Enmanuel Reyes
| Nome orixinal | Enmanuel Reyes Pla |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 14 de decembro de 1992 (31 anos) A Habana |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade |  Cuba Galicia |
| Formación profesional | Universidade do Deporte Manuel Fajardo |
| Altura | 1,95 m |
| Actividade | |
| Ocupación | boxeador  |
| Deporte | Boxeo |
| Adestrador | Chano Planas Rafael Lozano |
| Participou en | |
| 7 de agosto de 2020 | Boxe nos Jogos Olímpicos de Verão de 2020 - Peso pesado masculino (pt)  (5º) |
 | |
Enmanuel Reyes Pla, nado na Habana en 1992, é un boxeador cubano-galego. Foi subcampión de Europa en 2022, gañou unha medalla de bronce no Campionato Mundial de Boxeo de 2021 e participou nos Xogos Olímpicos de Toquio.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Comezou a boxear na Habana aos 6 anos por decisión de seu pai, que quería que aprendese a defenderse dos rapaces do colexio cos que estaba a ter problemas.[1][2] Foise consolidando como un dos mellores boxeadores do seu país natal, competindo nos pesos semipesados e despois nos pesos pesados.[1]
Con todo, no boxeo cubano tivo sempre algún competidor por diante, como o varias veces campión mundial Julio César La Cruz, ou Erislandy Savón, contra o que perdeu a final do campionato cubano. Decidiu entón probar sorte en Galicia, onde vivían seu pai, súa avoa e un tío.[3] Viaxou a Moscova, e despois dun paso por Belarús, voou a Austria, onde pediu asilo político, sendo internado dous meses nun centro de refuxiados. Logo foi a Alemaña, dende onde tentou pasar a Francia, pero foi detido e ingresado nun centro de reclusión para migrantes, e logo enviado de volta a Austria. Finalmente, no verán de 2017 conseguiu chegar a Galicia, instalándose na Coruña.[2][1]
Na cidade herculina foi adestrado por Chano Planas e proclamouse campión de España dos pesos pesados en 2019, 2020 e 2021.[4] En marzo de 2020 concedéuselle a nacionalidade española e en xuño do ano seguinte logrou unha praza para os Xogos Olímpicos de 2020, ao quedar segundo no torneo preolímpico celebrado en París, onde perdeu a final contra o campión mundial Muslim Gadzhimagomedov.[5]
Xa na cita olímpica, comezou a súa participación nos oitavos de final, onde gañou por K.O. ao casaco Vasïlïy Levït.[6] En cuartos de final, o seu rival foi o tamén cubano Julio César La Cruz. Nun combate moi igualado, La Cruz impúxose no primeiro asalto, mentres que o segundo foi para o boxeador da Coruña. No terceiro e derradeiro asalto Reyes comezou ben, pero na parte final foi superior La Cruz, ao que os xuíces deron como gañador final, quedando Reyes co diploma olímpico.[7]
Uns meses despois disputou en Belgrado o Campionato do Mundo de Boxeo, na categoría de pesos pesados. Eliminou sucesivamente ao grego Vagkan Nanitzanian,[8] ao francés Soheb Bouafia,[9] ao xordano Hussein Iashaish e ao estadounidense Jamar Talley,[10] meténdose deste xeito nas semifinais.[11] Nestas, enfrontouse ao italiano Aziz Abbes Mouhiidine, perdendo por 4-1.[12] Con todo, a súa medalla de bronce foi histórica, pois foi a segunda para España nun Mundial, 47 anos despois da que lograra o asturiano Enrique Rodríguez Cal.[11]
En 2022 proclamouse subcampión de Europa no torneo celebrado en Iereván, onde perdeu a final contra o italiano Aziz Abbes Mouhiidine.[13] Un ano despois participou nos Xogos Europeos en Cracovia, acadando as semifinais, nas que perdeu ante o irlandés Jack Marley.[14]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Enmanuel Reyes Pla, el 'Profeta' del boxeo español que llegó desde Cuba" (en castelán). 7 de xuño de 2021. Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Olímpicos Galegos 2021. Programa 9, con Enmanuel Reyes e Rodrigo Germade (TVG). 20 de xuño de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021.
- ↑ Carrera, Álvaro (14 de agosto de 2019). "Reyes Pla: la ‘baza secreta’ de España para Tokio 2020". As (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021.
- ↑ Gómez Cundíns, Pablo (4 de xullo de 2021). "Tercer Campeonato de España consecutivo para el boxeador Enmanuel Reyes en los pesos pesados". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 28 de xullo de 2021.
- ↑ "Enmanuel Reyes Pla, plata en el preolímpico de París". As (en castelán). 8 de xuño de 2021. Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021.
- ↑ "El coruñés Enmanuel Reyes noquea al subcampeón olímpico de boxeo en su debut en Tokio 2020" (en castelán). 27 de xullo de 2021. Consultado o 31 de xullo de 2021.
- ↑ "Polémica derrota del boxeador Reyes Pla ante Julio César la Cruz en Tokio". Mundo Deportivo (en castelán). 30 de xullo de 2021. Consultado o 31 de xullo de 2021.
- ↑ "Victoria a los puntos en el primer compromiso de Enmanuel Reyes". DxT Campeón (en castelán). 26 de outubro de 2021. Consultado o 5 de novembro de 2021.
- ↑ Zaballa, Pablo (29 de outubro de 2021). "Enmanuel Reyes, a octavos de final del Mundial por unanimidad". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2021.
- ↑ Zaballa, Pablo (31 de outubro de 2021). "Enmanuel Reyes, a un combate de las medallas en el Mundial de Belgrado". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2021.
- ↑ 11,0 11,1 Zaballa, Pablo (2 de novembro de 2021). "Enmanuel Reyes se asegura la medalla de bronce en el Mundial de Belgrado". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2021.
- ↑ "Los jueces dejan a Enmanuel Reyes sin la final del Mundial". DxT Campeón (en castelán). 4 de novembro de 2021. Consultado o 5 de novembro de 2021.
- ↑ Gómez Cundíns, Pablo (30 de maio de 2022). "Enmanuel Reyes, plata en el Campeonato de Europa de boxeo aficionado". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 5 de xaneiro de 2024.
- ↑ "Amargo bronce para el 'Profeta' Reyes Pla en los Juegos Europeos". Marca (en castelán). 30 de xuño de 2023. Consultado o 5 de xaneiro de 2024.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Datos do boxeador Arquivado 28 de xullo de 2021 en Wayback Machine. en olympics.com (en inglés).