Federico Luppi

Federico Luppi
	;
Biografía
Nacemento	(es) Federico José Luppi Malacalza ; 23 de febreiro de 1936 ; Ramallo, Arxentina (pt)
Morte	20 de outubro de 2017 (81 anos); Fundación Favaloro, Arxentina (en)
Causa da morte	Hemorraxia cerebral
Lugar de sepultura	Mausoleum of the Argentine Association of Actors (en)
Datos persoais
Residencia	Provincia de Buenos Aires
País de nacionalidade	Arxentina ; España
Actividade
Lugar de traballo	Arxentina
Ocupación	actor , actor de cinema , director de cinema
Período de actividade	1964 -
Lingua	Lingua castelá
Familia
Cónxuxe	Haydée Padilla
Fillos	Gustavo Luppi
	Premios (1997, 1996, 1992, 1982, 1981, 1967) Cuncha de Prata ó mellor actor, premiado polo traballo Martín (pt) , Autumn Sun (en) , Un lugar en el mundo (pt) , Plata dulce (en) , Time for Revenge (en) , Romance of Aniceto and Francisca (en) ; (1995) Premio Ondas; (1993) Sitges Film Festival Best Actor award (en) , premiado polo traballo Cronos (pt) ; Q6359119 ;

Federico Luppi, nado en Ramallo (Buenos Aires) o 23 de febreiro de 1936 e finado en Bos Aires o 20 de outubro de 2017, foi un actor arxentino, que contaba tamén coa nacionalidade española. Obtivo numerosos premios ao longo da súa extensa carreira como actor, entre os que se conta unha Cuncha de Prata ó mellor actor no Festival Internacional de Cine de Donostia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Como moitos outros actores, pasou por diversos traballos antes de probar sorte no teatro. A súa primeira película foi Pajarito Gómez (1965), e a súa consagración cinematográfica (o xénero actoral no que tivo máis continuidade) produciuse grazas ao filme El romance del Aniceto y la Francisca. Logo de converterse nun dos actores arxentinos de maior prestixio nacional e internacional, decidiu radicarse en España no ano 2001, irado pola implantación do corralito.

En España participou de importantes realizacións, pero tamén traballou en series de televisión e mesmo foi o protagonista da obra El guía del Hermitage en 2008, logo de 10 anos sen efectuar traballos teatrais. Ademais probou sorte como director, coa película Pasos, de produción española.^[1] Tras pasar por varias produtoras, a mesma rodouse en xaneiro/febreiro de 2004 e chegou aos cinemas en xuño de 2005. As actrices Ana Fernández e Susana Hornos alzáronse cos premios a Mellor Actriz no Festival Iberoamericano de Villaverde e a Actriz Revelación no Festival Cinespaña de Tolosa (Francia) respectivamente por esta película.

Filmografía selecta[editar | editar a fonte]

Como actor[editar | editar a fonte]

Federico Luppi no papel de Facón Grande en *La Patagonia rebelde* (1974).

Pajarito Gómez (1965)
El romance del Aniceto y la Francisca (1967)
La Patagonia rebelde (1974)
Una mujer (1975)
Tiempo de revancha (1981)
Últimos días de la víctima (1982)
Plata dulce (1982)
El arreglo (1983)
Luna caliente (1985)
La vieja música (1985)
Cien veces no debo (1990)
Un lugar en el mundo (1992)
Cronos (1993)
Caballos salvajes (1995)
La ley de la frontera (1995)
Sol de otoño (1996)
Martín (Hache) (1997)
Bajo Bandera (1997)
Frontera sur (1998)
Divertimento (2000)
Los pasos perdidos (2001)
El espinazo del diablo (Guillermo del Toro, 2001)
El último tren (2002)
Lugares comunes (2002)
Incautos (Miguel Bardem, 2003)
Machuca (Andrés Wood, 2004)
El viento (Eduardo Mignogna, 2005)
El buen destino (Leonor Benedetto, 2005)
El laberinto del fauno (Guillermo del Toro, 2006)
Cara de queso (Ariel Winograd, 2006)
Los simuladores (Damián Szifrón, 2006)
La habitación de Fermat (Luis Piedrahita e Ruben Sopeña, 2007)
El último justo (Manuel Carballo, 2007)
La luna en botella (Grojo, 2007)
Ese beso (Kamala Lopez, 2008)
Cazadores de hombres (serie de televisión, 2008)
Que parezca un accidente (Gerardo Herrero, 2008)
Cuestion de principios (Rodrigo Grande, 2009)
Verano amargo (Juan Carlos Desanzo, 2009)
Fase 7 (Nicolás Goldbart, 2010)
El pacto (2011)
Los Sónicos (2011)
En Terapia (2012)
Condicionados (2012)
Inevitable (2014)
The 33 (2014)

Como director[editar | editar a fonte]

Pasos (2004)

Galardóns e nomeamentos[editar | editar a fonte]

Cuncha de Prata ó mellor actor no Festival Internacional de Cine de Donostia de 1997.
Mellor actor xunto a Ulises Dumont por Rosarigasinos no Festival Internacional de Cine de Mar del Plata de 2001.
Mellor Actor por Cronos, en Fantasporto, o Festival Internacional de Cine fantástico de Portugal, en 1993.
Na Arxentina, recibiu seis veces o Cóndor de Prata ao mellor actor, sendo o profesional que máis veces foi consagrado con este premio.