Cabraloura
| Cabraloura | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||
| 'Oryctes nasicornis' (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||
| Subespecies | |||||||||||||||||
|
Véxase o texto
| |||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||
|
Oryctes progressivus Prell, 1914 | |||||||||||||||||
A cabraloura ou bosteiro,[1] (Oryctes nasicornis) é unha especie de coleóptero escarabeido da familia Dynastidae.[2]
Descrición[editar | editar a fonte]
Son escaravellos reboludos, con élitros moi convexos. Presentan un gran dimorfismo sexual. O pronoto dos machos presenta un amplo relevo superior transversal rematado por dous tubérculos romos, que se prolonga lateralmente, desde o que descende en concavidade até a cabeza. Esta é de tamaño menor e está rematada por un pronunciado corno clipeal incurvado cara a atrás que emerxe entre a fronte e a estrutura bucal (tamén chamado corno). Nas femias o relevo pronotal está atenuado, sen tubérculos, e o corno clipeal queda reducido a un pequeno tubérculo apuntado. As antenas son pequenas, teñen 10 artellos e os tres últimos están dispostos en forma de láminas que cando están agrupadas parecen unha pequena maza. Os bordos de élitros e pronoto aparecen case negros e engrosados, e entre ambos élitros acompañados de senllas fileiras punteadas. Os fémures das patas e rebordes ventrais presentan unha pilosidade marcadamente roxa, que co tempo pódese ir perdendo. Os tegumentos son brillantes, de cor parda avermellada.
O seu tamaño oscila entre 30 e 45 mm.[3]
Dim, da película animada de 1998 Disney/Pixar A Bug's Life, é unha cabraloura coa voz de Brad Garrett.
Distribución[editar | editar a fonte]
A súa distribución é paleártica, atopándose en Europa até o centro da Península escandinava, Asia Central e Occidental e norte de África. Falta nas Illas Británicas.[4]
Hábitat[editar | editar a fonte]
A cabraloura vive na madeira, e as grandes larvas poden atoparse en cotos de madeira podre e nas serraduras. Na marxe da súa distribución, atópase moitas veces en conexión con serradoiros e pistas de carreiras de cabalos.
Bioloxía[editar | editar a fonte]
A larva da cabraloura, de tipo melolontiforme, desenvólvese de forma natural na madeira, especialmente na madeira en proceso de descomposición, polo que é saproxilófaga, sendo indiferente en canto á especie de árbore aínda que non se localiza nas coníferas.[5] Ademais, especialmente nos lugares máis setentrionais da súa distribución, as larvas localizáronse en moreas de serraduras dos serradoiros, acumulación de detritos vexetais e compost, manifestando unha certa sinantropía.[6] As larvas desenvólvense durante varios anos e alcanzan un tamaño maior que os escaravellos adultos. Estes non necesitan alimentarse durante a súa curta vida, son remisos a emprender o voo dado o alto custo enerxético do mesmo e son de hábitos predominantemente nocturnos.[7][4]
Subespecies[editar | editar a fonte]
Recoñécense as seguintes subespecies:
- Oryctes nasicornis afghanistanicus Endrödi, 1938
- Oryctes nasicornis birmanicus Dechambre, 1980
- Oryctes nasicornis chersonensis Minck, 1915
- Oryctes nasicornis edithae Endrödi, 1938
- Oryctes nasicornis grypus Illiger, 1803
- Oryctes nasicornis hindenburgi Minck, 1915
- Oryctes nasicornis holdhausi Minck, 1914
- Oryctes nasicornis illigeri Minck, 1915
- Oryctes nasicornis kuntzeni Minck, 1914
- Oryctes nasicornis laevigatus Heer, 1841
- Oryctes nasicornis latipennis Motschulsky, 1845
- Oryctes nasicornis mariei Bourgin, 1949
- Oryctes nasicornis ondrejanus Minck, 1916
- Oryctes nasicornis polonicus Minck, 1916
- Oryctes nasicornis przevalskii Semenow & Medvedev, 1932
- Oryctes nasicornis punctipennis Motschulsky, 1860
- Oryctes nasicornis shiraticus Endrödi & Petrovitz, 1974
- Oryctes nasicornis transcaspicus Endrödi, 1938
- Oryctes nasicornis turkestanicus Minck, 1914
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Diccionario de sinónimos da lingua galega, Pedro Jareño, María Camiño e Xosé María Gómez Clemente, páxina 153, 1997, Editorial Galaxia.
- ↑ De Jong, Y.S.D.M. (Versión 2.6). European Commission, ed. "FAUNA EUROPAEA" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 01 de novembro de 2014. Consultado o 27 de xullo de 2014.
- ↑ García, Ángel Martínez (2012). "Oryctes (Oryctes) nasicornis (Linnaeus, 1758) (Coleoptera, Dynastidae) en la provincia de Málaga (sur de España)". Boletín de la Sociedad Andaluza de Entomología (20): 34–49. ISSN 1578-1666.
- ↑ 4,0 4,1 Martínez, Ángel. "Oryctes nasicornis". Cerambyx, Lucanus y otros… (en español). https://sites.google.com/site/elcerambyx/home. Arquivado dende o orixinal o 20 de agosto de 2014. Consultado o 27 de xullo de 2014.
- ↑ LÓPEZ COLÓN, J.I. (2003). "Datos sobre la alimentación y distribución ibérica de Oryctes nasicornis grypus Illiger 1803 (Coleoptera, Scarabaeidae, Dynastinae)" (PDF).
- ↑ Henderickx, Han. "Insectenfotos.nl Neushoorn kever-Oryctes nasicornis" (en holandés). Arquivado dende o orixinal o 09 de agosto de 2014. Consultado o 27 de xullo de 2014.
- ↑ Lequet, André. "L'ORYCTES ou "RHINOCÉROS" (Oryctes nasicornis) !". Les Pages Entomologiques d'André Lequet (en francés). http://www.insectes-net.fr/index.htm. Consultado o 27 de xullo de 2014.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cabraloura |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Cabraloura |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Dechambre (R.-P.) & Lachaume (G.), 2001 - The Beetles of the World, volume 27, The genus Oryctes (Dynastidae), Hillside Books, Canterbury. [1]
- López-Colón, J.I., 2003. Datos sobre la alimentación y distribución ibérica de Oryctes nasicornis grypus Illiger, 1803 (Coleoptera, Scarabaeidae, Dynastinae). Bol. S.E.A., nº 33 (2003) : 183 – 188
