Usuario:Elisardojm/Probas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaPasteur
Biografía
Nacemento4564545656
tryrtrttthgth
Morte45764645556
fghfghgfggh


Algunhas das liñaxes basais de Neornithes comezaron a evolucionar cara ao final do Cretáceo, como demostra o descubrimento de Vegavis,[1] e dividíronse en dúas liñaxes, os superordes Palaeognathae e Neognathae. En Palaeognathae inclúense Tinamiformes e Struthioniformes. Acéptase que a rama Neognathae dividiuse antes de finalizar o Cretáceo, cando evolucionou o clado basal Galloanserae (que contén patos, galos e formas afíns). Non existe acordo sobre cando ocorreu a división múltiple das demais neognatas, ou clado Neoaves, se antes ou despois do evento de extinción do límite Cretáceo-Terciario cando desapareceron os demais dinosauros.[2] Este desacordo débese en parte á diverxencia das evidencias. A datación molecular suxire unha radiación cretácea, mentres que as evidencias fósiles só proban a radiación no Terciario. Os intentos de reconciliar as evidencias moleculares e fósiles foron controvertidos.[2][3] Fósiles de pingüíns primitivos de 61 millóns de anos de antigüidade serviron para facer unha calibración da datación molecular que implica que o grupo coroa Neoaves xa se diversificou antes do evento de extinción Cretáceo-Terciario. Ademais pódese estimar a partir disto que polo menos hai 72 millóns de anos xa ocorrera a separación da liñaxe das aves acuáticas superiores do das limícolas. Daquela esas liñaxes xa diversificadas das Neornithes actuais tiveron durante o Paleoceno unha radiación adaptativa explosiva cando se desenvolveron 16 novas ordes. No final do Mioceno xa existían a maioría dos xéneros de aves actuais. O número de especies de aves pode chegar até 21 000 cara ao principio do Plistoceno (hai 1,5 millóns de anos), pero reduciuse a preto da metade debido aos cambios climáticos, as glaciacións, e os intercambios faunísticos entre continentes.[4] O número de especies de aves viventes establécese entre unhas 9800[5] e 10 050.[6] Estímase que cando se termine a caracterización por secuenciación de ADN de todas as aves, poidan identificarse numerosas novas especies mediante identificación de formas crípticas dentro de especies recoñecidas baseándose nas diferenzas de ADN.[4]

Do mesmo xeito que o Vestiaria coccinea, as demais especies da subfamilia Drepanidinae diversificáronse e adaptáronse aos diferentes nichos ecolóxicos do arquipélago de Hawai.

A facultade de voo foi decisiva na extraordinaria diversificación das especies de aves respecto doutros tetrápodos (o mesmo ocorreu cos insectos respecto dos demais artrópodos ou cos morcegos respecto ao resto de mamíferos). A chegada casual dalgúns individuos a un territorio xeograficamente illado pode ser a orixe dunha nova poboación que no transcurso do tempo acumule diferenzas xenéticas respecto da poboación nai orixinaria, por azar ou por adaptación a novos ambientes mediante a acción da selección natural. Algunhas illas desenvolveron avifaunas diferenciadas por vicarianza a partir de especies colonizadoras, ou diversificadas a partir de poucas especies que se adaptaron por radiación á explotación de distintos nichos ecolóxicos sen os competidores e predadores habituais dos seus territorios de orixe.[4] Este é o caso dos pimpíns de Darwin,[7] nas Galápagos, dos Drepanidinae[8] ou das Vangidae en Madagascar.[9] A diferenciación evolutiva de novas especies de aves non se detén, e pode, en ocasións, ocorrer en tempo relativamente breve, como se comproba nas illas volcánicas de curta historia xeolóxica.

Apúntate[editar | editar a fonte]

Apúntate nesta sección premendo no botón.




Probas doutras cousas[editar | editar a fonte]

  • Esta é unha lista.[10]
  • Segundo elemento.[11]
  • Terceiro elemento.

Vou falar dos caracois.[11]

Esta é unha ligazón externa.

título1 título2 caracol
asdflkjlsdf

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Clarke, Julia A.; P. Tambussi, Claudia; Noriega, Jorge I.; Erickson, Gregory M.; Ketcham, Richard A. (2005). "Definitive fossil evidence for the extant avian radiation in the Cretaceous" (PDF). Nature 433: 305–308. PMID 15662422. doi:10.1038/nature03150. Consultado o 19 de abril de 2009.  Información de soporte
  2. ↑ 2,0 2,1 Ericson, Per G.P.; Anderson, Cajsa L.; Britton et ál., Tom (2006). "Diversification of Neoaves: Integration of molecular sequence data and fossils" (PDF). Biology Letters 2 (4): 543–547. PMID 17148284. doi:10.1098/rsbl.2006.0523. Consultado o 31 de marzo de 2009. 
  3. ↑ Brown, Joseph W.; Payne D, Robert B.; Mindell, avid P. (2007). "Nuclear DNA does not reconcile 'rocks' and 'clocks' in Neoaves: a comment on Ericson et ál.". Biology Letters 3 (3): 257–259. PMID 17389215. doi:10.1098/rsbl.2006.0611. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Gary Ritchison. "Bird biogeography". Department of Biological Sciences Eastern Kentucky University. Consultado o 31 de marzo de 2009. 
  5. ↑ Clements, James F. (2011). The Clements Checklist of Birds of the World (6ª ed.). Ithaca: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4501-9. 
  6. ↑ Gill, Frank (2006). Birds of the World: Recommended English Names. Princeton: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-12827-6. 
  7. ↑ Darwin C. (1859). On the Origin of Species by Means of Natural Selection, or the Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life. Londres: John Murray. 
  8. ↑ Groth J.G. (1998). "Molecular phylogeny of the cardueline finches and Hawaiian honeycreepers". Ostrich 69: 401. 
  9. ↑ Cibois, A.; Pasquet, E. & Schulenberg, T.S. (1999). "Molecular systematics of the Malagasy babblers (Timaliidae) and Warblers (Sylviidae), based on cytochrome b and 16S rRNA sequences". Mol. Phylogenet. Evol. 13 (3): 581–595. 
  10. ↑ ljasdlf, asdfsadf (2 de marzo de 2000). "UIn titulo". 
  11. ↑ 11,0 11,1 Perez Castro, Manuel (2007). Os caracois en alta mar. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Usuario:Elisardojm/Probas&oldid=5459759»