Saltar ao contido

Henry Hoyle Howorth

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaSir Editar o valor en Wikidata
Henry Hoyle Howorth

Caricatura de
Henry Hoyle Howorth [1]

Biografía
Nacemento1 de xullo de 1842
Lisboa, Portugal Editar o valor en Wikidata
Morte15 de xullo de 1923 (81 anos)
Londres.
Inglaterra.
11º Presidente da Real Sociedade Numismática
1908 – 1914
← John EvansArthur Evans →
Membro do 26º Parlamento do Reino Unido
13 de xullo de 1895 – 17 de setembro de 1900 (disolución do parlamento)

Circunscrición electoral: Salford South (en) Traducir

Membro do 25º Parlamento do Reino Unido
4 de xullo de 1892 – 8 de xullo de 1895 (disolución do parlamento)

Circunscrición electoral: Salford South (en) Traducir

Vicepresidente Record Society of Lancashire and Cheshire
1892 – 1895
Membro do 24º Parlamento do Reino Unido
1 de xullo de 1886 – 28 de xuño de 1892 (disolución do parlamento)

Circunscrición electoral: Salford South (en) Traducir

Datos persoais
País de nacionalidade Británica
EducaciónRossall School (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPolítica, historiografía, numismática...
Lugar de traballo Londres Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico, historiador Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Conservador Editar o valor en Wikidata
Membro de
Familia
CónxuxeKatherine Brierley (1869). Editar o valor en Wikidata
Premios

Henry Hoyle Howorth, nado en Lisboa o 1 de xullo de 1842 e finado en Londres o 15 de xullo de 1923, foi un político conservador británico e avogado, coñecido tamén pola súa dedicación como afeccionado á historiografía, a xeoloxía e a numismática.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Howorth naceu en Lisboa, fillo único de Henry Howorth, que exercía nesa cidade como comerciante, e da súa esposa Elizabeth. Ao pouco de nacer marchou para Inglaterra coa súa nai, logo do falecemento do seu pai.[2] Alí estudou o seu ensino secundario na Rossall School, en Lancashire, e posteriormente cursou estudos superiores de Dereito.[3]

Colexiouse como avogado en Londres en 1867, no Inner Temple,[4] e exerceu a avogacía no Northern Circuit.[2][3]

No aspecto político, Howorth defendía o unionismo británico, e en 1886 foi elixido membro do Parlamento Británico do Partido Conservador, pola circunscrición de Salford Sur, Manchester. Posteriormente resultou reelixido en 1892 e 1895,[4] e finalmente retirouse dos Comúns nas eleccións xerais de 1900.[2][3]

Ademais do dereito e a política, Howorth interesouse profundamente por temas tan diversos como a arqueoloxía, a historia, a numismática e a etnografía. Foi un escritor prolífico sobre estas áreas e colaborou con diversos artigos en revistas especializadas do seu tempo.[3]

En 1892 foi nomeado Cabaleiro do Imperio Indio, en recoñecemento aos seus traballos sobre a historia e etnografía de Asia. En 1893 foi elixido membro da Royal Society,[2] cunha considerable oposición por carecer de educación científica regrada. Posteriormente foi nomeado bibliotecario honorario do Chetham's College, de Manchester, e administrador do Museo Británico.[3][5]

Tamén foi membro da Chetham Society —de cuxo consello formou parte entre 1877 e 1900,[6] e da Manchester Literary and Philosophical Society. Entre 1908 e 1914 foi o presidente da Royal Numismatic Society, de Londres.[7]

Howorth era polemista e expuña adoito as súas opinións na páxina de cartas de The Times, ás veces baixo o pseudónimo de A Manchester Conservative ("Un conservador de Manchester").[3]

Ao longo da súa vida, Howorth foi compondo unha importante colección de arte. En 1875 dooulle á National Gallery de Londres a pintura Interior dunha igrexa, de Van Bassen. En 1922, logo do falecemento da súa esposa, fixo unha doazón doutras cinco pinturas, entre elas a Natividade de Masaccio. Nun cartel situado na entrada da National Gallery figura o seu nome como un dos principais benefactores.[2]

En 1869 casou con Katherine Brierley, con quen tivo tres fillos. A súa esposa faleceu en 1921, e el o 15 de xullo de 1923, aos 81 anos.[2][8] Foi soterrado no cemiterio de Putney Vale, no Suroeste de Londres.[3]

O pensamento de Howorth

[editar | editar a fonte]

Henry Hoyle Howorth rexeitou o uniformismo de James Hutton e Charles Lyell. Atacou a teoría da idade de xeo no seu libro The Mammoth and the Flood (1887). Defendeu unha forma de neodiluvialismo, segundo a cal as inundacións catastróficas devastaran grandes zonas da Terra.[2][9]

Non cría nun diluvio universal e consideraba que o diluvio bíblico era só un dos moitos mitos de diluvio que apoiaban a súa teoría. Utilizou probas xeolóxicas para apoiar a sú teoría en The Glacial Nightmare and the Flood (1893). En 1905 escribiu outro libro, Ice or Water, no que intentou refutar en detalle a teoría glaciaria, mais os seus postulados non convenceron os xeólogos profesionais.[9]

Publicacións

[editar | editar a fonte]
Howorth, H. H. (1917). The golden days of the early English church. Volume 1.

Estas son os traballos monográficos máis salientables publicados por Henry Hoyle Howorth ao longo da súa traxectoria:

  1. Vaniti Fair. 11 de xuño de 1895.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 "Sir Henry Hoyle Howorth K.C.I.E. D.C.L. F.R.S. F.S.A. (1842-1923)". En Barry, T. (2016). Páxinas 89-91.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 "Sir Henry Howorth, A Life of Wide Interests, Politics, Science, and Art". En The Times. 17 de xullo de 1923. Páxina 14.
  4. 4,0 4,1 Hull, E. (1923). Páxina 411.
  5. Hull, E. (1923). Páxina 412.
  6. The Chetham Society: Officers and Council, 1843-2013. Páxina 7. The Chetham Society.
  7. "Presidents of the Society". The Royal Numismatic Society.
  8. "Sir Henry H. Howorth, K.C.I.E., F.R.S". En Nature, 112 (1923). Páxinas 112, 171-172.
  9. 9,0 9,1 Kruger, T. (2013). Discovering the Ice Ages: International Reception and Consequences for a Historical Understanding of Climate. Brill. Páxinas 282-283. ISBN 978-9004241695

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Predecesor:
John Evans

Presidente da Royal Numismatic Society

1908 - 1914
Sucesor:
Arthur Evans