Saltar ao contido

Gerald Vanenburg

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaGerald Vanenburg

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento5 de marzo de 1964 Editar o valor en Wikidata (61 anos)
Utrecht, Países Baixos (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura172 cm Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista, adestrador de fútbol Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1980 Editar o valor en Wikidata - 2000 Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaPaíses Baixos Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
LigaFußball-Bundesliga Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoExtremo esquerdo e centrocampista Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1980–1986 AFC Ajax 173(64)
1986–1993   PSV Eindhoven 199(48)
1993–1996 Júbilo Iwata 64(14)
1997–1997 FC Utrecht 9(2)
1997–1998 Association Sportive de Cannes Football 26(6)
1998–2000 Turn- und Sportverein München von 1860 42(2)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1982–1992   Países Baixos 42(1)
Participou en
1990Mundial de Fútbol Italia 1990
xuño de 1988Eurocopa de Fútbol Alemaña Occidental 1988 Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosPhillis Vanenburg Editar o valor en Wikidata

FIFA: 44724 UEFA: 114 Editar o valor en Wikidata

Gerald Mervin Vanenburg, nado en Utrecht o 5 de marzo de 1964, é un exfutbolista neerlandés que xogaba como extremo dereito. Desenvolveu a maior parte da súa carreira entre o Ajax e o PSV, gañando 15 títulos, entre eles a Copa de Europa na tempada 1987/88. Marcou 112 goles en 372 partidos da Eredivisie. Posteriormente xogou no Xapón, en Francia e Alemaña, retirándose no 2000, despois de 20 anos como profesional.

Foi 40 veces internacional coa selección dos Países Baixos, coa que disputou o Mundial de 1990 e a Eurocopa de 1988, gañando esta última.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Como xogador

[editar | editar a fonte]

Formouse como futbolista na canteira do Ajax e debutou co primeiro equipo na Eredivisie exactamente un mes despois do seu 17 aniversario, ante o ADO Den Haag. Rematou a súa primeira tempada con 11 partidos e tres goles e pouco despois fíxose coa titularidade, proporcionando numerosas asistencias aos dianteiros Marco van Basten e Wim Kieft. Nas tempadas 1981/82 e 1982/83 gañou dúas ligas consecutivas, sumando 30 goles entre ambas. Gañou unha terceira liga na tempada 1984/85 e deixou o club un ano despois, tras 209 partidos e 72 goles.[1]

Para a tempada 1986/87 fichou polo PSV Eindhoven. Marcou 9 goles en 34 partidos na súa primeira tempada, que concluíu coa conquista da liga. Formou parte do equipo que gañou un histórico triplete na campaña seguinte, ao conquistar a Eredivisie, a Copa dos Países Baixos e a Copa de Europa. Foi titular na final europea ante o Benfica en Stuttgart e converteu con éxito o seu lanzamento na quenda de penaltis que decidiu o título.[2] A columna vertebral do equipo gañador do triplete estaba formada por moitos dos seus antigos compañeiros no Ajax, como Frank Arnesen, Kieft, Ronald Koeman e Søren Lerby.

Tras rexeitar un lucrativo pase á Roma, continuou cinco tempadas máis no PSV, gañando outras tres ligas e dúas Copas. Xogou un total de 259 partidos co club de Eindhoven e marcou 66 goles.

No estranxeiro

[editar | editar a fonte]

Aos 29 anos deixou o seu país e puxo rumbo ao Xapón, onde fichou polo Júbilo Iwata. Na súa primeira tempada logrou o ascenso á J1 League e seguiu xogando outras dúas tempadas máis en Iwata. En 1997 xogou no FC Utrecht da súa cidade natal, rematando a liga na 12ª posición.

Posteriormente xogou no AS Cannes de Francia e no TSV 1860 Munich de Alemaña, ata a súa retirada no 2000, aos 36 anos de idade.

Selección nacional

[editar | editar a fonte]

Foi 42 veces internacional coa selección dos Países Baixos, coa que debutou o 14 de abril de 1982 con só 18 anos, xogando os 90 minutos nunha vitoria por 1-0 sobre Grecia en Eindhoven.[3] Un ano despois participou coa selección xuvenil na Copa do Mundo da categoría, celebrada en México, e foi elixido no once ideal do torneo.

Foi convocado por Rinus Michels para a Eurocopa de 1988 en Alemaña Occidental, onde foi titular en todos os partidos, incluída a final que o seu equipo gañou diante da Unión Soviética.[4] Dous anos máis tarde foi convocado por Leo Beenhakker para o Mundial de 1990. Con todo, só disputou 45 minutos no torneo, no empate a un gol con Exipto.[5] Xogou o seu último encontro internacional ante Polonia o 14 de outubro de 1992, en Rotterdam nun partido de clasificación para o Mundial de 1994.[3]

Como adestrador

[editar | editar a fonte]

Despois de deixar o TSV 1860 Munich regresou ao PSV, onde foi nomeado adestrador do equipo xuvenil. En 2004 dirixiu durante tres meses tamén o TSV, co que acabou descendendo dende a Bundesliga á 2. Bundesliga.

Na tempada 2006/07 pasou polo banco do Helmond Sport da Eerste Divisie, ata que foi despedido o 17 de febreiro de 2007. En 2008 adestrou outro club da mesma categoría, o FC Eindhoven.

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

É sobriño do exfutbolista e adestrador Roy Vanenburg, internacional coa selección de Suriname e considerado como un dos mellores futbolistas da historia do país caribeño.[6][7]

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Ajax

PSV

Países Baixos

Individual

  1. "Gerald Mervin Vanenburg (1964)" (en neerlandés). 5 de xuño de 2012. Consultado o 8 de novembro de 2022. 
  2. "Eindhoven prosper from Oranje boom". UEFA (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2022. 
  3. 3,0 3,1 "Gerald Vanenburg - International Appearances". rsssf.org/ (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2022. 
  4. "Van Basten volley crowns Netherlands' EURO 1988 final win against USSR". UEFA (en inglés). 5 de outubro de 2003. Consultado o 8 de novembro de 2022. 
  5. "NETHERLANDS - EGYPT". planetworldcup.com (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2022. 
  6. Porskamp, Sam (1 de agosto de 2014). "Ajax en Suriname: twee handen op één buik" (en neerlandés). Consultado o 8 de novembro de 2022. 
  7. "Vanenburg, Roy;" (en neerlandés). Consultado o 8 de novembro de 2022. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]