Radiación monocromática

En física, a radiación monocromática é radiación electromagnética cunha única frecuencia constante. Cando esa frecuencia forma parte do espectro visible (ou preto del) adoita empregarse o termo luz monocromática. A luz monocromática é percibida polo ollo humano como unha cor espectral.

Cando a radiación monocromática se propaga a través do baleiro ou nun medio transparente homoxéneo, ten unha única lonxitude de onda constante.

Monocromaticidade práctica

Ningunha radiación pode ser totalmente monocromática, xa que iso requiriría unha onda de duración infinita como consecuencia da propiedade de localización da transformada de Fourier (cf. coherencia espectral ). Na práctica, a radiación "monocromática" - mesmo procedente de láseres ou liñas espectrais - sempre consta de compoñentes cunha gama de frecuencias de ancho distinto de cero.

Xeración

A radiación monocromática pódese producir por varios métodos. Isaac Newton observou que un feixe de luz do sol podía estenderse por refracción nun abano de luz con cores variables; e que se un feixe de calquera cor en particular se illaba dese ventilador, comportábase como luz "pura" que non podía descompoñerse máis.

Cando os átomos dun elemento químico en estado gasoso están sometidos a unha corrente eléctrica, a unha radiación adecuada ou a unha temperatura suficientemente alta, emiten un espectro luminoso cun conxunto de liñas espectrais discretas (compoñentes monocromáticos), que son características do elemento. Este fenómeno é a base da ciencia da espectroscopia, e é explotado en lámpadas fluorescentes e os chamados sinais de neon.

Un láser é un dispositivo que xera radiación monocromática e coherente mediante un proceso de emisión estimulada.

Propiedades e usos

Cando a radiación monocromática interfire consigo mesma, o resultado poden ser franxas de interferencia visibles e estables que se poden usar para medir distancias moi pequenas ou grandes distancias con moi alta precisión. A definición actual do metro baséase nesta técnica.

Na técnica de análise espectroscópica, unha mostra de material exponse a radiación monocromática e mídese a cantidade que se absorbe . A gráfica de absorción en función da frecuencia da radiación adoita ser característica da composición do material. Esta técnica pode empregar radiacións que van dende as microondas, como na espectroscopia rotacional, até os raios gamma, como na espectroscopia de Mössbauer.

Véxase tamén

• Onda
• Acústica
• Óptica
• Interferómetro
• Láser
• Difracción
• Filtro dicroico
• Aneis de Newton