Saltar ao contido

Parque Nacional Desembarco del Granma

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaParque Nacional Desembarco del Granma
Imaxe
TipoParque nacional Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaCuba Editar o valor en Wikidata
Mapa
 19°53′00″N 77°38′00″O / 19.88333, -77.63333
Características
Superficie326 km²
Patrimonio da Humanidade: 41.863 ha Editar o valor en Wikidata
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio natural  → América Latina-Caribe
Data1999 (23ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (vii) e (viii) Editar o valor en Wikidata
Identificador889
Categoría II da UICN: Parque Nacional
World Database on Protected Areas
IdentificadorEditar o valor en Wikidata 20202 Editar o valor en Wikidata
Historia
Data de creación ou fundación1985 Editar o valor en Wikidata

O Parque Nacional Desembarco del Granma é un parque nacional no suroeste de Cuba, que se estende polos concellos de Niquero e Pilón na que hoxe é a Provincia de Granma.[1] O nome do parque refírese ao iate no que Fidel Castro, Che Guevara, Raúl Castro e 79 dos seus seguidores navegaron desde México a Cuba en 1956 e incitaron á Revolución Cubana.[2] O Parque Nacional é moi coñecido pola súa topografía Carso e os seus cantís costeiros.

O parque nacional ten unha superficie total de 32.576 ha, das cales 26.180 ha son terrestres e 6.396 ha son mariñas.[1] En 1999, foi catalogado pola UNESCO como sitio Patrimonio da Humanidade debido ás súas terrazas costeiras e os seus cantís prístinos.[1]

Descrición

[editar | editar a fonte]

O Parque Nacional Desembarco del Granma está situado no extremo occidental da Serra Maestra, ao longo da zona tectonicamente activa entre a Placa Norteamericana e a Placa do Caribe. Conserva unha serie de terrazas de pedra calcárea que oscilan entre os 180 metros baixo o nivel do mar e os 360 metros por riba.[1] Estas terrazas probablemente formáronse debido ao levantamento tectónico e ás flutuacións do nivel do mar debido ao cambio climático pasado e aos eventos de glaciación durante o Mioceno, o Plioceno e o Plistoceno.[2] Estas terrazas están entre as máis grandes e mellor conservadas do mundo.[1] Ademais, o parque protexe moitas outras características kársticas, como fervenzas, cantís, dolinas e covas.

O parque está situado nun clima cálido e semiárido, recibindo entre 300 e 1200 mm de choiva ao ano e cunha media de 26 °C. Isto fai que sexa unha das zonas máis cálidas e secas de Cuba.[2]

Biodiversidade

[editar | editar a fonte]

O parque nacional contén unha biodiversidade e un [[endemismo] relativamente altos. No parque observáronse máis de 512 especies vexetais, das cales o 60% son endémicas de Cuba. Doce destas especies só se atoparon dentro dos límites do parque.[1] Tamén protexe o hábitat de 6 especies de caracois pintados ('Polymita' spp.), incluíndo varias liñaxes evolutivas distintas. No parque observáronse trece mamíferos, 110 aves, 44 réptiles e 17 anfibios.[2] Máis do 90% das especies de anfibios e réptiles que se atopan no parque son endémicas de Cuba, incluíndo as especies en perigo de extinción Lagarto nocturno cubano.[1] As especies de aves residentes inclúen o papagaio cubano e a pomba de paspallás de cabeza azul, e as especies de mamíferos que viven no parque inclúen o Manatí do Caribe e o morcego de flores cubano, que está adaptado a covas quentes.[2]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "Desembarco del Granma National Park". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. Consultado o 28 de maio de 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 System of Marine Terraces of Cabo Cruz and Maisi (PDF) (Informe). Republic of Cuba. 1998. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parque_Nacional_Desembarco_del_Granma&oldid=6917612»