Chinés clásico

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Chinés clásico
古文 ou 文言
Outros nomes:Chinés literario
Falado en: República Popular da China, Illas Ryukyu, Xapón, Corea e Vietnam
Extinción: dende o século -V até o século II. Continúa como lingua literaria até o século XX.
Familia: Sino-tibetana
 Sinítica
  Chinés
   Chinés clásico
Escrita: Escrita chinesa
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: lzh
Mapa
Status

O chinés clásico, tamén chamado chinés literario é a lingua da literatura clásica dende das primaveras e outonos até o fin da dinastía Han, unha forma escrita do chinés antigo. O chinés clásico é un estilo tradicional de escrita chinesa que evolucionou dende a lingua clásica, diferenciándoo das formas modernas de chinés. O chinés literario foi empregado en practicamente tódalos escritos formais da China até comezos do século XX, e tamén, durante varios períodos, no Xapón, en Corea e en Vietnam. Entre os falantes chineses, o chinés clásico foi substituído pola escrita vernácula chinesa, un estilo de escrita que é semellante ó mandarín falado.

O chinés literario é coñecido como kanbun (漢文) en xaponés, hanmun en coreano e cổ văn (古文)[1] ou văn ngôn (文言)[1] en vietnamita.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Nguyễn, Tri Tài (2002). Nhà xuất bản Đại học Quốc gia Thành phố Hồ Chí Minh, ed. Giáo trình tiếng Hán. Tập I: Cơ sở. p. 5. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]