Titán (mitoloxía): Diferenzas entre revisións
m engado a Categoría:Titáns mediante HotCat |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Outros homónimos|Titán}} |
{{Outros homónimos|Titán}} |
||
[[Ficheiro:Peter Paul Rubens 108.jpg|miniatura |
[[Ficheiro:Peter Paul Rubens 108.jpg|miniatura|''A caída dos Titáns'' de [[Peter Paul Rubens|Rubens]].]] |
||
Os '''titáns''', masculino, e '''titánides''' ou '''titanias''', feminino, foron deidades da primeira xeración divina, na [[mitoloxía grega]], nacidos da unión entre [[Gaia]] e [[Urano]]. Uníronse entre si para dar procrear a segunda xeración de deuses, chamados [[Deuses olímpicos|Olímpicos]], aínda que dous titáns uníronse a hembras doutras estirpes (Xapeto con [[Clímene]], unha oceánide, e Crio con [[Euribia]]), e dúas titánides, Temis e Mnemósine, foron compañeiras de Zeus. |
Os '''titáns''', masculino, e '''titánides''' ou '''titanias''', feminino, foron deidades da primeira xeración divina, na [[mitoloxía grega]], nacidos da unión entre [[Gaia]] e [[Urano]]. Uníronse entre si para dar procrear a segunda xeración de deuses, chamados [[Deuses olímpicos|Olímpicos]], aínda que dous titáns uníronse a hembras doutras estirpes (Xapeto con [[Clímene]], unha oceánide, e Crio con [[Euribia]]), e dúas titánides, Temis e Mnemósine, foron compañeiras de Zeus. |
||
Liña 8: | Liña 8: | ||
==Mitoloxía== |
==Mitoloxía== |
||
[[Ficheiro:Okéanos-Mosaique-Petra-Jordanie.jpg|thumb |
[[Ficheiro:Okéanos-Mosaique-Petra-Jordanie.jpg|thumb|Mosaico de Petra (Xordania), representando ó deus Océano]] |
||
Segundo Elvira Barba, o mito dos titáns ten raíces [[Neolítico|neolíticas]], anteriores á chegada dos pobos indoeuropeos a [[Grecia antiga|Grecia]]. |
Segundo Elvira Barba, o mito dos titáns ten raíces [[Neolítico|neolíticas]], anteriores á chegada dos pobos indoeuropeos a [[Grecia antiga|Grecia]]. |
||
Liña 18: | Liña 18: | ||
==Véxase tamén == |
==Véxase tamén == |
||
{{Commonscat}} |
|||
=== Bibliografía === |
=== Bibliografía === |
||
* ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: ''Arte y mito. Manual de iconografía clásica''. Sílex, 3ª ed. 2017. |
* ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: ''Arte y mito. Manual de iconografía clásica''. Sílex, 3ª ed. 2017. |
Revisión como estaba o 10 de decembro de 2020 ás 15:08
Os titáns, masculino, e titánides ou titanias, feminino, foron deidades da primeira xeración divina, na mitoloxía grega, nacidos da unión entre Gaia e Urano. Uníronse entre si para dar procrear a segunda xeración de deuses, chamados Olímpicos, aínda que dous titáns uníronse a hembras doutras estirpes (Xapeto con Clímene, unha oceánide, e Crio con Euribia), e dúas titánides, Temis e Mnemósine, foron compañeiras de Zeus.
Reciben os nomes de Océano, Ceo, Hiperión, Crio, Xapeto e Cronos, os varóns; e Tetis, Rea, Temis, Mnemósine, Febe, Dione e Tía, as mulleres
Zeus rebelouse contra o seu pai Cronos, que se fixera co poder no ceo tras castrar a Urano, nunha guerra coñecida como Titanomaquia, na que se enfrontaron Zeus e os seus irmáns contra os titáns (mentres que as titánides se mantiveron neutrais).
Mitoloxía
Segundo Elvira Barba, o mito dos titáns ten raíces neolíticas, anteriores á chegada dos pobos indoeuropeos a Grecia.
Salvo Temis e Mnemósine, por un lado, e Cronos e Rea, por outro, os titáns no desenvolveron un perfil propio e apenas aparecen na iconografía. En todo caso, sábese que Océano e Tetis se mantiveron na ribeira da Terra polo seu comportamento neutral durante a guerra, e que criaron a Hera. Océano pode ser representado con atributos relacionados co seu carácter acuático (áncora, remo, ánfora que verte auga), pero son máis características unhas pinzas de cangrexo sobre a súa cabeza, con pelo largo, barba mollada e auga saíndo da súa boca.
Tetis represéntase, adoito en mosaicos, como muller sentada e máis ou menos núa, rodeada de peixes e monstros acuáticos, ás veces cun remo, e sempre cunhas ás na fronte. Pode estar soa ou acompañando a Océano.
No altar de Pérgamo figuran representadas as titánides Tía e Febe.
Véxase tamén
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Titán |
Bibliografía
- ELVIRA BARBA: Miguel Ángel: Arte y mito. Manual de iconografía clásica. Sílex, 3ª ed. 2017.
- GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981.