Spondyliosoma emarginatum

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Spondyliosoma emarginatum

Lámina de finais do século XIX de Spondyliosoma emarginatum
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Actinopterygii
Orde: Perciformes
Suborde: Percoidei
Superfamilia: Percoidea
Familia: Sparidae
Xénero: Spondyliosoma
Especie: S. emarginatum
Nome binomial
Spondyliosoma emarginatum
(Valenciennes, 1830))
Sinonimia
Véxase o texto

Spondyliosoma emarginatum, é unha especie de peixe da clase dos actinopterixios, infraclase dos teleósteos, orde dos perciformes, suborde dos percoideos, superfamilia dos percoideos e familia dos espáridos, unha das 2 actualmente integradas no xénero Spondyliosoma.[2][3][4]

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Descrición[editar | editar a fonte]

A especie foi descrita polo zoólogo francés, especializado en ictioloxía, Achille Valenciennes, baixo o nome de Cantharus emarginatum.[5]

Sinónimos[editar | editar a fonte]

Adeamis de polo nome acuralmente válido, a especia coñeceuse tamén polos sinónimos:[5]

  • Cantharus emarginatum Valenciennes, 1830 (ortografía incorrecta)
  • Cantharus emarginatus Valenciennes, 1830 (protónimo)
  • Cantharus microlepis Gilchrist & Thompson, 1909

Características[editar | editar a fonte]

Spondyliosoma emarginatum, como é común en moitos espáridos, ten o corpo ovalado, alto e comprimido lateralmente. Pode alcanzar unha lonxitude máxima de 35 cm,[6] aínda que normalmente non pasa dos 25 cm.[7] A súa aleta dorsal conta con 11 raios espiñosos e con de 11 a 13 raios brandos; e a aleta anal presenta 3 raios espiñosos e 10 raios brandos.[8]

A lonxitude máxima rexistrada para esta especie é de 35,4 cm, e o peso máximo de 1 100 g. A idade máxima rexistrada foi de 11 anos.[9]

Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]

Hábitat[editar | editar a fonte]

Spondyliosoma emarginatum e un peixe demersal que vive nas costas en augas mariñas e salobres, desde a zona intermareal, a 1 m de profudidade, até os 50 ou 60 m.[10][11]

Os adultos encóntranse en arrecifes superficiais, pouco profundos, até os 50 m de profundidade, cunha poboación illada na lagoa Langebaan onde frecuentan canles de fondos areosos a menos de 10 m de profundidade.[11] Os xuvenís atópanse en arrecifes superficiais, e moi raramente entran nos estuarios.[12][13]

Distribución[editar | editar a fonte]

A súa área de distribución abarca as augas subtropicais do océano Índico occidental: Suráfrica e o sur de Madagascar, entre os 10° e os 35° S, e os 17° e os 52° L.[8] É endémico de Suráfrica, onde se encontra desde a baía de Saldanha, Cabo Occidental até Durban, KwaZulu-Natal.[14] Hai un rexistro (cuestionábel) no sur de Madagascar.[15]

Bioloxía[editar | editar a fonte]

Spondyliosoma emarginatum encóntrase sobre substratos rochosos de augas oceánicas, e pode entrar nos estuarios de auhgas salgadas ou salobres onde vive entre a vexetación, alimnntándose de algas e pequenos moluscos e crustáceos.[16]

Spondyliosoma emarginatum é un hermafrodita protoxínico (os gametos femininos madurann antes que os masculinos, polo que as femias, coa ideade, poden converterse en machos). A reprodución, no Cabo Occidental, ocorre desde xullo até outubro. A madurez sexual, no 50 % dos espécimes, prodúcese cando acadan unha lonxitude de 23,5 cm as femias, e os 24,9 cm os machos.[11]

Na reprodución, as súas costumes na construción dos niños e os ovos bentónicos suxiren un comportamento territorial e residente.[9] Despois da fecundación, os ovos son depositados nunha depresión pouco profunda e son protexidos dos depredadores polo macho até que eclosionan.[8]

Estado de consrevación[editar | editar a fonte]

Segundo os expertos da Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN), Spondyliosoma emarginatum é unha especie común e abundante que se pesca principalmente para usar como engado ou para o consumo humano a falta de especies máis rendíbeis. É probable que esta especie estea infraexplotada e non se identificaron ameazas importantes, ademais de que habita en áreas mariñas protexidas dentro da súa área de distribución, polo que a UICN cualifica o seu status como LC (pouco preocupante).[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 Mann, B. Q.; Buxton, C. D.; Russell, B.; Pollard, D. & Carpenter, K. E. (2014): Spondyliosoma emarginatum na Lista vermella da UICN. Versión 2919-3. Consultada o 15 de marzo de 2020.
  2. ↑ Spondyliosoma Cantor, 1849 no WoRMS.
  3. ↑ Spondyliosoma en FishBase.
  4. ↑ Spondyliosoma Cantor, 1849 no ITIS.
  5. ↑ 5,0 5,1 Spondyliosoma emarginatum (Valenciennes, 1830)) no WoRMS.
  6. ↑ Smith, J. L. B. & M. M. Smith 1986, pp. 580-594.
  7. ↑ Bauchot, M.L. & M. M. Smith (1984): "Sparidae". En W. Fischer & G. Bianchi, FAO species identification sheets for fishery purposes. Western Indian Ocean (Fishing Area 51). Volume 4. Roma: FAO.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Spondyliosoma emarginatum (Valenciennes, 1830) en FishBase.
  9. ↑ 9,0 9,1 Tunley, K. L. et al. (2009): "Variation in population structure and life history parameters of steentjies Spondyliosoma emarginatum: effects of exploitation and biogeography". African Journal of Marine Science 31 (2): 133–143.
  10. ↑ van der Elst, R. P. & F. Adkin, eds. (1991): "Marine linefish: priority species and research objectives in southern Africa". Oceanogr. Res. Inst., Spec. Publ. nº 1.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Fairhurst, L.; Attwood, C. G.; Durholtz, M. D. & Moloney, C. L. (2007): "Life-history of the steentjie Spondyliosoma emarginatum (Cuvier 1830) in Langebaan Lagoon, South Africa". African Journal of Marine Science 29 (1): 79-92.
  12. ↑ Beckley, L. E. (1983): "The ichthyofauna associated with Zostera capensis (Setchell) in the Swartkops estuary, South Africa". S. Afr. J. Zool. 18: 15-24.
  13. ↑ Whitfield, A. K. et al. (1989): "Composition, species richness and similarity of ichthyofauna in eelgrass Zostera capensis beds of southern Africa". S. Afr. J. Mar. Sci. 8: 251-259.
  14. ↑ Heemstra, P. C. & Heemstra, E. (2004): Coastal Fishes of southern Africa. Grahamstown, South Africa: South African Institute for Aquatic Biodiversity and National Inquiry Service Centre,. ISBN 1-9200-3301-7.
  15. ↑ Fischer, W. & Bianchi, G. (1984): FAO species identification sheets for fishery purposes. Western Indian Ocean (Fishing Area 51). Roma: FAO.
  16. ↑ Fischer, W.; I. Sousa; C. Silva; A. de Freitas; J. M. Poutiers; W. Schneider; T. C. Borges; J. P. Feral & A. Massinga (1990): "Fichas FAO de identificação de espécies para actividades de pesca. Guia de campo das espécies comerciais marinhas e de águas salobras de Moçambique". Publicação preparada em collaboração com o Instituto de Investigação Pesquiera de Moçambique, com financiamento do Projecto PNUD/FAO MOZ/86/030 e de NORAD. Roma: FAO.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Bauchot, M. L. & Daget, J. (1972): "Catalogue critique des types de poissons du Muséum national d'Histoire naturelle. Famille des Sparidae". Bulletin du Museum National d’Histoire Naturelle, París, 3e série, nº 24, Zoologie 18: 33-100.
  • Smith, J. L. B. & M. M. Smith (1986): "Sparidae". En M. M. Smith & P. C. Heemstra, eds. Smiths' sea fishes. Berlín: Springer-Verlag. ISBN 978-3-6428-2858-4.
  • Tunley, K. L. & Attwood, C. G. (2013): "Spondyliosoma emarginatum". En: B. Q. Mann (ed.), Southern African Marine Linefish Species Profiles Arquivado 05 de xuño de 2020 en Wayback Machine.. Durban: Oceanographic Research Institute. Special Publication Nº 9. ISBN 978-0-6205-8185-1, , pp. 277–278.
  • van der Elst, R. (1997): A guide to the common sea fishes of Southern Africa. 3ª ed. Cape Town: Struik Publishers. ISBN 978-1-8682-5394-4.

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Spondyliosoma_emarginatum&oldid=6467509»