Sito Seoane

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Sito Seoane
Información persoal
Nome José Enrique Seoane Vergara
Nacemento 16 de marzo de 1989 e 1987
Lugar de nacemento Miami
Posición Dianteiro
Información de club
Club actual Betanzos
Número 9
Carreira xuvenil
Marino CF
Montañeros
Maravillas
Montañeros
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
Eirís
2009–2012 Laracha
2013–2014 San Jacinto 37 (46)
2013–2014 Austin Aztex 30 (13)
2014–2015 Southern New Hampshire 10 (10)
2015 ÍBV 11 (6)
2016 Fylkir 20 (2)
2017–2018 Ottawa Fury 31 (6)
2018 Grindavík 18 (4)
2019–2020 Chattanooga Red Wolves 28 (7)
2020–2022 ÍBV 63 (21)
2023 Bergantiños 12 (0)
2023–2024 Fjallabyggd 11 (8)
2024– Betanzos 1 (0)
Partidos e goles só en liga doméstica.
Club: actualizado a 13 de febreiro de 2024.editar datos en Wikidata ]

José Enrique "Sito" Seoane Vergara, nado en Miami o 16 de marzo de 1989, é un futbolista galego-estadounidense, que xoga como dianteiro no Betanzos, da Terceira División RFEF. Despois de destacar no Laracha, desenvolveu a maior parte da súa carreira deportiva nos Estados Unidos, no Canadá e en Islandia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Seu pai, Julio Seoane, natural de Carral, emigrou con 13 anos aos Estados Unidos e rexentou en Queens un bar, unha discoteca e un taller. Alí coñeceu a Elizabeth Vergara, unha emigrante colombiana coa que casou e tivo tres fillos, un deles José Enrique, que naceu en 1989, cando a familia estaba instalada en Miami.[1] En 1992 o furacán Andrew esnaquizou dúas casas da familia, e esta decidiu trasladarse a Galicia, estabelecéndose na parroquia de Vigo, en Carral.[1]

Criado en Galicia dende entón, entre Carral e Betanzos,[2] formouse como futbolista nas canteiras do Marino CF de Mera, o Montañeros e o Maravillas, e xogou co Eirís na Segunda Autonómica.[3] Pasou en 2009 ao Laracha de Preferente,[4] onde tivo como adestradores a Javier Bardanca e José Luis Lemos.[1] Trala chegada ao banco de Manuel Mosquera, este probouno como segundo dianteiro, e marcou 23 goles nas primeiras 28 xornadas da tempada 2011/12, liderando naquel momento a táboa de goleadores da categoría.[1] Pero nese momento e animado por Mosquera, decidiu aceptar unha bolsa para estudar e xogar nos Estados Unidos, no San Jacinto College de Houston. En 2013 pasou a xogar co Austin Aztex, co que gañou o título da USL PDL, a cuarta categoría do país, sendo un dos xogadores de referencia do equipo.[1] Marcou un gol nas semifinais e dous na final contra o Thunder Bay Chill, sendo elixido mellor xogador da final.[5][6][7]

En 2014 realizou a pretempada co Houston Dynamo da MLS, a máxima categoría estadounidense,[8] pero acabou sendo descartado trala fichaxe de DaMarcus Beasley.[1] Xogou entón un ano co equipo da Southern New Hampshire University, onde acabou a súa carreira de Empresariais, e a continuación regresou a Europa.

En 2015 recibiu unha oferta para xogar nun equipo da segunda división de Dinamarca, pero case ao mesmo tempo recibiu outra para militar no ÍBV da Úrvalsdeild Karla, a máxima categoría de Islandia.[9] Tras unha tempada en Vestmannaeyjar, trasladouse á capital do país, Reiquiavik, para xogar no Fylkir,[10] co que acabou descendendo ao remate da campaña 2016.

A continuación mudouse ao Canadá, fichando polo Ottawa Fury da United Soccer League. Alí tivo como adestradores a Paul Dalglish, fillo do histórico Kenny Dalglish, e a Julián de Guzmán, e foi o segundo máximo goleador do equipo na tempada 2017, con sete goles. Comezou a tempada 2018 co equipo canadense, pero deixou o equipo en maio para regresar ao fútbol islandés, fichando polo Grindavík.[11][12]

O 19 de decembro de 2018 asinou contrato co Chattanooga Red Wolves, club que se acababa de fundar en Chattanooga, Tennessee, e que competiría na seguinte tempada na USL League One.[1] Apenas dispuxo de minutos na primeira parte da tempada, lastrado por unha lesión nun nocello, pero a situación mudou na segunda metade da campaña, facéndose coa titularidade e acabando o ano con 7 goles en 28 partidos.[1] En 2020 volveu ao fútbol islandés, fichando de novo polo ÍBV, que viña de descender á 1. deild karla, segunda división islandesa. Na tempada 2021 foi o terceiro máximo goleador da liga, con 13 goles, contribuíndo ao ascenso do seu equipo de novo á Úrvalsdeild Karla.[13]

Durante a tempada 2022 competiu na máxima división da illa nórdica e trala fin do campionato regresou a Galicia, onde fichou polo Bergantiños, da Segunda División RFEF.[14] Debutou co club carballés en febreiro de 2023, nun partido ante o Avilés no estadio Román Suárez Puerta,[15] e disputou un total de 12 partidos ata que o seu equipo pechou a tempada co descenso a Terceira.[16] A continuación volveu de novo ao fútbol islandés, fichando polo KF Fjallabyggðar. Alí marcou oito goles en 11 partidos da 2. deild karla, a terceira división do país.

No mercado invernal de 2024 regresou de novo a Galicia, fichando polo Betanzos, da Terceira División RFEF.[17]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Mahía, Fernando (23 de outubro de 2019). "Sito Seoane, nómade do fútbol". Luzes. Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  2. "Sito Seoane, entre un estadio de postal en Islandia y la lucha contra el ‘bullying’". La Opinión A Coruña (en castelán). 31 de marzo de 2022. Consultado o 24 de outubro de 2023. 
  3. Gómez, Pablo (2 de agosto de 2017). "Festival de goles de Sito Seoane en Ottawa". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  4. Ferreiro, J. M. (10 de decembro de 2013). "Laracha exporta goles a Tejas". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  5. "Ocean City Nor'easters - Austin Aztex 2013 (semifinais)". pdl.uslsoccer.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 6 de agosto de 2013. Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  6. "Austin Aztex - Thunder Bay Chill 2013 (final)". pdl.uslsoccer.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 8 de agosto de 2013. Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  7. "Aztex Claim PDL Championship" (en inglés). 4 de agosto de 2013. Arquivado dende o orixinal o 8 de agosto de 2013. Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  8. Gómez, Pablo (11 de febreiro de 2014). "Otro gol de Sito Seoane con el Houston Dynamo". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  9. Gómez, Pablo (21 de xuño de 2015). "Sito Seoane ficha por el ÍBV Vestmannaeyjar de la Úrvalsdeild Karla islandesa". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  10. "Sito Seoane: “Acabo de fichar por el Fylkir islandés”" (en castelán). 21 de outubro de 2015. Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  11. "Chío de Sito Seoane". Twitter (en inglés). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  12. "Chío de Sito Seoane". Twitter (en inglés). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  13. "Máximos goleadores da segunda división de Islandia 2021". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 17 de xaneiro de 2022. 
  14. "SITO SEOANE OUTRO REFORZO PARA A DIANTEIRA DO BERGANTIÑOS FC DA QUE SE CAE IBRAHIMA DIENG O NON PERMITIR A RFEF A TRAMITACIÓN DA SUA FICHA..". 1 de febreiro de 2023. Consultado o 24 de outubro de 2023. 
  15. "El Real Avilés logra una ajustada victoria en casa ante el Bergantiños (1-0)". Mundo Deportivo (en castelán). 5 de febreiro de 2023. Consultado o 24 de outubro de 2023. 
  16. "El Bergantiños consuma su descenso en un final de partido increíble (4-4)". DxT Campeón (en castelán). 9 de abril de 2023. Consultado o 24 de outubro de 2023. 
  17. "Sito Seoane, novo reforzo do Betanzos CF". 1 de febreiro de 2024. Consultado o 13 de febreiro de 2024. 

 Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]