Eric Brandon

Eric Brandon
Biografía
Nacemento	18 de xullo de 1920 ; East Ham, Reino Unido (en)
Morte	8 de agosto de 1982 (62 anos); Gosport, Reino Unido (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino Unido
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un
Lingua	Lingua inglesa
Deporte	automobilismo

Eric Brandon nado en East Ham (Essex) o 18 de xullo de 1920 e finado en Gosport (Hampshire) o 8 de agosto de 1982, foi un piloto de automobilismo e empresario inglés. Estaba estreitamente asociado coa Cooper Car Company, e foi fundamental no desenvolvemento inicial da compañía.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Cando el e o seu amigo de infancia John Cooper licenciaron do servizo militar logo da segunda guerra mundial, construíron dous coches que cumpriran os novos regulamentos para o National 500 cc. Brandon, cuxo negocio familiar eran os bens eléctricos, tiña acceso aos magnetos BTH para os motores JAP, que naquel entón adquiriu o pai de Cooper, Charlie. Brandon participou co seu Cooper en numerosas subidas e sprints e, en 1947, na pista de Gransden Lodge, gañou a primeira carreira de circuíto de 500 cc en Gran Bretaña.^[1] Tamén gañou o primeiro título de Fórmula 3 en 1951.^[2]

Máis tarde, na década de 1950, Brandon participou en 5 Grandes Premios do Campionato do Mundo, nun Cooper - Bristol de Fórmula 2, pero non conseguiu ningún punto no Campionato. Durante a maior parte da súa carreira, Brandon correu para o equipo de Ecurie Richmond, que formou con Alan Brown. En 1955 financiou a construción do seu propio coche deportivo "Halseylec", nomeado así pola súa empresa de subministración eléctrica. Continuou a competir nos autos ata 1956, pero se involucrou cada vez máis en carreiras de motonáutica e en 1957 dedicouse por completo a esta disciplina polo seu espírito competitivo. ^[1]

Resultados Completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	Pos.	Puntos
1952	Ecurie Richmond	Cooper T20	Bristol 6 en liña	SUI 8	500	BEL 9	FRA	GBR 20	ALE	NED	ITA 13		NC	0
1954	Ecurie Richmond	Cooper T23	Bristol 6 en liña	ARX	500	BEL	FRA	GBR Ret	ALE	SUI	ITA	ESP	NC	0
Fonte:^[3]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 Eric Brandon Arquivado 22 de febreiro de 2007 en Wayback Machine. 500race.org Retrieved on 8 de abril de 2008
↑ British F3 Champions motorsportsetc.com Retrieved on 4 de setembro de 2007. Arquivado 17 de agosto de 2007 en Wayback Machine.
↑ Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 80. ISBN 0851127029.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

[brandon-1] 1,0 ^1,1 Eric Brandon Arquivado 22 de febreiro de 2007 en Wayback Machine. 500race.org Retrieved on 8 de abril de 2008

[2] British F3 Champions motorsportsetc.com Retrieved on 4 de setembro de 2007. Arquivado 17 de agosto de 2007 en Wayback Machine.

[3] Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 80. ISBN 0851127029.

[1]

[2]

[3]