Carmen Kurtz

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaCarmen Kurtz
Biografía
Nacemento18 de setembro de 1911 Editar o valor em Wikidata
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Morte5 de febreiro de 1999 Editar o valor em Wikidata (87 anos)
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaCamposanto de Montjuïc Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritora , escritora de literatura infantil Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua catalá Editar o valor em Wikidata
Premios


Carmen de Rafael Marés nada en Barcelona, o 18 de setembro de 1911 e finada o 5 de febreiro de 1999 foi unha escritora española que asinaba co apelido do seu marido, Pierre Kurz Klein.[1] Gañadora de varios premios literarios -o Planeta, entre outros- alcanzou renome nos anos 60 coa serie de libros infantís cuxo personaxe era un mozo, Óscar, que tiña por mascota un ganso, Kina.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Carmen de Rafael Marés naceu no seo dunha familia cosmopolita. Era neta e bisnieta de emigrantes cataláns que viviron en Estados Unidos, México e Cuba. O seu pai nacera na Habana e a súa nai, en Baltimore. Parte da súa educación recibiuna no Reino Unido e, sen dúbida, algunhas das súas experiencias nese país reflectíronse nos seus libros.[Cómpre referencia]

Casou co francés Pedro Kurz e viviu en Francia desde 1935. Viviu en diversas provincias francesas entre 1935 e 1943.[1]Regresou a España en 1943.[2]

Carmen empezou a súa carreira literaria escribindo contos. En 1954 publicou a súa primeira novela, Duermen bajo las aguas, que recibiu o Premio Cidade de Barcelona[2]. Es esta novela seguiulle La vieja ley e en 1956 obtivo o Premio Planeta con El desconocido.[2]

En 1962 comeza a escribir a serie de contos para nenos protagonizada por Óscar. Óscar cosmonauta conta a historia dun mozo que ten por mascota un ganso, Kina, e que decide construír un foguete. Aínda que a aventura acaba tendo un desenlace do tipo todo foi un soño, o certo é que Óscar viaxa a outros planetas onde se atopa con civilizacións socialmente avanzadas. Isto permite introducir unha serie de temas sorprendentemente avanzados para a época.

En 1964 gañou o Premio Lazarillo de narrativa infantil con Color de fuego.[3] Na década dos sesenta escribía no diario barcelonés La Prensa.[1] Foi redactora dun consultorio na última páxina deste diario. [3]

Ao longo da súa vida, Carmen Kurtz seguiu fiel a Óscar e Kina, pero tivo outras inquietudes. Resulta notable a súa triloxía Sic transit que se publicou entre 1973 e 1975. Tamén escribiu guións, como os que realizou xunto con Arthur Kaps para TVE, para os monicreques de Herta Frankel en 1972. Estes guións foron publicados e traducidos ó alemán.[1] Un dos seus guións recibiu o premio Premio Platero no Festival de cinema de Xixón en 1979 (Violeta en el Oeste).[1]

A maioría das obras da serie Óscar publicáronse na editorial Juventud, pero moitas foron traducidas tamén a varias linguas, como polaco, catalán, alemán e éuskaro. A súa filla Odile aparece como ilustradora en moitas das edicións dos seus libros infantís e xuvenís..[1] Do libro Óscar y Corazón de Púrpura, con guión de Jose María Blanco, naceu a película Óscar, Kina y el láser, estreada o 23 de decembro de 1978.[4]Esta película levou numerosos premios no Certame internacional de cinema para a infancia e xuventude, dentro da XVI edición do Festival de cinema de Xixón.[1]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

  • Premio Ciudad de Barcelona 1954 por Duermen bajo las aguas
  • Premio Planeta 1956 por El desconocido
  • Finalista Premio Café Gijón 1963 con En la oscuridad
  • Premio Lazarillo 1964 por Color de fuego
  • Premio Ciudad de Barbastro 1975 por Cándidas palomas
  • Candidata oficial de España ao Premio Internacional Hans Christian Andersen 1980
  • Premio CCEI 1980 por Veva

Obra[editar | editar a fonte]

Novelas[editar | editar a fonte]

  • Duermen bajo las aguas. Planeta, 1953. Premio Ciudad de Barcelona, 1954.
  • La vieja ley. Planeta, 1956.
  • El desconocido. Planeta, 1956. Premio Planeta, 1956.
  • Detrás de la piedra. Planeta, 1958.
  • Al lado del hombre. Planeta, 1961.
  • El último camino. Bruguera, 1961.
  • En la oscuridad, Planeta 1963. Finalista del Premio Café Gijón».
  • El becerro de oro. Planeta, 1964.
  • Siete tiempos. Planeta, 1964.
  • Las algas. Planeta, 1966.
  • En la punta de los dedos. Planeta, 1968.
  • Entre dos oscuridades. Planeta, 1969.
  • Al otro lado del mar. Planeta, 1973.
  • El viaje. Planeta, 1975.
  • Cándidas palomas. Planeta, 1975. Premio Ciudad de Barbastro, 1975.
  • El regreso. Planeta, 1976

Literatura infantil e xuvenil[editar | editar a fonte]

  • Color de fuego. Ilustraciones de Odile. Cid,1964. Premio «Lazarillo» 1964. Lumen,1973.
  • Chepita (Igreca, 1975). Ilustraciones de Odile. Escuela Española, 1979.
  • El conde sol. Escuela Española, 1980.
  • Veva. Ilustraciones de Odile. Noguer, 1980. Premio de la CCEI (Comisión Católica Española para la Infancia) 1981.
  • Veva y el mar. Ilustraciones de Odile. Noguer,1981.
  • Piedras y trompetas. Ilustraciones de Odile. Noguer, 1981.
  • La paloma, el cuervo y otros cuentos. Ilustraciones de Odile. Escuela Española, 1981.
  • La ballena y el cordero. Ilustraciones de Odile. Escuela
  • Fanfamús. Ilustraciones de Odile. Noguer, 1982.
  • Querido Tim. Ediciones SM, 1983.
  • Pitos y flautas. Ilustraciones de Odile. Escuela Española, 1983.
  • Pepé y Dudú. Ilustraciones de Odile. Escuela Española, 1983.
  • Los mochuelos. Ediciones SM, 1983.
  • Brun. Ilustraciones de Odile. Noguer, 1985.
  • Habacuc, dame la mano. Ilustraciones de Odile. Noguer, 1989.
  • ¿Habéis visto un huevo? Ilustraciones de Odile. Noguer, 1990.
  • Cosas que se pierden, amigos que se encuentran.Ilustraciones de Odile. Magisterio Español, 1990.
  • Pachu, perro guapo. Noguer, 1992.

Serie de Óscar[editar | editar a fonte]

  • Óscar cosmonauta. Ilustraciones de Carlos Mª Álvarez. Juventud, 1962. Finalista del Premio «Lazarillo 1963.
  • Óscar, espía atómico. Ilustraciones de Carlos Mª Álvarez. Juventud, 1963. Premio de la CCEI (Comisión Católica Española para la Infancia), 1964.
  • Óscar y el Yeti. Ilustraciones de Odile. Editorial Cid,1964. Lumen, 1980.
  • Óscar y Corazón de Púrpura. Ilustraciones de Odil. Editorial Cid, 1965. Finalista del Premio de la CCEI(Comisión Católica Española para la Infancia) 1965. Lumen, 1971.
  • Óscar, espeleólogo. Ilustraciones de Odile. Editorial Cid, 1965. Premio de la CCEI (Comisión Católica Española para la Infancia) 1967. Lumen, 1971.
  • Óscar y los ovni. Ilustraciones de Odile. Editorial Cid, 1967. Lumen, 1974.
  • Óscar, agente secreto. Ilustraciones de Odile. Juventud, 1968.
  • Óscar en el Polo Sur. Ilustraciones de Odile. Juventud, , 1969
  • Óscar en el laboratorio. Ilustraciones de Odile. Juventud, 1970.
  • Óscar en los Juegos Olímpicos. Ilustraciones de Odile. Juventud, 1971.
  • Óscar en África. Ilustraciones de Odile. Juventud,1974. Premio de la CCEI (Comisión Católica Española para la Infancia) 1975 y Premio del Ministerio de Cultura al Libro de Interés Infantil 1975.
  • Óscar en las islas. Ilustraciones de Odile. Juventud, 1977. Finalista del Premio CCEI (Comisión Católica Española para la Infancia) 1978 y Premio del Ministerio de Cultura al Libro de Interés Infantil 1978.
  • Óscar, Kina y el láser. Ilustrado con fotos de la película del mismo título. Juventud, 1979, 1980.
  • Óscar, Buna y el Rajá. Ilustraciones de Odile. Juventud, 1980.
  • Óscar y la extraña luz. Ilustraciones de Odile. Juventud, 1984.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 [n.a.] (setembro 1999). ACEC, ed. "Biobliografía" (PDF). Cuadernos de estudio y cultura (en castelán) (11). Consultado o 26 marzo 2018. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Moix, Ana María (setembro 1999). ACEC, ed. "La generosidad de Carmen Kutz" (PDF). Cuadernos de estudio y cultura (en castelán) (11). Consultado o 26 marzo 2018. 
  3. 3,0 3,1 Torres, Maruja (setembro 1999). ACEC, ed. "Mi hada madrina" (PDF). Cuadernos de estudio y cultura (en castelán) (11). Consultado o 26 marzo 2018. 
  4. "Óscar, Kina y el láser (1978)". IMDb. Consultado o 27 marzo 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]