Vandana Shiva

Vandana Shiva
Nacemento	5 de novembro de 1952
Lugar de nacemento	Dehradun
Nacionalidade	India
Relixión	Hinduísmo
Alma máter	Universidade de Western Ontario, Panjab University, Universidade de Guelph e St. Mary's Convent High School
Ocupación	filósofa, escritora, profesora universitaria, política e ecoloxista
Coñecida por	Staying Alive: Women, Ecology, and Development, The Violence of the Green Revolution: Third World Agriculture, Ecology, and Politics e Earth Democracy: Justice, Sustainability, and Peace
Premios	Premios Nobel Alternativos, Prémio Sydney da Paz, Fukuoka Asian Culture Prize, Thomas Merton Award, LennonOno Grant for Peace, Blue Planet Award, MIDORI Prize for Biodiversity, The glass of reason, 100 Mulleres da BBC, doutor honoris causa pola universidade de Toronto e Honorary doctorate from university of Florence
Na rede
	http://www.vandanashiva.com
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Vandana Shiva (en devanágari: वंदना शिवा;), nada en Dehradun (Uttaranchal) o 5 de novembro de 1952, é unha científica, filósofa e escritora India. Activista a favor do ecofeminismo e da agricultura ecolóxica, defensora das sementes tradicionais e contraria aos cultivos transxénicos, recibiu o Premio Nobel Alternativo en 1993.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Shiva naceu en Dehradun, antigamente parte do estado indio de Uttar Pradesh. Durante os anos 70 participou no movemento Chipko, formado principalmente por mulleres que adoptaron a táctica de denuncia ecoloxista consistente en permaneceren abrazadas ás árbores para evitar que fosen pinchados.

En 1982 creou a Fundación para a Investigación Científica, Tecnolóxica e Ecolóxica, a cal conta entre as súas iniciativas o impulso e difusión da agricultura ecolóxica (programa Navdanya), o estudo e mantemento da biodiversidade (Universidade das sementes, Colexio Internacional para a Vida Sostíbel), fomentar o compromiso das mulleres co movemento ecoloxista (Mulleres Diversas pola Diversidade), ou a rexeneración do sentimento democrático (Movemento Democracia Viva).

En 1993, en recoñecemento á súa dedicación aos movementos alternativos e "... por situar a muller e a ecoloxía no corazón do discurso moderno sobre o desenvolvemento", recibiu o Right Livelihood Award, tamén coñecido como o Premio Nobel Alternativo. Outros premios que recibiu son o Global 500 de 1993 do Programa das Nacións Unidas para o Medio Ambiente (UNEP) e o premio internacional do Día da Terra, tamén das Nacións Unidas.

Actualmente é unha líder do Foro Internacional sobre a Globalización, así como un membro destacado do movemento antiglobalización. No seu libro Manifesto por unha democracia da terra propuxo o concepto e a causa da democracia da terra como alternativa ao capitalismo.

En 2022 recibiu o premio Ignacio Ellacuría por ser "unha referente mundial no movemento ecofeminista internacional e na loita por preservar a biodiversidade e construír alternativas agrícolas sostibles fronte á crise climática".^[1]