Jean-Baptiste Biot

Jean-Baptiste Biot
	;
Biografía
Nacemento	21 de abril de 1774 ; París, Francia
Morte	3 de febreiro de 1862 (87 anos); París, Francia
Lugar de sepultura	Cemiterio de Montparnasse
9º Cadeira 12 da Academia Francesa (pt)
	10 de abril de 1856 – 3 de febreiro de 1862 ; ← Charles de Lacretelle (pt) – Louis de Carné (pt) →
Datos persoais
Educación	Escola Politécnica ; École Nationale des Ponts et Chaussées (pt)
Director de tese	Gaspard Monge
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	matemático, enxeñeiro, catedrático, enxeñeiro civil, físico, astrónomo, astrólogo
Empregador	Collège de France (pt) , catedrático (1801–1862)
Membro de	Academia Francesa (1856–1862); Accademia delle Scienze di Torino (1845–); Academia de Inscricións e Linguas Antigas (free member (en) ) (1841–1862); Academia Prusiana das Ciencias ; Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL ; Academia de Ciencias de Baviera ; Academia de Ciencias de Rusia ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Academia francesa das ciencias ; Sociedade Filomática de Paris (pt) ; Royal Society
Obra
	Obras destacables Lei de Biot–Savart ;
Doutorando	Charles-Eugène Delaunay (pt) e Alfred Des Cloizeaux (pt)
Arquivos en	Arquivos da Escola Politécnica Federal de Zúric [ CH-001807-7:Hs 639] ;
Familia
Fillos	Édouard Biot
Premios
	(1840) Medalla Rumford; (6 de abril de 1815) Membro estranxeiro da Royal Society; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias; comandante da Lexión de Honra; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Biblioteca dixital BEIC; Obálky knih,

Jean-Baptiste Biot, nado o 21 de abril de 1774 en París e finado o 3 de febreiro de 1862 na mesma cidade, foi un físico, astrónomo e matemático francés.

Jean-Baptiste Biot foi a primeira persoa en descubrir as propiedades ópticas únicas da mica, e do mineral baseado na mica denominado biotita (o nome do mineral púxose na súa honra). A comezos do século XIX estudou a polarización da luz cando pasa a través de solucións químicas.

Grazas á súa colaboración co físico Félix Savart (1791-1841) elaborou a Lei de Biot-Savart que describe como se xera un campo magnético mediante unha corrente eléctrica estacionaria. En 1804 elaborou un globo e ascendeu con Joseph Gay-Lussac a unha altura de cinco quilómetros no que serían as primeiras investigacións sobre a atmosfera terrestre. A magnitude adimensional en termodinámica coñécese como número de Biot. Polos seus descubrimentos, un cráter da Lúa leva o seu nome.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Catholic Enyclopedia article

Este artigo sobre física é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.