Número e
![]() | Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
O número e é o valor límite da sucesión
- cando n tende a infinito, n = enteiro positivo
- , x = real
Historia[editar | editar a fonte]
Existencia dun límite de poder por n enteiro positivo si n → infinito, probada por Daniel Bernoulli en 1728, por primeira vez. A notación con e , de 1728, é debida a Euler, que superou outras popuestas.[1]
O número e é a base dos logaritmos neperianos e debe o seu nome á inicial do apelido do matemático Leonhard Euler.
Propiedades[editar | editar a fonte]
- Valor útil e memorábel 2.71828...
- ln e = 1.
- .
- O número é un número real irracional. Parte decimal infinita e aperiodica.
- É un número real trascendente, feito demostrado por Hermite en 1874. Non é a raíz da ecuación alxébrica.
- como unha serie infinita:
- [2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ N. V. Alexándrova: Diccionario histórico [...] de la matemáticas, Hayka impresoen España
- ↑ P.P. Korovkin: Desigualdades, Editorial Mir , Moscú 1974
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Número e ![]() |