Frantz Fanon

Frantz Fanon
	;
Biografía
Nacemento	20 de xullo de 1925 ; Fort-de-France, Francia
Morte	6 de decembro de 1961 (36 anos); Bethesda, Estados Unidos de América
Causa da morte	Morte natural (Leucemia )
Lugar de sepultura	Alxeria
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	University of Lyon (en) ; Université Jean Moulin Lyon 3 (pt)
Actividade
Campo de traballo	Filosofía e Psiquiatría
Ocupación	escritor , ensaísta , sociólogo , psiquiatra , filósofo , político
Movemento	Decolonialidade (pt)
Influencias	Jean-Paul Sartre e Aimé Césaire
Lingua	Lingua francesa
Carreira militar
Conflito	Guerra de Alxeria e segunda guerra mundial
Obra
	Obras destacables (1952) Pele Negra, Máscaras Brancas (pt) ; (1959) A Dying Colonialism (en) ; (1961) Os Condenados da Terra (pt) ;
Arquivos en	Institute for Contemporary Publishing Archives (en) [ 178FNN] ;
Familia
Cónxuxe	Josie Fanon
Fillos	Mireille Fanon Mendès-France (en)

Frantz Fanon, nado en Fort-de-France o 20 de xullo de 1925 e finado en Bethesda (Maryland) o 6 de decembro de 1961, foi un psiquiatra e autor francés da illa de Martinica. Teórico da descolonización, centrou a súa análise nas consecuencias psicolóxicas da colonización sobre o colonizado, os seus traballos inspiraron os movementos de liberación dos últimos corenta anos.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Aos 18 anos deixou Martinica para unirse na Dominica ás Forzas Francesas Libres, participou na guerra en Europa, estivo na batalla de Alsacia. En 1945 volveu a Martinica por breve tempo, regresou a Francia para estudar medicina e psiquiatría. En 1951 realizou a súa residencia en psiquiatría con Francesc Tosquelles, exiliado catalán fundador da psicoterapia institucional. En 1953 estableceuse en Alxeria como xefe de servizo no Hospital Psiquiátrico de Blida-Joinville, introduciu métodos modernos de socioterapia ou psicoterapia institucional que adaptou á cultura dos doentes musulmáns.

En Francia escribiu o seu primeiro libro, Peau noire, masques blancs publicado en 1952, libro no que afirma que ser colonizado é máis que ser subxugado fisicamente, tamén o é culturalmente, perder unha lingua e asumir outra, xa que "Falar (unha lingua)... significa sobre todo asumir unha cultura, (implica) absorber o contido dunha civilización".

En 1954 ingresou na Fronte de Liberación Nacional. En decembro de 1956 dimitiu do seu posto, expulsado de Alxeria en xaneiro de 1957 marchou a Tunisia onde colaborou co órgano central de prensa do FLN, El Moudjahid.

A súa obra fundamental foi Les damnés de la terre (1961) cun limiar de Jean-Paul Sartre, o libro concíbeo como un manifesto pola loita anticolonial e a emancipación do terceiro mundo, mesmo pola vía violenta.

Morreu de leucemia nos Estados Unidos.