Phalanger orientalis
| Phalanger orientalis Cuscús gris | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ilustración de P. orientalis de J. Wolf (1858) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Phalanger orientalis (Pallas, 1766) | |||||||||||||||||||||||||||||||
 En azul escuro: nativo, en vermello: introducido, en gris escuro: orixe incerta. Área de distribución de Phalanger orientalis.
En azul escuro: nativo, en vermello: introducido, en gris escuro: orixe incerta. | |||||||||||||||||||||||||||||||
Phalanger orientalis é unha especie de mamífero marsupial australidelfo da orde dos diprotodontes, suborde dos falanxeroideos, familia dos falanxéridos, subfamilia dos falanxerinos e tribo do mesmo nome,[2], que é a especie tipo do xénero Phalanger, e que se coñece na bibliografía internacional como cuscús gris.[3][4]
Nativa do norte de Nova Guinea e illas menores adxacentes, agora tamén se encontra no arquipélago Bismarck, nas Molucas centrais e surorientais, nas illas Salomón e Timor, onde se cre que foi introducida en tempos prehistóricos.[1]
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A especie foi descrita en 1766 polo médico e naturalista alemán Peter Simon Pallas, en Misc. Zool.: 61.[2] designándoa co nome de Didelphis orientalis.
Anteriormente foi considerada conespecífica coa alopátrica Phalanger intercastellanus e con P. mimicus e P. lullulae.[2]
Subespecies[editar | editar a fonte]
O MSW recoñece as dúas subespecies seguintes:[2]
- Phalanger orientalis orientalis
- Phalanger orientalis breviceps
Porén, o NCBI só recoñece a segunda.[5]
Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]
O cuscús gris habita normalmente en hábitats perturbados, como xardíns, plantacións e bosques secundarios. Porén, esta especie tamén se pode encontrar en bosques primarios tropicais.[1]
Cando vivía en ambientes arbóreos, os cazadores da zona cren que os ocos das árbores eran o seu agocho preferido.[6]
En canto á súa área de dispersión, o cuscús gris encóntrase nas illas de Timor, tanto na parte pertencente a Indonesia como en Timor Oriental, nas de Wetar e Leti (ambas en Indonesia), nas illas Kai e numerosas illas das Molucas de Indonesia (incluíndo Ambon, Buru e Seram), tamén nas illas de Misool, Waigeo, Batanta e Salawati (todas de Indonesia) e se estende sobre gran parte da zona norte da illa de Nova Guinea, tanto na parte que pertence a Indonesia como en Papúa Nova Guinea, incluíndo numerosas pequenas illas.[1]
Crese que moitas das poboacións son o resultado de introducións prehistóricas, posibelmente incluíndo as de Timor, Seram, Buru, Sanana, as illas Kai, as do arquipélago Bismarck e a caena das illas Salomón.[1]
Os poboadores locais das rexións e países mencionados informaron que o cuscús gris pode encontrarse nas áreas boscosas especialmente nas selvas do Monzón costeiro e nos bosques galería remanentes da pluvisilva tropical.[6]
Costumes[editar | editar a fonte]
O nicho ecolóxico do cuscús gris é probabelmente o dun folívoro arborícola nocturno, con tendencias fruxívoras.[7][8][9]
Estado de conservación[editar | editar a fonte]
En 1965, a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN) consideraba o status da especie como pouco coñecido, necesitándose máis datos. En 1966 cualificouna como LR (pouco risco) e, desde o 2008, cualifícaa como LC (pouco preocupante) debido á súa ampla área de distribución, a súa poboación grande e estábel, a que vive en varias áreas protexidas, á súa tolerancia ás zonas degradadas e á falta de grandes ameazas.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Leary, T., Singadan, R., Menzies, J., Helgen, K., Wright, D., Allison, A., Hamilton, S., Salas, L. & Dickman, C. (2008): Phalanger orientalis na Lista vermella de especies ameazadas da UICN. Versión 2015-4. Consultada o 20-05-2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Phalanger orientalis en MSW
- ↑ Groves, Colin (2005), en Wilson, D. E. & Reeder, D. M, eds. Mammal Species of the World, 3ª edición. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4, p. 47.
- ↑ Murray Wrobel, ed. Elsevier's Dictionary of Mammals.
- ↑ Phalanger orientalis no NCBI.
- ↑ 6,0 6,1 T. E. Heinsohn, Department of Archaeology and Natural History, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, ACT 0200, Australia. Manuscrito recibido o 1 de setembro de 2004; aceptedo o 23 de outubro de 2004.
- ↑ Flannery, T. F. (1994): Possums of the world: a monograph of the Phalangeroidea. GeoProductions / Australian Museum: Sydney.
- ↑ Flannery, T. F. (1995): Mammals of New Guinea. Australian Museum / Reed Books: Sydney.
- ↑ Flannery, T. F. (1995): Mammals of the south-west Pacific and Moluccan Islands. Australian Museum / Reed Books: Sydney.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Phalanger orientalis  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Phalanger orientalis |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Grzimek, B., Schlager, N. & Olendorf, D (2003): Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Detroit: Thomson Gale.
- McKenna, M. C. & Bell, S. K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8.
- Rowland, P. & Strahan, R., eds. (1995): The Mammals of Australia. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press.
- Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas: Saunders College Publishing.
- Vaughan, T. A.; J. M. Ryan & N. J. Czaplewski (2000): Mammalogy. Fourth Edition. Philadelphia, Pennsylvania: Saunders College Publishing.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M., editores (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 2 vol. 3ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Phalanger orientalis Pallas 1766 Arquivado 22 de marzo de 2016 en Wayback Machine. en Fossilworks.
- Phalanger orientalis en MSW.
- Phalanger orientalis (Pallas, 1766) no ITIS.
- Phalanger orientalis na ADW. Con ampla información, imaxes e bibliografía (en inglés).
- Phalanger orientalis,Gray Cuscus na EOL. Con información e numerosas imaxes (en inglés).
- Phalanger orientalis no NCBI.