Hyacinthe Rigaud

Hyacinthe Rigaud
	;
Biografía
Nacemento	(ca) Jacint Rigau-Ros i Serra ; 18 de xullo de 1659 ; Perpiñán (Imperio Español)
Morte	29 de decembro de 1743 (84 anos); París (Reino de Francia)
Pintor de cámara
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Francia ; Principado de Cataluña
Actividade
Campo de traballo	Pintura de historia
Lugar de traballo	Perpiñán ; París ; Lión ; Roma
Ocupación	pintor , Retratista , debuxante arquitectónico
Membro de	Academia Real de Pintura e Escultura (pt) (1684–)
Xénero artístico	Pintura de historia, Retrato pictórico, retrato, Natureza morta e pintura relixiosa
Movemento	Pintura do Barroco e Barroco
Profesores	Charles Le Brun (pt)
Alumnos	Johann Christian Fiedler (pt)
Influencias	Anton van Dyck
Lingua	Lingua francesa e lingua catalá
Obra
	Obras destacables (1688) Portrait of Everhard Jabach (en) ; (1689) Le prévôt et les échevins de la ville de Paris délibérant d'une fête en l'honneur du dîner de Louis XIV à l'hôtel de ville après sa guérison en 1689 (en) ; (1694) Portrait of d'Anne-Jules de Noailles (en) ;
Familia
Cónxuxe	Élisabeth de Gouy (pt)
Irmáns	Gaspard Rigaud (pt)
	Premios (3 de setembro de 1680) Q23636085 ;
Páxina web	hyacinthe-rigaud.com

Hyacinthe Rigaud, de nome completo Híacint Francesc Honrat Mathias Pere Martyr Andreu Joan Rigau, nado en Perpiñán o 20 de xullo de 1659 e finado en París o 27 de decembro de 1743, foi un pintor francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Perpiñán, cidade da Cataluña setentrional, que nese ano pasou a dominio de Francia poucos meses despois do seu nacemento, polo Tratato dos Pireneos (7 de novembro de 1659).

Fillo dun xastre e pintor, Matías Rigau, e de María Serra, Hyacinthe debeu ter unha formación artística inicial no seo da propia familia. Á morte do pai, pechou contrato cun dourador, mais axiña pasou para Montpellier no ano 1671. Alí sábese que entrou no obradoiro de Mr. Pezet, porén a crítica considera que este era un pintor mediocre, do que non podía recibir demasiado. Cóidase, porén, que Rigaud fixo boas relacións cunha serie de artistas locais cos que debeu aprender moito máis: Sébastian Bourdon, Samuel Boissière, Jans Zueil -un flamengo que mantiña influencias de Rubens e Van Dyck- ou Antoine Ranc o vello (1634-1716). Rigaud estivo catro anos en Montpellier. Pasou desde aí para Lión, aínda que se coñece pouco da súa estada lionesa.

En París[editar | editar a fonte]

En 1681 Rigaud decidiu pasar a París. Decidido a medrar presentouse á Academia Real de Pintura e Escultura, que controlaba as actividades artísticas na cidade. Non dubidou en se presentar a un concurso amparado pola dita institución e, no ano seguinte, 1682, gañou o prestixioso Prix de Rome, bolsa de estudo que permitía efectuar unha estada na Academia de Francia na cidade eterna.

Á volta tornouse o máis importante retratista da corte de Lois XIV de Francia: a súa habilidade para plasmar poses impoñentes e grandiosas presentacións achaba o favor das personalidades da familia real, de embaixadores, de eclesiásticos, de cortesáns e dos grandes negociantes que pousaron para el.

Os seus retratos son hoxe moi prezados como fonte da historia do traxe e da moda, porque, alén da semellanza fisiognómica, fornecen detalles do vestido e do coidado persoal.

A obra máis célebre de Rigaud é, sen dúbida, o retrato oficial do rei Lois XIV (1701), conservado no Museo do Louvre de París (unha copia, realizada polo artista, atópase no Palacio de Versailles). En 1709 entrou a formar parte da nobreza da súa cidade natal, Perpiñán, e no 1727 foi nomeado cabaleiro da Orde de San Miguel.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

O retrato de Luís XIV en Versailles (en inglés)
Biografía as veces fantasiosa do abbé Capeille (en francés)