Sergei Starostin

Sergei Starostin
	;
Nome orixinal	(ru) Сергей Старостин
Biografía
Nacemento	24 de marzo de 1953 ; Moscova (Unión Soviética)
Morte	30 de setembro de 2005 (52 anos); Moscova, Rusia
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Donskoe cemetery (en)
Educación	Philological Faculty of Moscow State University (en)
Actividade
Campo de traballo	Lingüística
Ocupación	lingüista
Empregador	Santa Fe Institute (pt)
Alumnos	Svetlana Burlak (en) e Georgiy Starostin (en)
Influencias	Aharon Dolgopolsky, Vladislav Illich-Svitych, Andrey Zaliznyak, Vladimir Dybo, Sergei Yakhontov
Obra
Doutorando	Svetlana Burlak (en) , Kirill Babaev (en) e Georgiy Starostin (en)
Familia
Fillos	Georgiy Starostin
Pai	Q4440674
Premios
	(2005) doutor honoris causa pola Universidade de Leiden ;
Descrito pola fonte	Moskovskaia entsiklopedia: Litsa Moskvi

Sergei Anatolyevich Starostin (ruso: Серге́й Анато́льевич Ста́ростин), nado en Moscova o 24 de marzo de 1953 e finado na mesma cidade o 30 de setembro de 2005^[1], foi un lingüista e investigador ruso especializado en lingüística comparativa e histórica.

Traxectoria

Investigacións lingüísticas

Starostin é ben coñecido entre os especialistas pola súa obra sobre a reconstrución dunha hipotética protolingua. A súa reconstrución teórica do grupo da familia linguas altaicas ten orixinado controversias, basicamente porque inclúe entre elas o coreano, e sobre todo, o xaponés, até hai poucos anos considerados idiomas illados. Tamén controvertida foi a súa formulación dun grupo de linguas dené-caucasianas, hipótese que asume que as numerosas linguas caucásicas do noroeste e nordeste, o grupo ieniseiano (antes incluído no grupo denominado paleosiberiano), e mais o grupo sino-tibetano e as linguas na-dené (norteamericanas) están todas relacionadas xeneticamente. O asunto é dun indubidábel interese científico, porque tenta demostrar as relacións entre os idiomas do Vello e do Novo Mundo, o que significa, desde un punto de vista histórico, remontar as relacións lingüísticas ao Paleolítico Superior, o que abriría camiño a tentar entender, na medida do posíbel, o transfondo mental desa época. A hipótese de Starostin ten tido ilustres predecesores, no pasado, tales Alfredo Trombetti, Edward Sapir ou Morris Swadesh, como coetáneos, tales Vitali Sherovoskin, Joseph Greenberg, ou máis recentemente John Bengtson e Edward Vajda. O último, en recentes traballos ten demostrado á relación xenética entre o grupo lingüístico ineiseiano e as linguas na-dené.

Starostin traballou de xeito práctico e académico na reconstrución do proto-kiranti, proto-tibeto-burmano, Proto-ieniseiano, Proto-Nordcaucasiano e mais o Proto-altaico.

Investiu boa parte dos seus últimos anos, a desenvolver a teoría, exposta por Abu al-Ghazi Bahadur Khan no século XVIII, mais realmente reavivada por Gustaf John Ramstedt a comezos do século XX, de que o xaponés é unha lingua altaica, emparentada, polo tanto, co mongol, o complexo lingüístico turco, o tungús, e mais co coreano.

Desde 1985, Starostin traballou no desenvolvemento de STARLING^[2], un paquete de software, compatíbel con varios sistemas, para labores de tipo lingüístico.

No tempo da súa desgraciada morte, con aínda só 52 anos de idade, Starostin era profesor na Universidade Estatal Rusa de Humanidades, profesor visitante no Santa Fe Institute, Arizona, e con frecuencia profesor convidado na Universidade de Leiden, Países Baixos, da que foi nomeado doutor honoris causa en xuño de 2005.

Sergei Starostin faleceu dun ataque ao corazón o 30 de setembro de 2005, pouco despois de ter impartido aulas en Moscova. A súa desaparición constituíu unha moi lamentábel perda, pois perdemos a posibilidade de coñecer como abordaría os desenvolvementos lingüísticos recentes. Deixa, con todo, un enorme legado científico e metodolóxico.

O seu fillo, George Starostin, é tamén un reputado lingüista, ademais dun músico afeccionado de sona.

Obra publicada (selección)

Hurro-Urartian as an Eastern Caucasian Language (совм. с И. М. Дьяконовым). Múnic, 1986. — 113 p.
Nostratic and Sino-Caucasian, in Vitali Shevoroshkin (editor): Explorations in Language Macrofamilies. Bochum. Brockmeyer. 1989 .
Реконструкция древнекитайской фонологической системы. М., 1989. — 725 с.
Алтайская проблема и происхождение японского языка. М., 1991. — 298 с Текст (sobre as relacións do xaponés coas linguas altaicas).
A North Caucasian Etymological Dictionary (совм. с С. Л. Николаевым). Moscova, 1994 — 1406 p. Текст предисловия
A Comparative Dictionary of Five Sino-Tibetan Languages (совм. с И. И. Пейросом). Melbourne, 1996 — 882 p.
Японская грамматика (совм. с В. М. Алпатовым и И. Ф. Вардулем). М., 2000.
Введение в лингвистическую компаративистику (совм. с С. А. Бурлак). М., 2001.
An Etymological dictionary of the Altaic languages (совм. с А. В. Дыбо и О. А. Мудраком). Vol. 1-3. Leiden, 2003. — 2096 p.
Сравнительно-историческое языкознание (совм. с С. А. Бурлак). М., 2005. — 432 с.
Труды по языкознанию. М., 2007. — 928 c. ISBN 5-9551-0186-1

Notas

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

The Tower of Babel "recurso masivo, que contén abundante información de case todas as familias eurasiáticas e outras"

[1] The Tower of Babel

[2] STARLING

[1]

[2]