Caravaggio: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 29 de xuño de 2019 ás 20:16

Michelangelo Merisi da Caravaggio, nado en Milán o 28 de setembro de 1571 e finado o 18 de xullo de 1610, foi un pintor italiano activo en Roma, Nápoles, Malta e Sicilia entre 1593 e 1610, foi o primeiro gran representante da escola barroca. É coñecido como Caravaggio, que é o nome do pobo lombardo onde naceu.^[1]

Traxectoria

Á súa tráxica vida (matou un home nunha liorta en Roma en 1606 e pasou o resto da súa vida fuxindo)^[2] correspóndese cunha pintura de extrema tensión moral e relixiosa. As súas representacións relixiosas non son historia nin alegoría senón feitos cotiáns xa que Caravaggio buscaba a verdade na arte. O seu estilo caracterízase polas súas composicións unitarias, contrastes brutais de luz e sombra, atmosferas e personaxes reais que atraen o espectador e fai que quede impresionado polo drama vivido en cada escena. O seu realismo exacérbase nas súas últimas obras, agrupando as figuras nunha zona do lenzo, batidas polos efectos da luz, creando un ambiente de desolación e traxedia.

A súa evolución estilística pode dividirse en dúas etapas: experimental (1590-1610), e etapa de madurez (1598-1610). Na primeira etapa plasma os fondos máis claros e luminosos, mentres que na segunda céntrase no tenebrismo potenciando a teatralidade nas escenas.

Galería de imaxes

Fanciullo con canestro di frutta, 1593, Galleria Borghese, Roma.
Ragazzo morso da un ramarro, c. 1595, F. Longhi, Florencia.
Concerto, c. 1595-1596, Metropolitan Museum of Art, NYC.
Buona ventura, 1595-1598, Louvre, París.
I bari, c. 1595, Kimbell Art Museum, Fort Worth.
Suonatore di liuto, 1595, Museo do Hermitage, San Petersburgo.
Medusa, 1598, Galleria degli Uffizi, Florencia.
Davide con la testa di Golia, 1697, Kunsthistorisches Museum, Viena.

Notas

↑ Graham-Dixon (2012)
↑ Suárez, Martiño (10 de setembro de 2018). "Raquetas ou espadas". Praza Pública. Consultado o 11 de setembro de 2018.

Véxase tamén

Bibliografía

González Prieto, Antonio; Tello, Antonio (2013). Caravaggio. Col. Grandes maestros de la pintura. Barcelona: Sol 90. ISBN 978-8498203639.
Graham-Dixon, Andrew (2012). Caravaggio: Una vida sagrada y profana (EPUB - DRM)|format= require |url= (Axuda). Taurus. ISBN 9788430609130.

Este artigo sobre arte é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Graham-Dixon (2012)

[2] Suárez, Martiño (10 de setembro de 2018). "Raquetas ou espadas". Praza Pública. Consultado o 11 de setembro de 2018.

[1]

[2]

@@ Liña 25: / Liña 25: @@
 == Traxectoria ==
-Á súa tráxica vida (matou un home nunha liorta en Roma en 1606 e pasou o resto da súa vida fuxindo)<ref>{{cite news|url=http://praza.gal/deportes/17423/raquetas-ou-espadas/|title=Raquetas ou espadas|last=Suárez|first=Martiño|date=10 de setembro de 2018|publisher=[[Praza Pública]]|accessdate=11 de setembro de 2018}}</ref> correspóndese cunha pintura de extrema tensión moral e relixiosa. As súas representacións relixiosas non son historia nin alegoría senón feitos cotiáns xa que Caravaggio buscaba a verdade na arte. O seu estilo caracterízase polas súas composicións unitarias, contrastes brutais de luz e sombra, atmosferas e personaxes reais que atraen o espectador e fai que quede impresionado polo drama vivido en cada escena. O seu realismo exacérbase nas súas últimas obras, agrupando as figuras nunha zona do lenzo, batidas polos efectos da luz, creando un ambiente de desolación e traxedia.
+Á súa tráxica vida (matou un home nunha liorta en Roma en 1606 e pasou o resto da súa vida fuxindo)<ref>{{Cita novas|url=http://praza.gal/deportes/17423/raquetas-ou-espadas/|title=Raquetas ou espadas|last=Suárez|first=Martiño|date=10 de setembro de 2018|publisher=[[Praza Pública]]|accessdate=11 de setembro de 2018}}</ref> correspóndese cunha pintura de extrema tensión moral e relixiosa. As súas representacións relixiosas non son historia nin alegoría senón feitos cotiáns xa que Caravaggio buscaba a verdade na arte. O seu estilo caracterízase polas súas composicións unitarias, contrastes brutais de luz e sombra, atmosferas e personaxes reais que atraen o espectador e fai que quede impresionado polo drama vivido en cada escena. O seu realismo exacérbase nas súas últimas obras, agrupando as figuras nunha zona do lenzo, batidas polos efectos da luz, creando un ambiente de desolación e traxedia.
 A súa evolución estilística pode dividirse en dúas etapas: experimental (1590-1610), e etapa de madurez (1598-1610). Na primeira etapa plasma os fondos máis claros e luminosos, mentres que na segunda céntrase no [[Claroscuro|tenebrismo]] potenciando a teatralidade nas escenas.