Joseph Losey

Joseph Losey
Nome completo	Joseph Walton Losey
Nacemento	14 de xaneiro de 1909
Lugar de nacemento	La Crosse
Falecemento	22 de xuño de 1984
Lugar de falecemento	Londres
Nacionalidade	Estados Unidos de América
Alma máter	Dartmouth College, Universidade Harvard e La Crosse Central High School
Ocupación	director de cinema, guionista, produtor de cinema, director teatral e realizador
Premios	Palma de Ouro, César de melhor filme e Jean-Le-Duc award
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Joseph Losey, nado en La Crosse (Wisconsin) o 14 de xaneiro de 1909 e finado en Londres o 22 de xuño de 1984, foi un director de cine estadounidense.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Procedente dunha importante familia, estudou medicina pero abandonou a carreira para estudar a de letras. A súa inclinación artística comeza durante a década dos 30 frecuentando a Graduate School of Art and Sciencies, desenvolvendo numerosas actividades, tanto no campo periodístico e radiofónico como no teatral. Neste último medio alcanzou prestixio, sendo o responsable dalgúns espectáculos colaborando con Bertolt Brecht e trasladándose a Rusia para estudar técnicas teatrais. A finais dos anos 30 comenza a ter os seus primeiros contactos co cine, realizando algúns traballos para a administración estadounidense e longametraxes de carácter educativo. En 1948 dirixiu a súa primeira longametraxe O rapaz dos cabelos verdes para a RKO. En 1952 como moitos dos seus coetáneos foi vítima da política do senador Joseph McCarthy ao ser acusado de manter actividades antiamericanas. Emigrou a Inglaterra, onde logo de traballar con varios pseudónimos, entre eles o de Joseph Walton, Victor Hanbury ou Andrea Forzano, decidiu instalarse definitivamente e proseguir a súa carreira cinematográfica. Empezou a obter recoñecemento crítico a partir da súa exitosa colaboración co dramaturgo Harold Pinter en tres películas: a súa obra mestra The Servant (1963); Accident (1967); e O mensaxeiro (1970), película que obtén a Palma de Ouro en Cannes.