Bitraga: 1019 Last fm: Alexandre+Dumas Musicbrainz: abdfcc03-a0bd-4212-99d5-e7e0d0f1a107 Discogs: 437484 IMSLP: Category:Dumas,_Alexandre Allmusic: mn0002021769 WikiTree: Davy_de_la_Pailleterie-3 Find a Grave: 6753 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Dumas Davy de la Pailleterie (máis coñecido por Alexandre Dumas), nado en Villers-Cotterêts o 24 de xullo de 1802 e finado en Puys o 5 de decembro de 1870, foi un novelista e dramaturgo francés. O seu fillo, Alexandre Dumas foi tamén un escritor coñecido.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo do xeneral francés Thomas-Alexandre Davy de la Pailleterie, máis coñecido como Thomas-Alexandre Dumas, fillo do Marqués Antoine-Alexandre Davy de la Pailleterie quen casou con Marie-Céssette Dumas, unha escrava negra das illas Indias do Oeste de Saint Domingue. O seu avó era un home díscolo que buscou amor e fortuna en América, o cal tamén casou cunha muller negra. Xa que logo o pai de Dumas tamén era mestizo.

O pai de Dumas morreu cando el tiña tres anos de idade. Dada a exigua pensión de que dispoñía a súa nai, Dumas recibiu unha escasa educación escolar. Cuns estudos deficientes empezou a traballar como mensaxeiro, vendedor de tabaco e como pasante dun notario e, co seu amigo, o vizconde Adolphe Ribbing de Leuven, escribiu as súas primeiras obras. Estes balbuceos teatrais foron outros tantos fracasos. Tamén traduciu a obra de Walter Scott Ivanhoe.

En 1823 instálase en París e entra ao servizo do Duque d'Orléans como escribán, grazas á súa perfecta caligrafía e á recomendación do xeneral Foy. Continúa escribindo e completando a súa formación de xeito autodidacta.

Coa representación, pola Comédie française en 1829, de Henri III et sa cour, consegue gran notoriedade e, en 1831, con Anthony alcanza o seu primeiro éxito. Éxito que continuará ao longo da súa carreira literaria co xénero da súa predilección: o drama e a novela histórica. É un autor prolífico (traxedias, dramas, melodramas, aventuras...) aínda que, para atender á crecente demanda do público, tivo que recorrer á axuda, notoria, de "colaboradores" entre os que destacou Auguste Maquet (1839-1851) que interveu en varias das súas novelas, entre elas Os tres mosqueteiros e O Conde de Montecristo (1844).

Grande admirador de Walter Scott, as súas novelas históricas cheas de vivacidade e pintoresquismo, gozaron do beneplácito do público propiciado pola súa publicación, por entregas, nos xornais.

Amasou unha considerable fortuna que dilapidou con prodigalidade en festas e ceas, ademais de construír un castelo chamado Montecristo. Formou parte activa na revolución de 1848, co que se viu involucrado en problemas políticos. Por estas datas coñece a un mozo Jules Verne. Nese mesmo ano rompeu a súa relación con Macquet, o cal denunciouno por terse aproveitado del. O xuízo ditaminou que tiña que pagarlle 145.000 francos en 10 anos. Asediado polos acredores, fuxiu a Bruxelas en 1851. Foi criticado, censurado e deostado. Regresou a París en 1853 e embarcouse en diversas empresas, a cada cal máis ruinosa. En 1847 fundou o Théâtre Historique que, catro anos máis tarde, foi á bancarrota. Foi tamén fundador do semanario Le Monte-Christo (1857-1860) que tamén crebou.

Realizou diversas viaxes, Gran Bretaña, Rusia, Italia, Alemaña, Suíza, Arabia, traballando de correspondente e aprendendo inglés, italiano e alemán. En Italia coñeceu a Giuseppe Garibaldi co que colaborou na súa revolución, en Sicilia, en 1860. Publicou dúas obras sobre o libertador. Case arruinado refuxiouse na casa do seu fillo, tamén escritor, e alí morreu.

Publicou aproximadamente 300 obras e numerosos artigos, converténdose nun dos autores máis prolíficos e populares de Francia. As súas novelas van desde a aventura á fantasía, pasando pola Historia. En 1869 inicia Le Grand Dictionnaire de Cuisine, que sería publicado, postumamente, en 1873.

Recoñecemento póstumo[editar | editar a fonte]

En 2002 o seu corpo foi transferido ao Panteón de París, no medio de celebracións en toda Francia. En vida, Dumas manifestara, con todo, a súa vontade de permanecer enterrado en Villers-Cotterêts.

Obras[editar | editar a fonte]

  1. La Chasse et l’amour (teatro), 1825
  2. La Noce et l’enterrement (teatro), 1826
  3. Henri III et sa cour (teatro), 1829
  4. Christine ou Stockholm, Fontainebleau et Rome (teatro), 1830
  5. Napoléon Bonaparte, ou trente ans de l’histoire de France (teatro), 1831
  6. Antony (teatro), 1831
  7. Charles VII chez ses grands vassaux (teatro),, 1831
  8. Teresa (teatro), 1831
  9. La Tour de Nesle (teatro), 1832
  10. Souvenirs d’Anthony, 1835
  11. Chroniques de France Isabel de Bavière, 1835
  12. Kean (teatro), 1836
  13. Caligula (teatro), 1837
  14. Mademoiselle de Belle-Isle (teatro), 1837
  15. Acté, 1837
  16. La Salle d’armes/Pauline, 1838
  17. Le Capitaine Paul, 1838
  18. Le Capitaine Pamphile, 1839
  19. Crimes célèbres, 1839-1841
  20. Napoléon, 1840
  21. Othon L’archer, 1840
  22. Les Stuarts, 1840
  23. Maître Adam le calabrais, 1840
  24. Le Maître d’armes, 1840-1841
  25. Praxède, 1841
  26. Aventures de Lydéric Grand Forestier de Flandre, 1841 ISBN 2-85984-023-0
  27. Nouvelles impressions de voyage (Midi de la France), 1841
  28. Excursions sur les bords du Rhin, 1841
  29. Souvenirs de voyage - Une année à Florence , 1841
  30. Jeanne la pucelle 1429-1431, 1842
  31. Le Speronare, 1842
  32. Le Capitaine Arena, 1842
  33. Le Chevalier d'Harmental, 1842.
  34. Le Corricolo, 1843
  35. Des demoiselles de Saint-Cyr (teatro), 1843
  36. Filles, lorettes et courtisanes, 1843
  37. Georges , 1843
  38. Sylvandire, 1844
  39. Fernande, 1844
  40. Les Trois Mousquetaires, 1844
  41. Le Château d’Eppstein, 1844
  42. Cécile, 1844
  43. Gabriel Lambert, 1844
  44. Louis XIV et son siècle, 1844
  45. Vingt Ans après, 1845
  46. Le Comte de Monte-Cristo, 18451846
  47. Une fille du régent, 1845
  48. La Reine Margot, 1845
  49. Les Médicis, 1845
  50. Les Frères corses, 1845
  51. Le Chevalier de Maison-Rouge, 1845-1846
  52. La Dame de Monsoreau, 1846
  53. Le Bâtard de Mauléon, 1846
  54. Joseph Balsamo, 1846, inspirado na vida de Giuseppe Balsamo
  55. Les Deux Diane, 1846
  56. Impressions de voyage, De Paris à Cadix, 1847
  57. Les Quarante-cinq, 1847
  58. Le Vicomte de Bragelonne, 1848
  59. Les Mille et un fantômes, 1849
  60. Le Collier de la reine, 1849
  61. La Femme au collier de velours, 1850
  62. La Tulipe noire, 1850
  63. Le Trou de l’enfer, 1850
  64. La Colombe, 1850
  65. Le Drame de Quatrevingt-treize, 1851
  66. Impression de voyage (en Suisse), 1851
  67. Ange Pitou, 1851
  68. Olympe de Clèves, 1851
  69. La Comtesse de Charny, 1853
  70. Le Pasteur d’Ashbourne, 1853
  71. Isaac Laquedem, 1853
  72. Les Drames de la mer, 1853
  73. Ingénue, 1853
  74. La Jeunesse de Pierrot, 1854
  75. El Salteador, 1855
  76. Une vie d’artiste, 1854
  77. Catherine Blum, 1854
  78. Saphir, 1854
  79. Vie et Aventures de la princesse de Monaco, 1854
  80. Les Mohicans de Paris, 1854-1855
  81. Souvenirs de 1830 à 1842, 1854
  82. La Jeunesse de Louis XIV (teatro), 1854
  83. La Dernière année de Marie Dorval, 1855
  84. Marie Giovanni, journal d’une parisienne, 1855
  85. Le Page du duc de Savoie, 1855
  86. Les Grands hommes en robe de chambre, César, Henri IV, Richelieu, 18551856
  87. Madame du Deffand, 1856
  88. Les Compagnons de Jéhu, 1856
  89. L’Homme aux contes, 1857
  90. Charles le Téméraire, 1857
  91. Le Meneur de loups, 1857
  92. La Dame de volupté, 1857
  93. Les louves de Machecoul, 1858
  94. De Paris à Astrakan, 1859
  95. Jane, 1859
  96. Histoire d’un cabanon et d’un chalet, 1859
  97. La Maison de glace, 1860
  98. La Route de Varennes, 1860
  99. Mémoires de Garibaldi, 1860
  100. Une aventure d’amour, 1860
  101. Le Père Gigogne, contes pour les enfants, 1860
  102. La Marquise d’Escoman, 1860
  103. Une nuit à Florence sous Alexandre de Médicis, 1861
  104. Les Morts vont vite, 1861
  105. Bric à Brac, 1861
  106. La Princesse Flora, 1863
  107. La San-Felice, 1863
  108. La Boule de neige, 1863
  109. Les Blancs et les Bleus1867
  110. Les Hommes de fer, 1867
  111. La Terreur prussienne, souvenirs dramatiques, 1868

Publicacións póstumas :

111. Le Grand dictionnaire de cuisine, 1871
112. Création et rédemption, 1863
113. La Fille du marquis, 1863
114. Le Prince des Voleurs, 1863
115. Robin Hood le proscrit, 1863
116. L’Île de feu, 1863
117. Le Chevalier de Sainte-Hermine.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]