Ricardo Bofill

Ricardo Bofill
	;
Biografía
Nacemento	(es) Ricardo Bofill Leví ; 5 de decembro de 1939 ; Barcelona, España
Morte	14 de xaneiro de 2022 (82 anos); Barcelona, España
Causa da morte	COVID-19
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Lycée Français de Barcelone (en) (valor descoñecido–valor descoñecido); Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona (1957–valor descoñecido); Universidade de Xenebra
Actividade
Campo de traballo	Arquitetura pós-moderna (pt) e Urbanismo
Lugar de traballo	Barcelona ; Casablanca ; Pequín ; Toquio ; San Petersburgo ; Praga ; Salerno ; Estocolmo ; París ; Metz ; Cataluña
Ocupación	arquitecto , escritor , director de cinema , urbanista , deseñador de mobles
Movemento	Arquitetura pós-moderna (pt) e Posmodernismo
Lingua	Lingua castelá, lingua catalá, lingua inglesa e lingua francesa
Obra
	Obras destacables Aeroporto de Málaga; (1975) Walden 7 (en) ; (1976) Santuário de Meritxell (pt) ; (1983) neighborhood Antigone (en) ; (1983) Espaces d'Abraxas (en) ; (1992) 77 West Wacker Drive (en) ; (1999) Casablanca Twin Center (en) ; (2009) Aeroporto de Barcelona-El Prat ;
Familia
Cónxuxe	Serena Vergano
Parella	Marta de Vilallonga (pt) ; Annabelle d'Huart ; Serena Vergano ; Loulou de la Falaise
Fillos	Ricardo Emilio Bofill; () Serena Vergano; Pablo Bofill (pt) ; () Annabelle d'Huart
Pai	Emilio Bofill
Irmáns	Anna Bofill Levi
Parentes	Josep Maria Bofill i Pichot (avó paterno)
	Premios (4 de decembro de 1995) Q126416275 ; (1993) Creu de Sant Jordi; oficial da Orde das Artes e as Letras ;
Páxina web	ricardobofill.com

Ricardo Bofill Leví, nado en Barcelona o 5 de decembro de 1939 e finado o 14 de xaneiro de 2022, foi un arquitecto e urbanista español.

Traxectoria

Estudou primeiro no Liceo Francés e despois na Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona, de onde foi expulsado en 1957 polas súas actividades políticas. Marchou a Suíza e continuou os seus estudos na Universidade de Xenebra. En 1963 creou o Taller de Arquitectura, un estudio que conta con sociólogos, ademais de arquitectos e enxeñeiros. En 1978 abriu un segundo estudio en París.

Obras destacadas

Edificio de apartamentos La Muralla Roja en Calp, (1973).
Edificio de apartamentos Walden 7, Sant Just Desvern (Barcelona), (1974).
Palacio Municipal de Congresos de Madrid (1993).
Teatre Nacional de Catalunya (1996).
Edificio de Shiseido en Toquio (2001).
Sede da empresa JP Morgan en Chicago (2003).
Sede principal de Cartier en París (2003).
Centro Cultural Miguel Delibes, Valladolid (2007).
Hotel Vela no porto de Barcelona (2008).
Terminal 1 do Aeroporto de Barcelona.
Parque da Riouxa, (Vigo, 1991).

Obra escrita

Espacio y vida.
La ciudad del arquitecto.
El dibujo de la ciudad.

Premios e galardóns

1985 Membro honorario do Instituto Americano de Arquitectos.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Biografía e proxectos en soloarquitectura.com (en castelán).
Páxina web oficial (en castelán) (en catalán) (en inglés) (en xaponés) (en ruso).