Marcel Breuer
Marcel Breuer | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | Breuer Marcell Lajos |
Nacemento | 21 de maio de 1902 |
Pécs | |
Falecemento | 1 de xullo de 1981 |
Nova York | |
Obras destacadas | Whitney Museum of American Art, Nova York, EUA Cadeira Wassily |
Premios | Medalla de Ouro do AIA |
Cónxuxe(s) | Marta Breuer |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Marcel Lajos Breuer, máis coñecido como Marcel Breuer, nado en 21 de maio de 1902 en Pécs, Hungría e finado o 1 de xullo de 1981 en Nova York, Estados Unidos, foi un arquitecto e deseñador estadounidense de orixe húngaro.
Formou parte da primeira xeración de estudantes que se formaron na Bauhaus, unha escola vangardista de arquitectura e deseño que conxugaba a teoría e a práctica nun estilo didáctico que primaba os obradoiros de base artesanal. O seu traballo destacou especialmente no deseño de mobiliario, con moitas pezas e obxectos da súa autoría aínda producidos e comercializados hoxe en día. O seu traballo revolucionou o mercado do moble.
Bauhaus[editar | editar a fonte]
Licenciouse en Weimar (primeira sede da Bauhaus) en 1924 e pasou a ensinar na escola até 1928 (cando xa estaba instalada en Dessau).
Como profesor na Bauhaus, realizou unha serie de experimentos no deseño de mobles. Foi alí onde deseñou e executou os primeiros prototipos da cadeira Wassily, cuxo nome se di que é unha homenaxe ao seu colega Wassily Kandinsky, tamén profesor, pero tamén que foi chamada así décadas despois polo fabricante italiano Gavina.[1]
Wassily é hoxe unha das cadeiras de autor máis famosas do mundo.
Co auxe do nazismo, Breuer mudouse a Londres e uniuse á oficina FRS Yorke do grupo MARS.
Obra[editar | editar a fonte]
Marcel Breuer emigrou aos Estados Unidos en 1937, onde traballou até o final da súa vida, sendo considerado por algúns críticos como un dos "últimos verdadeiros arquitectos funcionalistas".
Nos Estados Unidos, traballou co seu antigo profesor Mies van der Rohe, proxectando rañaceos. A obra de Breuer pódese inserir completamente no que moitas veces se chama o estilo internacional. Foi nomeado director da facultade de arquitectura da Universidade Harvard (sendo o responsable de formar toda unha xeración de arquitectos americanos, á que pertencía, por exemplo, Philip Johnson).
Faleceu en Nova York en 1981.
Principais proxectos[editar | editar a fonte]
Proxectou numerosos edificios residenciais nos EUA, entre eles:
- Breuer House I (residencia do primeiro arquitecto), Lincoln, Massachusetts, 1939.
- J. Ford House, Lincoln, Massachusetts, 1939.
- Chamberlain Cottage, Wayland, Massachusetts, 1940.
- Geller House, Lawrence, Long Island, Nova York, 1945.
- Breuer House II (2a residencia de arquitectos), Nova Canaán, Connecticut, 1948.
- The Ariston, Mar del Plata (Arxentina), 1948.
- Dexter Ferry Cooperative House do Vassar College, Poughkeepsie, Nova York, 1951
- Starkey House, Duluth, Minnesota, 1955.
Os seus principais proxectos foron:
- Whitney Museum of American Art, Nova York, Estados Unidos
- Sede da UNESCO, París, Francia (xunto con Pier Luigi Nervi e Bernard Zehrfuss).
- Embaixada de Australia, París, Francia.
- Edificio de oficinas HUD, Washington, D.C., EUA
- Litchfield High School, Litchfield, Connecticut.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "1925- Cadeira Wassilly de Marcel Breuer". Dismobel Design (en castelán). Consultado o 24-6-2021.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Marcel Breuer ![]() |
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Marcelbreuer.org (en inglés)
- Greatbuildings.com (en inglés)
- Bauhaus.deArquivado 12 de abril de 2013 en Wayback Machine. (en alemán)
- Marcel Breuer Digital Archive (en inglés)
- Archives of American Art - Marcel Breuer papers, 1920-1986 (en inglés)
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- BENEVOLO, Leonardo; Historia da Arquitectura Moderna ; São Paulo, Editorial Perspectiva
- PAPACHRISTOV, Tician; Marcel breuer : novas construcións e proxectos ; Barcelona : Gili, 1970