Economía de Angola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Economía de Angola
Moeda kwanza
Organizacións comerciais de que fai parte OMC, Unión Africana
Datos estatísticos[1]
PIB 130,4 mil millóns (2012)
Posición do PIB 66ª no mundo[2]
Crecemento do PIB 8,4% (2012)
PIB per cápita 6 500 (2012)
PIB por sector agricultura 10,2%, industria 61,4%, servizos 28,4% (2011)
Inflación 10,3% (2012)
Poboación abaixo da limiar de pobreza dato non dispoñíbel
Total da forza de traballo 8.468.000 (2012)
Forza de traballo por sector agricultura 85%, industria e servizos 15% (2003)
Desemprego dato non dispoñíbel
Industrias petróleo; diamante, extracción de ferro, fosfato, feldespato, bauxita, uranio e ouro; cemento; produtos básicos de metal; procesamento de peixe, procesamento de alimentos, cervexa, tabaco, azucre; téxtiles
Parcerías comerciais[1]
Exportacións 69,26 mil millóns (2012)
Produtos de exportación petróleo, diamante, derivados do petróleo, café, sisal, peixe e produtos de peixe, madeira, algodón
Principais mercados A República Popular da China 45,8%, os Estados Unidos 13,7%, a India 11% e Suráfrica 4,1% (2012) (2012)
Importacións 22,86 mil millóns (2012)
Principais produtos importados máquinas e equipamentos eléctricos, vehículos e pezas, fármacos, alimentos, téxtiles, equipamento militar
Finanzas públicas[1]
Débeda externa 21,78 mil millóns (2012)
Ingresos dato non dispoñible
Gastos dato non dispoñible
Avenida 4 de Fevereiro en Luanda, a capital de Angola.

O alto índice de crecemento da economía de Angola en anos recentes deveuse ós elevados prezos internacionais do petróleo. O país tornouse un membro da OPEP o 2006, e a súa produción diaria de petróleo atinxe os 1,65 millóns de barrís.[1] A súa economía é unha das que crece mai rapidamente en África e no mundo.

Con todo, malia gozar duns bos indicadores de crecemento nos últimos anos, a clasificación do país nos índices internacionais de desenvolvemento humano (148ª posición no mundo en IDH, co 54,8% da poboación en pobreza extrema[3]) non é boa, o que pon de manifesto que a riqueza petrolera está concentrada nuns poucos membros da elite política, mentres que a maioría da poboación atópase sumida na máis absoluta pobreza. Mostra deste contraste, en 2009, a capital angolana (Luanda), superou a Toquio como a cidade máis cara do mundo, mentres que dous terzos da poboación vivían con menos de dous dólares ao día.[4]

Exceptuando os sectores de petróleo diamantes, os demais foron moi perxudiados polos 26 anos de guerra civil.[1] Desde o 2005, o goberno ten utilizado créditos de axuda da República Popular da China, Brasil, Portugal, Alemaña, España e toda a UE na reconstrución da súa infraestrutura.[1]

Angola concluíu en marzo de 2012 un acordo co FMI para financiar axustes macroeconómicos e contribuír ao aumento dos seus reservas internacionais. Os compromisos angolanos concretáronse nun axuste fiscal, política monetaria restritiva e reforzamento do sistema bancario e financeiro local. O importe da devandita facilidade financeira foron equivalentes a 1.400 millóns de dólares.[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 "The World Factbook.". Arquivado dende o orixinal o 06 de maio de 2020. Consultado o 27 de outubro de 2013. 
  2. CIA. "Real GDP (purchasing power parity)". The World Factbook (en inglés). 
  3. Programa de las Naciones Unidas para el Desarrollo, ed. (2011). "Informe sobre Desarrollo Humano 2011" (PDF). Consultado o 10 de febreiro de 2013. 
  4. Cano, Fernando (17 de xaneiro de 2010). "Angola, de escaparate". EL PAÍS. Consultado o 13 de febreiro de 2013. 
  5. "Información Ministerio de Asuntos Exteriores de España" (PDF). [Ligazón morta]