Manuel Ángel Terrón Caínzos

Manuel Ángel Terrón Caínzos

Biografía
Nacemento	1943 Curtis, España
Morte	14 de setembro de 1992 (48/49 anos) A Coruña, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	político

Manuel Ángel Terrón Caínzos, nado en Curtis en 1943 e finado na Coruña o 14 de setembro de 1992, foi un político galego.

Traxectoria

Foi candidato da UCD á alcaldía de Curtis nas municipais de abril de 1979, nas que obtiveron cinco concellarías, pero víronse superados polos independentes de José Tomé Piñeiro. Porén, foi elixido deputado provincial e formou parte do goberno de Enrique Marfany Oanes. Durante ese mandato colaborou nas xestións para lograr un instituto de formación profesional e unha casa da cultura para Curtis. Por outra banda, foi o promotor da Romería de Cova de Vales e mais unha cooperativa agraria con ese mesmo nome.

Trala desintegración de UCD, concorreu de novo como candidato á alcaldía nas municipais de maio de 1983 encabezando a candidatura Independentes Democráticos do Axuntamento de Curtis. Novamente foi derrotado polo alcalde independente Tomé Piñeiro, obtendo cinco concellarías. Neste mandato, a rivalidade histórica entre as principais localidades do municipio, Curtis e Teixeiro, estalou pedindo os veciños da localidade curtense a súa segregación do concello en setembro de 1983, alegando a suposta discriminación que sufrían dende Teixeiro, que era a capital municipal onde se atopa a casa do concello, e por parte do goberno local de Tomé Piñeiro, o cal era maioritariamente da localidade capitalina. Os segregacionistas rapidamente atoparon o apoio de Terrón Caínzos e varios concelleiros da súa candidatura, a cal estaba conformada maioritariamente por veciños da localidade de Curtis.

De cara ás municipais de xuño de 1987, tanto Terrón coma o alcalde Tomé Piñeiro optaron polas grandes plataformas partidarias para competir pola alcaldía. Terrón optou pola CPG do entón presidente de Deputación provincial, Enrique Marfany Oanes, sendo os seus integrantes maioritariamente de Curtis. Tomé integrouse co seu equipo no PSdeG-PSOE, onde a maioría dos seus integrantes eran de Teixeiro. As eleccións déronlle unha nova vitoria por maioría absoluta a Tomé á fronte dos socialistas logrando oito concellarías, fronte ás catro da CPG de Terrón Caínzos. O conflito non deu sinais de resolverse e houbo unha gran polarización, pois os socialistas lograron máis do 80 % dos votos en Teixeiro, con tan só cinco votos para a CPG, e esta última candidatura acadou case o 90 % dos votos en Curtis. Entre medias, AP mantivo resultados testemuñais, máis forte que a CPG na zona de Teixeiro.

Nas municipais de maio de 1991 Terrón Caínzos presentouse encabezando Independentes de Curtis e logrou catro concellarías, mentres que o PPdeG, que levaba maioritariamente veciños de Teixeiro, subiu de un a tres edís, grazas a que lle comeu terreo aos socialistas na área de Teixeiro. Aínda así, Tomé Piñeiro logrou de novo a vitoria para o PSdeG-PSOE, pero nesta ocasión perdeu a maioría absoluta por unha escasa marxe, quedando con seis concellarías. Se ben nun principio se albiscaba a posibilidade dun acordo entre os dous grupos da oposición, dado que compartían ideoloxía de dereitas, o feito da procedencia de Curtis dos independentes e de Teixeiro dos populares engadiulle presión á situación, con temor a represalias aos populares en Teixeiro por apoiar unha candidatura de Curtis. Minutos antes da investidura as dúas forzas acordaron investir o candidato popular José Pato Ulloa como alcalde, pero trala realización dunha votación secreta en urna, o voto dun dos concelleiros das candidaturas aliadas foi parar ao socialista José Tomé, polo que este conservou a alcaldía. A pesar de que dende as dúas formacións opositoras se afirmaba que todo se tratou dun erro involuntario, a desconfianza agrandouse entre os dous grupos opositores, recaendo as sospeitas principalmente no grupo teixeirán do PP, pedindo os independentes e numerosos veciños de Curtis unha moción de censura que non se chegaría a presentar en todo o mandato. Dada esta situación, os veciños de Curtis iniciaron en novembro de 1991 os trámites legais para logra-la segregación da localidade, contando co apoio dos Independentes de Curtis e de Terrón Caínzos.

Con todo, faleceu de forma repentina a causa dun infarto o 14 de setembro de 1992 no hospital Juan Canalejo da Coruña, mentres lle realizaban unha sesión de diálese. Tralo seu falecemento o proceso de segregación continuou, paralelamente ao da Illa de Arousa e Burela, aínda que non chegou a materializarse dado a que non se cumprían diversos requisitos, como a distancia entre as localidades e o número de habitantes.

Vida persoal

Casou con Ángela Isabel Pérez Corral, coa que tivo cinco fillos (Cristina, Pablo, Susana, Alfredo e Lorena). Nos anos 90 dedicóuselle unha rúa no núcleo de Curtis.

Véxase tamén

Outros artigos

• Eleccións municipais en Curtis

Ligazóns externas

• M. Villar (1 de decembro de 2016). "25 años del Brexit de Curtis". La Opinión (en castelán).