Monochirus hispidus

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Monochirus hispidus
Soldado
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Actinopterygii
Subclase: Neopterygii
Infraclase: Teleostei
Superorde: Acanthopterygii
Orde: Pleuronectiformes
Suborde: Pleuronectoidei
Familia: Soleidae
Xénero: Monochirus
Especie: M. hispidus
Nome binomial
Monochirus hispidus
Rafinesque, 1814

Monochirus hispidus Rafinesque, 1814 é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos,[1] unha das dúas que integran o xénero Monochirus,[2] que vive no Atlántico oriental e no mar Mediterráneo, e que se coñece en galego como soldado.[3]

Como todos os peixes da familia dos pleuronéctidos, as dúas especies teñen o corpo aplanado, asimétrico, e os dous ollos situados no mesmo lado, na cara pigmentada.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Descrición[editar | editar a fonte]

A especie foi descrita en 1814 polo naturalista estadounidense de orixe franco-xermana-italiana Constantine Samuel Rafinesque.[1]

Sinónimos[editar | editar a fonte]

Ademais de por este nome, que é o que lle asignou orixinalmente Rafinesque, e actualmente válido, coñeceuse tamén poloa sinónimos:[1]

  • Monochirus pegusa Risso, 1827
  • Pleuronectes trichodactylus Nardo, 1824
  • Solea monochir Bonaparte, 1833

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

O nome xenérico, Monochirus, está formado pola raíz do latín científico mono-, tirada da do grego antigo μονο-, drerivada de μόνοσ mónos, "un", "unha", e da forma -chirus, tirada do termo grego antigo χείρ χειρός cheír, cheirós, "man".[4] Literalmente: "unha soa man" (neste caso, aleta).

E o nome específico, hispidus, é a forma masculinba do adxectivo latino hispidus, -a, -um, "ourizado", "encrespado".

Características[editar | editar a fonte]

  • É un pequeno linguado que pode alcanzar os 20 cm de lonxitude,[5] aínda que o tamaño medio dos espécimes capturados rolda os 12 cm.[6]
  • A coloración do lado ocular ou pigmentado vai da agrisada á para avermerllada.
  • A aleta dorsal está sustentada por de 50 a 58 raios, e a anal, por de 40 a 45.
  • A aleta dorsal ten a súa orixe diante do ollo superior.
  • A aleta pectoral do lado pigmentado presenta 5 ou 6 raios. No lado cego está ausente (ao que alude o seu nome xenérico).[7]

Hábitat e distribución[editar | editar a fonte]

É un peixe mariño, demersal, oceanódromo, que vive en fondos de 10 a 250 m, areosos ou lamacentos,[8] con frecuencia cerca de lugares onde medran plantas,[9] en augas subtropicais do océano Atlántico (incluído o Mediterráneo), entre os 44° N e os 4° N, e os 19° W e os 36° E, desde Portugal até Ghana.[7]

Pesca[editar | editar a fonte]

Monochirus hispidus é obxecto de pesca nas áreas 27, 34 e 37 (nordeste do Atlántico, Atlántico centro-leste e Mediterráneo e mar Negro, respectivamente).[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Monochirus hispidus Rafinesque, 1814 no WoRMS.
  2. Monochirus Rafinesque, 1814 no WoRMS.
  3. 3,0 3,1 Lahuerta e Vázqurz (2000), p. 85.
  4. A adaptación latina é -chirus.
  5. Quéro, J.-C.; M. Desoutter & F. Lagardère (1986): "Soleidae", pp. 1308-1324, en P. J. P. Whitehead, M.-L. Bauchot, J.-C. Hureau, J. Nielsen & E. Tortonese, eds. Fishes of the North-eastern Atlantic and the Mediterranean. UNESCO, Paris. Vol. 3.
  6. Bauchot, M.-L. (1987): "Poissons osseux", pp. 891-1421, en W. Fischer, M. L. Bauchot & M. Schneider, eds. Fiches FAO d'identification pour les besoins de la pêche. (rev. 1). Méditerranée et mer Noire. Zone de pêche 37. Vol. II. Commission des Communautés Européennes and FAO, Rome.
  7. 7,0 7,1 Monochirus hispidus Rafinesque, 1814 na FishBase.
  8. Schneider, W. (1990): FAO species identification sheets for fishery purposes. Field guide to the commercial marine resources of the Gulf of Guinea. Prepared and published with the support of the FAO Regional Office for Africa. Roma: FAO.
  9. Göthel, H. (1992): Fauna marina del Mediterráneo. Barcelona: Ediciones Omega, S.A.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Desoutter, M. (1990): "Soleidae", pp. 1037-1049, en: J. C. Quéro, J. C. Hureau, C. Karrer, A. Post & L. Saldanha, eds. Check-list of the fishes of the eastern tropical Atlantic (CLOFETA). Lisboa: JNICT; París: SEI e UNESCO. Vol. 2.
  • Lahuerta Mouriño, F. e Vázquez Álvarez, F. X. (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia / Termigal. ISBN 84-453-2913-8.
  • Nelson, Joseph S. (2006): Fishes of the World. 4ª ed. Nova York: John Wiley & Sons, Inc. ISBN 0-471-25031-9.
  • van der Land, J.; Costello, M. J.; Zavodnik, D.; Santos, R. S.; Porteiro, F. M.; Bailly, N.; Eschmeyer, W. N. & Froese, R. (2001): "Pisces", en: Costello, M. J. et al., eds.: European register of marine species: a check-list of the marine species in Europe and a bibliography of guides to their identification. Collection Patrimoines Naturels, 50: 357-374. París: Muséum national d'Histoire naturelle. ISBN 2-85653-538-0.

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]