Lunyu

Lunyu
	Título 論語
	Instancia de obra literaria
	Parte de Quatro Livros (pt)
	Lingua Chinés clásico
	Composto por Analects/Chapter IX (en) ; Analects/Chapter XIII (en) ; Confucian Analects/II (en) ; Confucian Analects/VI (en)
Autoría
	Autor/a anónimo
Temática
	Tema principal Confucio
	Representa a Tres virtudes do confucianismo
Publicación
	Edicións The Analects (Legge) (en) ; Translation: Analects of Confucius (en) ; The Analects of Confucius (en) ; The Analects of Confucius (en) ; Lunyu, text Kong [Anguo] with commentary by Zheng [Xuan] (en) ; Q134383675 ; The Analects of Confucius (en) ; "Sishu Shen" Ling's red ink overprint of the Analects of Confucius in the late Ming Dynasty (en) ; Les Entretiens de Confucius (en) ; Analects (en) ; The Analects (kanbun) (en) ; non-eo (en) ; Q136215555
Datas e cronoloxía
	Data de creación século V a. C.
Localización
	País de orixe China
Identificadores
VIAF
VIAF	187322025
Fontes e ligazóns
	Obra dispoñible en https://www.projekt-gutenberg.org/konfuziu/gespraec/gespraec.html
	Descrito pola fonte Gujin Tushu Jicheng Imperial Collection of Ancient and Modern Books, Collection of Neo-Confucianism, Collection of Classics, and Analects of Confucius (en) ;
	Redes
	Wikidata C:Commons

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Lunyu ou Analectas (chinés tradicional: 論語; chinés simplificado: 论语; pinyin: Lúnyǔ; Wade-Giles: Lun²-yü³) é o texto fundamental do confucianismo, consistente nunha escolma desordenada de ditos, diálogos e pequenos relatos realizada polos discípulos de Confucio durante aproximadamente un século despois da súa morte e completada, xa que logo, ao redor do -400.^[1]^[2] Está considerado un dos Catro Libros.

Recolle un modelo de sabedoría moi influente na historia da China ata a chegada do comunismo. Trata de actitudes éticas, da educación e do goberno. Defende o respecto aos pais, o esforzo por acadar a virtude, a ecuanimidade e o sentido da rectitude, a lealdade, a prudencia e a xustiza.

Confucio dixo: un cabaleiro debe poñerse en garda contra tres perigos: cando é novo e lle ferve o sangue, debe gardarse contra a luxuria; cando é maduro e o sangue está en plenitude, debe gardarse contra a carraxe; na vellez cando o sangue está murcho, debe gardarse da rapacidade (16.7)

Transmisión

A compilación dos textos do Lunyu é sen dúbida posterior ao pasamento de Confucio, xa que neles se tratan como defuntas persoas que morreron despois del, coma o duque Ai de Lu 魯哀公 (494-467).^[2] Tamén se mencionan afirmacións de discípulos coma Zeng Shen 曾參 (505-436), polo que a escolma debeu realizarse arredor do século -IV.^[2] Porén, o libro non foi considerado un clásico até a dinastía Song (960-1279), cando o erudito neoconfuciano Zhu Xi (1130-1200) o escolleu coma un dos chamados Catro Libros (sishu 四書).^[2]^[3]

Contidos

Non existen moitas fontes sobre Confucio, a excepción do Lunyu. A principal biografía do pensador é a realizada por Sima Qian no seu célebre Shiji ("Rexistros do gran historiador", s. I a.C.), que contén, emporiso, materiais non dispoñibles en textos anteriores e posiblemente lendarios. Xa que logo, a fonte biográfica fundamental e máis fiable sobre Confucio é o propio Lunyu.^[4] No texto, Confucio preséntase a si mesmo como un mero transmisor dunha tradición social e política herdada dos comezos da dinastía Zhou (c. 1000-800 a.C.), ao tempo que nega ter inventado nada. Porén, os seus ideais non foron populares no seu tempo.^[5]

Filosofía social

Confucio debateu sobre a natureza do sobrenatural, defendendo que as crenzas en pantasmas e espíritos deberían respectarse, mais distanciándose delas. Pola contra, os seres humanos deberían basear os seus valores e ideais de sociedade na filosofía moral, na tradición, e no amor natural entre as persoas. A filosofía social de Confucio depende en gran medida do cultivo do ren por todos os individuos da comunidade.^[5]

Notas

↑ "Confucianism - Analects, Philosophy, Ethics - Britannica". www.britannica.com (en inglés). Consultado o 2024-02-14.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Theobald, Ulrich. "Lunyu 論語 (www.chinaknowledge.de)". chinaknowledge.de (en inglés). Consultado o 2024-02-14.
↑ Thompson, Kirill (2021). Zalta, Edward N., ed. Zhu Xi (Summer 2021 ed.). Metaphysics Research Lab, Stanford University.
↑ Lau 2002, p. ix.
↑ ^5,0 ^5,1 Riegel 2012.

Véxase tamén

Bibliografía

Lau, D. C. (2002). "Introduction". The Analects (en inglés). The Chinese University Press. ISBN 962-201-980-3.
Riegel, Jeffrey (2012). "Confucius". En Zalta, Edward N. The Stanford Encyclopedia of Philosophy (en inglés).

Outros artigos

Ligazóns externas

[1] "Confucianism - Analects, Philosophy, Ethics - Britannica". www.britannica.com (en inglés). Consultado o 2024-02-14.

[:0-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Theobald, Ulrich. "Lunyu 論語 (www.chinaknowledge.de)". chinaknowledge.de (en inglés). Consultado o 2024-02-14.

[3] Thompson, Kirill (2021). Zalta, Edward N., ed. Zhu Xi (Summer 2021 ed.). Metaphysics Research Lab, Stanford University.

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">Lau</span>2002ix-4] Lau 2002, p. ix.

[FOOTNOTE<span_class="smallcaps"_style="font-variant:small-caps;">Riegel</span>2012-5] 5,0 ^5,1 Riegel 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]