Circuíto de Watkins Glen
| Circuíto de Watkins Glen | |
|---|---|
| Plano do Circuíto | |
| |
| Datos | |
| Carreiras | |
| Localización |  Watkins Glen, Nova York, USA
|
| Lonxitude | 5,435 km |
| Curvas | 11 |
| Volta rápida | |
| Piloto récord | |
| Escudería récord | |
| Coordenadas | Coordenadas: 42°20′13″N 76°55′38″O / 42.336944444444, -76.927222222222 |
| Vista do Circuíto | |
| |
Watkins Glen International é un autódromo situado en Nova York, Estados Unidos, onde se celebraron carreiras de Fórmula 1 desde 1961 ata 1980, albergando o Gran Premio dos Estados Unidos.
Este circuíto será sempre coñecido polo falecemento do piloto francés François Cevert no Gran Premio dos Estados Unidos de 1973 durante a clasificación deste gran premio, e Helmuth Koinigg ao morrer degolado chocando nunha curva ao picar un pneumático no Gran Premio dos Estados Unidos de 1974
Descrición xeral do trazado[editar | editar a fonte]
En Watkins Glen reiniciouse a competición ruteira norteamericana en 1948 cun circuíto de 10,6 km formado por estradas que ían desde o cemento á terra. Alí correuse ata 1952.
De 1953 a 1955 correuse sobre un auténtico circuíto, aínda que era provisional, e en 1956 deseñouse un circuíto permanente de 3,7 km que durou ata 1981, no que o circuíto declárase en quebra. Pero en 1983 cómprao a cristaleira Corning Glass e en 1984 se reinaugura. No ano 1992 chega a remodelación definitiva, cun trazado de dúas variantes: unha curta e moi rápida de 3,95 km e unha máis longa e virada de 5,5 km.
Todos os gañadores de Fórmula 1, no circuíto de Watkins Glen[editar | editar a fonte]
| Ano | Piloto | Auto | Duración | Lonxitude | Voltas | Velocidade media | Data | GP de |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1961 |  Innes Ireland
|
Lotus-Climax | 2:13:45.8 | 3.78 km | 100 | 166´010 km/h | 8. Outubro | Estados Unidos
|
| 1962 | Jim Clark
|
Lotus-Climax | 2:07:13.0 h | 3.78 km | 100 | 174´553 km/h | 7. Outubro | |
| 1963 | Graham Hill
|
BRM | 2:19:22.1 h | 3.78 km | 110 | 175´267 km/h | 6. Outubro | |
| 1964 | Graham Hill
|
BRM | 2:16:38.0 h | 3.78 km | 110 | 178´775 km/h | 4. Outubro | |
| 1965 | Graham Hill
|
BRM | 2:20:36.1 h | 3.78 km | 110 | 173´729 km/h | 3. Outubro | |
| 1966 | Jim Clark
|
Lotus-BRM | 2:09:40.11 h | 3.78 km | 108 | 184´952 km/h | 2. Outubro | |
| 1967 | Jim Clark
|
Lotus-Ford | 2:03:13.2 h | 3.78 km | 108 | 194´631 km/h | 1. Outubro | |
| 1968 | Jackie Stewart
|
Matra-Ford | 1:59:20.29 h | 3.78 km | 108 | 200´962 km/h | 6. Outubro | |
| 1969 |  Jochen Rindt
|
Lotus-Ford | 1:57:56.84 h | 3.78 km | 108 | 203´332 km/h | 5. Outubro | |
| 1970 |  Emerson Fittipaldi
|
Lotus-Ford | 1:57:32.79 h | 3.78 km | 108 | 204´025 km/h | 4. Outubro | |
| 1971 |  François Cevert
|
Tyrrel-Ford | 1:43:51.991 h | 5.435 km | 59 | 185´237 km/h | 3. Outubro | |
| 1972 | Jackie Stewart
|
Tyrrel-Ford | 1:41:43.35 h | 5.435 km | 59 | 189´079 km/h | 8. Outubro | |
| 1973 |  Ronnie Peterson
|
Lotus-Ford | 1:41:15.779 h | 5.435 km | 59 | 189´999 km/h | 7. Outubro | |
| 1974 |  Carlos Reutemann
|
Brabham-Ford | 1:40:21.439 h | 5.435 km | 59 | 191´714 km/h | 6. Outubro | |
| 1975 | Niki Lauda
|
Ferrari | 1:42:58.175 h | 5.435 km | 59 | 186´850 km/h | 5. Outubro | |
| 1976 | James Hunt
|
McLaren-Ford | 1.42.40,742 h | 5,435 km | 59 | 187´379 km/h | 10. Outubro | |
| 1977 | James Hunt
|
McLaren-Ford | 1.58.23,267 h | 5,435 km | 59 | 162´516 km/h | 2. Outubro | |
| 1978 | Carlos Reutemann
|
Ferrari | 1.40.48,800 h | 5,435 km | 59 | 190´847 km/h | 1. Outubro | |
| 1979 |  Gilles Villeneuve
|
Ferrari | 1:52.17,734 h | 5,435 km | 59 | 171´333 km/h | 7. Outubro | |
| 1980 |  Alan Jones
|
Williams-Ford | 1.34.36,05 h | 59 | 203´380 km/h | 5. Outubro |
Record:Jim Clark, Graham Hill (3 Veces)
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Páxina oficial do circuíto (en inglés)
