Francesc Macià
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (ca) Francesc Macià i Llussà 21 de setembro de 1859 Vilanova i la Geltrú, España |
| Morte | 25 de decembro de 1933 (74 anos) Barcelona, España |
| Causa da morte | Morte natural (Apendicite ) |
| Lugar de sepultura | Camposanto de Montjuïc, plaça de la Fe 41°21′21″N 2°09′17″L / 41.355869, 2.154688 |
 Deputado nas Cortes republicanas | |
| 19 de novembro de 1933 – 25 de decembro de 1933 Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Barcelona (capital) (en)  | |
 122º Presidente da Generalitat de Cataluña | |
| 14 de decembro de 1932 – 25 de decembro de 1933 ← Josep de Vilamala (en) – Lluís Companys → | |
| Deputado do Parlamento de Cataluña | |
| 1932 – 1933 | |
| Deputado nas Cortes republicanas | |
| 13 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933 Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Lérida (en) | |
| Deputado nas Cortes republicanas | |
| 9 de xullo de 1931 – 31 de agosto de 1931 – Pedro Rahola (en) → Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Barcelona (capital) (en) | |
 1º Presidente de Esquerra Republicana de Catalunya | |
| 22 de febreiro de 1931 – 25 de decembro de 1933 ← sen valor – Lluís Companys → | |
 Deputado das Cortes | |
| 30 de marzo de 1907 – 15 de setembro de 1923 ← Luis Armiñán Pérez (en) Circunscrición electoral: Q65210009 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid Barcelona |
| Ocupación | político , militar |
| Partido político | Estat Català Esquerra Republicana de Catalunya |
| Lingua | Lingua castelá e lingua catalá |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Forzas Armadas de España |
| Rango militar | tenente coronel |
| Familia | |
| Cónxuxe | Eugènia Lamarca i de Mier |
| Fillos | Josefina Macià i Lamarca (en) , Q113551823 |
Sinatura  | |
 | |
Francesc Macià i Llussà, nado en Vilanova i la Geltrú o 21 de outubro de 1859 e finado en Barcelona o 25 de decembro de 1933, foi un político e militar catalán de ideoloxía republicana e independentista catalá. Foi tenente coronel do exército de terra, 122º Presidente da Generalitat de Cataluña (sucedido por Lluís Companys i Jover) e un dos fundadores dos partidos Estat Català e Esquerra Republicana de Catalunya.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Aos quince anos ingresou na Academia de Enxeñeiros Militares de Guadalaxara. Aos seis meses termina formación e pasa destinado como tenente a Madrid na sección de telegrafía. Foi destinado a Sevilla co grao de Capitán (1882) e despois a Lleida, onde chegaría a Tenente Coronel. Casou con Eugenia Lamarca filla de terratenentes leridanos.
Con todo tivo que saír da institución militar logo de condenar o ataque dalgúns oficiais do exército ao semanario La Veu de Catalunya en 1905. Daquela, algúns oficiais asaltaron a imprenta na que se elaboraba o semanario que publicara unha caricatura da revista Cu-Cut que consideraron vexatoria para os oficiais destinados en Cataluña. No canto de tomarse medidas contra os militares déuselles a razón e os autores da caricatura foron xulgados por un Tribunal Militar.
Logo dunha fracasada viaxe a Moscova para pedir axuda ás autoridades comunistas decidiu contar exclusivamente coas súas forzas e organizar directamente unha incursión armada en Cataluña.
En 1922 fundou o partido separatista Estat Català (Estado Catalán), en 1931 o partido fusiónase con Esquerra Republicana de Catalunya gozando de autonomía interna. En 1926 con Estat Català intentou unha acción armada contra a ditadura de Primo de Rivera, desde Prats-de-Mollo-la-Preste (o denominado «complot de Prats de Molló»), en Francia. Este intento foi abortado pola Gendarmería francesa, pero lle fará gañar moita popularidade en Cataluña. Abortado o complot, Macià foi detido e desterrado a Bélxica. Tras residir uns cantos meses en Bruxelas, entrou clandestinamente na Arxentina, onde residiu máis de medio ano. Fundou na Habana o Partido Separatista Revolucionario de Cataluña, do cal foi presidente e no que estudou por primeira vez a posibilidade de constituír unha República Catalá (setembro-outubro de 1928).
Caída a ditadura do xeneral Primo de Rivera (xaneiro de 1930), Macià regresa a Cataluña finalmente o 22 de febreiro de 1931.
En 1931, logo dunhas eleccións que deron a maioría ao seu novo partido, Esquerra Republicana de Catalunya, Macià proclamou a República Catalá desde o Palacio da Generalitat de Cataluña. Máis adiante, cando o proxecto de constituír España como un estado federal non saia adiante, verase obrigado a aceptar un Estatuto de Autonomía para Cataluña. Foi presidente da Generalitat ata a súa morte, acaecida en 1933. Foi substituído á fronte da Generalitat de Cataluña por Lluís Companys.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Francesc Macià |
- Texto da proclamación da República Catalá de 1931
- Vídeo de Francesc Macià
- Vídeo de Inauguración do Parlament de Catalunya de Macià
 Generalitat de Cataluña | ||
|---|---|---|
Segue a: Josep de Vilamala |
Francesc Macià | Precede a: Lluís Companys |
| President | ||
