Bartolomé Mitre

Bartolomé Mitre Martínez

Nome orixinal	(es) Bartolomé Mitre
Biografía
Nacemento	26 de xuño de 1821 Buenos Aires
Morte	19 de xaneiro de 1906 (84 anos) Buenos Aires
Lugar de sepultura	Cemitério da Recoleta (pt)
Cargos
Presidente da Arxentina
Período	11 de abril de 1862 - 11 de outubro de 1868
Antecesor	Juan Esteban Pedernera
Sucesor	Domingo Faustino Sarmiento
Datos persoais
País de nacionalidade	Arxentina
Actividade
Lugar de traballo	Buenos Aires
Ocupación	militar, xornalista e político
Partido político	Partido Liberal Unión Cívica Unión Cívica Nacional
Membro de	National Academy of History of Argentina (en)
Lingua	Lingua castelá
Carreira militar
Lealdade	Arxentina
Rama militar	Exército Arxentino
Rango militar	Xeneral capitán soldado
Familia
Cónxuxe	Delfina Vedia de Mitre
Fillos	Adolfo Mitre (en) , Emilio Mitre (en) , Bartolomé Mitre Vedia (en) , sen valor
Parentes	Esmeralda Mitre (great-great-great-grandchild (en) )
Premios  Grand Officer of the Order of the Sun of Peru‎ (en)  Commander of the Order of the Sun of Peru‎ (en)
Sinatura
Lista Senador da Arxentina 1 de maio de 1901 – 5 de xuño de 1902 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires Senador da Arxentina 31 de maio de 1894 – 30 de abril de 1901 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires Senador da Arxentina 11 de maio de 1869 – 30 de abril de 1874 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires Presidente da Nación Arxentina 12 de outubro de 1862 – 12 de outubro de 1868 ← Juan Esteban Pedernera (pt) – Domingo Faustino Sarmiento → 7º Governor of Buenos Aires Province (en) 3 de maio de 1860 – 11 de outubro de 1862 ← Felipe Llavallol (en)

Bartolomé Mitre Martínez, nado en Buenos Aires o 26 de xuño de 1821 e finado na mesma cidade o 19 de xaneiro de 1906, foi un militar, xornalista e político arxentino, que foi presidente da Arxentina entre 1862 e 1868. Foi tamén gobernador da provincia de Buenos Aires entre 1860 e 1862.

Primeiros anos

Naceu na cidade de Buenos Aires, na actual esquina de Suipacha e Peatonal Lavalle. Exiliouse no Uruguai, como outros opositores a Juan Manuel de Rosas, durante o goberno deste; actuou como soldado e xornalista no Uruguai, Perú, Chile e Bolivia. Atopábase neste último país en 1848, cando debeu desterrarse por causa da revolución; viaxaría ao Perú e logo a Chile, onde sería coredactor de Juan Bautista Alberdi, director do xornal El Comercio de Valparaíso. Nesa cidade, publica Manuel Blanco Encalada e Thomas Cochrane.

Máis tarde, escribiría en El Progreso, diario que creara Domingo Faustino Sarmiento, desde onde pregoou a indivisibilidade territorial da soberanía americana, defendeu o dereito de pensamento dos estranxeiros (sempre que non atentasen contra a soberanía dos países que os acollían) e a democracia nun sentido integral, e emprendeu campañas para mellorar social e economicamente ao pobo.

Volta a Arxentina

Regresou a Arxentina despois do derrocamento de Rosas, e liderou a rebelión da provincia de Buenos Aires contra o sistema federal que a Constitución Arxentina de 1853, patrocinada por Justo José de Urquiza, impoñería; ocupou diversos cargos de relevancia no goberno provincial logo da secesión da provincia, ata que en 1859 foi derrotado militarmente por Urquiza, que buscaba reincorporar a Buenos Aires á Confederación Arxentina.

Con todo, misteriosamente foi vencedor na batalla de Pavón (1861), despois que Urquiza se retirase case sen presentar batalla; Buenos Aires reincorporaríase á Confederación, aceptando a Constitución de 1853 pero introducindo cambios que a beneficiaron na reforma de 1860.

En outubro de 1862 Mitre foi elixido presidente da Arxentina. Durante o seu mandato estendeuse o sistema ferroviario, organizou o exército, difundiu o ensino en todos os niveis, mellorou o servizo postal, organizou a Suprema Corte de Xustiza, saneou a moeda, regularizou a débeda pública, adoptouse o sistema métrico decimal e fundouse o crédito público. Ademais desenvolveuse a Guerra da Tripla Alianza, onde a Arxentina, aliada ao Brasil e o Uruguai invadiron ao Paraguai.

Mitre tamén foi o fundador do xornal La Nación, un dos diarios máis influentes da América Latina, que desde 1870 séguese a publicar e foi sempre dirixido polos seus descendentes.

En 1890, fronte á crise do goberno de Miguel Juárez Celman, formou parte da recentemente fundada Unión Cívica, da que logo se separaría a Unión Cívica Radical.

Os seus restos mortais descansan no Cemiterio da Recoleta, na cidade de Buenos Aires.

Presidente da Arxentina
Segue a: Juan Esteban Pedernera	Bartolomé Mitre (1862-1868)	Precede a: Domingo Faustino Sarmiento
	Partido Liberal Unión Cívica Unión Cívica Nacional