Fernando Fernández de Córdova

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fernando Fernández de Córdova
Nacemento2 de setembro de 1809
Lugar de nacementoBuenos Aires
Falecemento30 de outubro de 1883
Lugar de falecementoMadrid
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónpolítico, militar e ministro
PremiosGran Cruz da Orden de Carlos lll, Gran Cruz de la Orden de San Hermenegildo, Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica, Cruz Laureada de San Fernando, Ordem de São Januário e Knight of Pius IX
editar datos en Wikidata ]

Fernando Fernández de Córdova, nado en Buenos Aires en 1809 e finado en 1883, foi un militar e político español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de militar, xunto co seu irmán Luís combateu na Primeira Guerra Carlista. Pertencía ao Partido Moderado. Ascendeu a tenente xeneral en 1847 e foi destinado a Italia para protexer ao papa Pío IX. Ocupou o Ministerio da Guerra e, do 18 de xullo ao 20 de xullo de 1854, foi Presidente do Consello de Ministros en plena crise revolucionaria. A pesar de ser partidario de Isabel II, uniuse ao movemento revolucionario de 1868 que deu ao traste coa Coroa. Novamente foi ministro con Amadeu I de Savoia, pero en 1873 retirouse da vida política.

Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Luis José Sartorius
Fernando Fernández de Córdova
Precede a:
Ángel Saavedra y Ramírez de Baquedano
Presidente do Goberno de España