Troy Town

Troy Town, Troy-town ou variacións sobre ese tema (como Troy, The City of Troy, Troy's Walls, Troy's Hoy ou The Walls of Troy) é o nome que reciben moitos labirintos en Inglaterra, presumibelmente porque, na lenda popular, os muros de Troia a cidade de Troia construíronse dun xeito tan confuso e complexo que calquera inimigo que entrase neles sería incapaz de atopar a súa saída. Os labirintos de céspede galeses (que agora non existen ningún) chamáronse " Caerdroia", que se pode traducir como "Cidade de Troia" (ou quizais "castelo dos xiros").

W. H. Matthews, no seu Mazes and Labyrinths (1922), menciónaos como "Troy-town".^[1] Autores máis recentes, como Adrian Fisher, en The Art of the Maze, 1990) prefiren "Troy Town".

O nome "Troia" foi asociado con labirintos desde tempos antigos. Un bote de terracota etrusco de Tragliatella, Italia, mostra un labirinto de sete aneis marcado coa palabra TRUIA (que pode referirse a Troia). Á súa esquerda aparecen dous soldados armados saíndo do labirinto a cabalo, mentres que á dereita aparecen dúas parellas copulando. O vaso data de 630 a. C.^[2] O antigo evento ecuestre romano coñecido como o "Xogo de Troia", que consistía en montar en patróns de labirinto, ás veces estivo ligado a este vaso.^[3]

Históricos labirintos de céspede en Inglaterra[editar | editar a fonte]

Dos oito labirintos históricos de céspede que se conservan en Inglaterra, tres teñen nomes de "Troia". "The City of Troy" é un labirinto pequeno pero ben conservado preto das pequenas aldeas de Dalby, Brandsby e Skewsby, non moi lonxe do sheriff Hutton, nos Howardian Hills de North Yorkshire. "Troy", un fermoso labirinto nun xardín privado en Troy Farm, Somerton, Oxfordshire, é bastante máis grande, e o labirinto "Troy Town" en St Agnes, Isles of Scilly, é un pequeno labirinto de céspede e pedras pequenas e ten fama de foron establecidas en 1729 polo fillo dun faro local. Os tres seguen o patrón de labirinto clásico (como se atopa nas moedas da antiga Cnossos) en lugar da variación medieval. Non se sabe cando se construíron orixinalmente os dous primeiros destes labirintos de céspede; con todo, o céspede foi cortado de novo en Dalby en 1900 debido a danos na estrada.^[4]

Exemplos sobreviventes[editar | editar a fonte]

Á beira da estrada preto de Dalby, North Yorkshire: "The City of Troy" ou "The Walls of Troy" (sete aneis)^[4]
Troy Farm, Somerton, preto de Banbury, Oxfordshire: "Troy" (15 aneis)
Troy Town, St. Agnes, Isles of Scilly : "Troy Town"

Exemplos perdidos[editar | editar a fonte]

(De Mazes and Labyrinths de WH Matthews 1922)

"Troy-town" preto de Dorchester, Dorset. Aínda que o labirinto está perdido, o topónimo Troy Town aínda pervive aí.
En Hilldown, un outeiro entre Farnham e Guildford, Surrey "Troy-town"
Holderness, entre Marfleet e Paull, East Riding de Yorkshire (preto de Kingston upon Hull) "The Walls of Troy" (esta tiña un deseño dodecagonal único; ilustrado en 1815)
Pimperne, Dorset "Troy-town" (deseño único, máis ou menos triangular, con camiños sinuosos aparentemente ao azar; descrito polo anticuario John Aubrey en 1686; arado en 1730)
Nas marismas entre Burgh e Rockcliffe, Cumbria, "The Walls of Troy" (existente en 1883) e outros dous labirintos de céspede (un deles cortado en 1815)
Walmer, Kent un "bower" ou "Troy-town"

Paralelos en Escandinavia, costas do mar Báltico e mar Branco[editar | editar a fonte]

Tamén hai labirintos similares no norte de Europa continental. Os seus camiños están delineados con pedras (a diferenza dos labirintos de céspede cortados de Inglaterra e dos que antes existían en Dinamarca). Labirintos revestidos de pedra como estes resultaron ser algo máis fáciles de datar que os labirintos de céspede (que teñen que limparse regularmente para manter os seus camiños despexados, destruíndo así calquera evidencia arqueolóxica). Os labirintos de pedra ao redor da costa báltica foron datados entre o século XIII e os tempos modernos, cun pico nos séculos XVI e XVII.

Había unha vez moitos centos, quizais mesmo miles, destes labirintos ao redor do mar Báltico, en toda Fennoscandia e nos países bálticos, e moitos deles aínda sobreviven, especialmente en zonas remotas. Tamén hai labirintos de pedra similares na península de Kola e costas e illas do Mar Branco, como os labirintos de pedra da illa Bolshoy Zayatsky. Por algunha razón estes labirintos do norte están case todos preto do mar. Algúns suxeriron que eran marcas de xente de mar, quizais até usadas para a navegación. Moitos dos labirintos de pedra ao redor da costa báltica de Suecia foron construídos por pescadores durante as malas condicións meteorolóxicas e críase que atrapaban os malos espíritos, os "smågubbar" ou "xente pequena" que traía mala sorte. Os pescadores camiñaban até o centro do labirinto, tentando aos espíritos para que os seguisen, e logo saían correndo e botaban o mar.

Varios labirintos similares de tipo clásico en Escandinavia teñen nomes como Trojaborg, Trojaburg, Trojborg, Tröborg e Trojienborg, que se poden traducir como "Cidade de Troia". (O topónimo Trelleborg, que significa "forte do anel", tamén se relacionou con labirintos). En Finlandia tales labirintos chámanse Jatulintarha ("xardín dos xigantes" ou "curro dos xigantes") ou jättiläisen tie ("carreiro dos xigantes"). En Finlandia tamén foron chamados por nomes de lugares bíblicos notables, como Xerusalén, e camiñar polo labirinto considerábase como unha peregrinación simbólica ao lugar polo que recibira o seu nome. Nas zonas costeiras de lingua sueca de Finlandia os labirintos chámanse jungfrudans ou "danza da doncela".^[5]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ "Mazes and labyrinths, a general account of their history and developments, by W.H. Matthews". www.worldcat.org (en inglés). Consultado o 2023-03-12.
↑ Kern, Hermann (2000). Through the Labyrinth: Designs and Meanings Over 5,000 Years (en inglés). Prestel. ISBN 978-3-7913-2144-8.
↑ Raschke, Wendy J. (1988). The Archaeology of the Olympics: The Olympics and Other Festivals in Antiquity (en inglés). University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-11334-6.
↑ ^4,0 ^4,1 "Centaurs, Rioting in Thessaly: Memory and the Classical World". www.WorldCat.org (en inglés). Consultado o 2023-03-12.
↑ Andrén, Anders (2006-01-01). Old Norse Religion in Long-term Perspectives: Origins, Changes, and Interactions : an International Conference in Lund, Sweden, June 3-7, 2004 (en inglés). Nordic Academic Press. ISBN 978-91-89116-81-8.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Adrian Fisher e Georg Gerster, A arte do labirinto, Weidenfeld e Nicolson (1990) ISBN 0-297-83027-9
Jeff Saward, Magical Paths, Mitchell Beazley (2002) ISBN 1-84000-573-4
Janet & Colin Bord, Mysterious Britain, Paladin Granada (1974) ISBN 0-586-08157-7

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

WH Matthews, Mazes and Labyrinths (1922) versión en liña do libro clásico de WH Matthew
Sitio web de Labyrinthos Jeff Saward
Labyrinth Society
O Portal Megalítico (en inglés)
Localizador de labirintos (Veriditas & Labyrinth Society)
Sitio de labirintos ben ilustrado (en alemán) Arquivado 12 de marzo de 2023 en Wayback Machine.
mymaze Sobre os Troy Town suecos

[1] "Mazes and labyrinths, a general account of their history and developments, by W.H. Matthews". www.worldcat.org (en inglés). Consultado o 2023-03-12.

[2] Kern, Hermann (2000). Through the Labyrinth: Designs and Meanings Over 5,000 Years (en inglés). Prestel. ISBN 978-3-7913-2144-8.

[3] Raschke, Wendy J. (1988). The Archaeology of the Olympics: The Olympics and Other Festivals in Antiquity (en inglés). University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-11334-6.

[:0-4] 4,0 ^4,1 "Centaurs, Rioting in Thessaly: Memory and the Classical World". www.WorldCat.org (en inglés). Consultado o 2023-03-12.

[5] Andrén, Anders (2006-01-01). Old Norse Religion in Long-term Perspectives: Origins, Changes, and Interactions : an International Conference in Lund, Sweden, June 3-7, 2004 (en inglés). Nordic Academic Press. ISBN 978-91-89116-81-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]