Saltar ao contido

Casemiro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaCasemiro

(2018) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(pt) Carlos Henrique Casimiro Editar o valor em Wikidata
23 de febreiro de 1992 Editar o valor em Wikidata (32 anos)
São José dos Campos, Brasil Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaSão José dos Campos Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeBrasil
España
Inglaterra Editar o valor em Wikidata
Altura188 cm Editar o valor em Wikidata
Peso85 kg Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor em Wikidata
Período de actividade25 de xullo de 2010 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Nacionalidade deportivaBrasil Editar o valor em Wikidata
Deportefútbol Editar o valor em Wikidata
Posición de xogoCentrocampista Editar o valor em Wikidata
Número deportivo14 Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo enllaç= enllaç=
2010-2013 São Paulo Futebol Clube 62(6)
2013-2013cesión Real Madrid Castilla Club de Fútbol 15(1)
2013-2022cesión Real Madrid Club de Fútbol 1(0)
2014-2015cesión Futebol Clube do Porto 28(3)
2022- Manchester United F.C. Editar o valor em Wikidata
  Selección nacional enllaç= enllaç=
2009-2009   Brasil sub-17 3(0)
2011-   Brasil
2011-2011   Brasil sub-20 15(3) Editar o valor em Wikidata
Participou en
2019Copa América de 2019
2018Mundial de Fútbol Rusia 2018 Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm9220376 Facebook: Casemiro92 Twitter: Casemiro Instagram: casemiro FIFA: 308386 UEFA: 250057680 Editar o valor em Wikidata

Carlos Henrique José Francisco Venâncio Casimiro,[1] nado en São José dos Campos, São Paulo, o 23 de febreiro de 1992, coñecido deportivamente como Casemiro,[Notas 1] é un futbolista brasileiro que xoga como centrocampista no Manchester United FC da Premier League inglesa. Tamén é internacional coa selección do Brasil.

Infancia[editar | editar a fonte]

Naceu e medrou na cidade de São José dos Campos, a uns 94 quilómetros de São Paulo, unha das cidades máis ricas dese estado. Aínda así, Casemiro vivía nun dos barrios máis pobres.

Con só tres anos de idade, Casemiro tiña que ver como o seu pai abandonaba a súa familia, polo que tiña que coidar dos seus dous irmáns máis novos mentres a súa nai traballaba todo o día para manter a familia. Ela deixaba a comida feita e Casemiro encargábase de quentala para comer cos seus irmáns. Polas noites, tiñan que durmir na casa da súa tía ou da súa avoa porque non cabían todos na súa casa.

Xa nos seus comezos como futbolista, Casemiro tiña que pedirlle a algún compañeiro que lle deixara durmir na súa casa para chegar a tempo ós partidos.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Categorías inferiores[editar | editar a fonte]

Casemiro xogou para as categorías máis baixas do São Paulo Futebol Clube, club no que entrou con 11 anos. Alí xogou na escola de fútbol xuvenil Moreira en São José dos Campos, onde foi unha das promesas do CFA Cotia, logo de ser convocado en varias ocasións polos equipos júnior do Brasil. Alí conseguiu algúns éxitos antes de pasar ao primeiro equipo no ano 2010

Os seus comezos en São Paulo[editar | editar a fonte]

Despois de realizar boas actuacións en tres encontros co equipo profesional e ao coincidir coa Copa do Mundo, o entón adestrador Ricardo Gomes ascendeuno ao equipo profesional de São Paulo. O 25 de xullo de 2010, Casemiro fixo o seu debut co São Paulo no clásico de Santos, en Belmiro, que rematou coa derrota do equipo tricolor, cheo de reservas. O 15 de agosto do mesmo ano marcou o seu primeiro gol como profesional do São Paulo nun partido contra o Fútbol Base Hospitalet del Infante, no campionato brasileiro durante un partido que terminou cun empate 2-2.[2]

Casemiro chamou a atención do club e dos medios de comunicación tras rexeitar a petición do seu axente Giuliano Bertolucci de entrar en conflito con São Paulo e conseguir a súa saída do club.

Debido ás súas excelentes actuacións no equipo, co que debutou en 2010, foi convocado polo equipo sub-20 do seu país para o Campionato Suramericano Sub-20 de 2011, onde logrou marcar tres goles en oito partidos e iso tivo moito valor para o seu equipo xa que foi coroado campión.[3]

Traxectoria no Real Madrid Club de Fútbol[editar | editar a fonte]

O último día do mercado de transferencias de inverno de 2013 chegou cedido ao Real Madrid Castilla Club de Fútbol ata o final da tempada 2012-13.[4] Deste xeito, rexistrase na Liga de Campións co primeiro equipo do club, o Real Madrid Club de Fútbol.

O 20 de abril de 2013 debutou co primeiro equipo nunha vitoria por 3-1 ante o Real Betis Balompié no Estadio Santiago Bernabéu. Máis adiante, o 10 de xuño, tras finalizar a súa cesión ao primeiro equipo e ter que regresar ao seu club de casa, o Real Madrid CF, fixo unha opción para adquirir o contrato do xogador, recalando así no primeiro equipo do club branco as seguintes catro tempadas. Debutou o 18 de agosto contra o Real Betis Balompié,[5] curiosamente o equipo co que debutara como xogador do primeiro equipo a tempada anterior.

O 19 de xullo de 2014 acordouse a transferencia de dúas tempadas de Casemiro ao Futebol Clube do Porto,[6] pero debido ao bo rendemento do primeiro ano o club de Madrid confirmou o regreso do xogador e o 31 de agosto de 2015 fixo oficial a renovación do seu contrato ata o 30 de xuño de 2021. Desde entón foi habitual nas aliñacións de Zinedine Zidane ata converterse no principal xogador disputado no centro do campo. Xeralmente está acompañado por Toni Kroos e Luka Modrić no mediocampo do Real Madrid, dando ao equipo un gran equilibrio e seguridade defensiva.

Na final da UEFA Champions League da tempada 2016-17, na que o Real Madrid venceu á Juventus Football Club, anotou o segundo gol do seu equipo para adiantar ao equipo italiano. O gol foi clave no partido e serviu para que o Real Madrid rematase xogando a final en Cardiff.[7] Do mesmo xeito foi o autor do primeiro gol do Real Madrid no 2-1 ante o Manchester United Football Club que lle permitiu ao club gañar a súa cuarta Supercopa europea.[8]

Selección nacional[editar | editar a fonte]

Casemiro disputou a Copa Mundial De Fútbol de 2018 coa selección do Brasil. Foi o volante de contención titular da selección nos catro primeiros partidos. O partido de cuartos de final non o disputou ao estar suspendido e o Brasil foi eliminada ao perder contra Bélxica 2-1.[9]

Palmarés[editar | editar a fonte]

No seu palmarés encóntrase unha Copa Suramericana, unha liga de España, unha Copa do Rei, unha Supercopa de España, 4 Copas de Europa, dúas Supercopas de Europa e tres Mundiais de clubs.

Coa selección do Brasil conseguiu unha Copa Suramericana sub-20 e un Mundial sub-20.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. O seu apelido adóitase escribir "Casemiro", con "e", a diferenza do seu nome orixinal de nacemento "Casimiro", con "i". O cambio pode ser debido á diferenciación fonética entre o portugués brasileiro, pronuniado /ˈka.zi.mi.ˈɾo/, co latino ou europeo con "e" marcado e pronunciado /ˈkase.mi.ˈɾo/.
  1. "Casemiro, en El Partidazo de COPE: "Mi nombre es Casimiro con i"". cope.es (en castelán). 3 de outubro de 2018. Consultado o 27-11-2019. 
  2. "No finzinho, São Paulo empata com o Cruzeiro em ótimo jogo no Morumbi". globoesporte.globo.com (en portugués). Consultado o 27-11-2019. 
  3. "El Sao Paulo cede a Casemiro al Real Madrid Castilla". marca.com (en castelán). 1-2-2013. Consultado o 27-11-2019. 
  4. Palenzuela, Guilherme (31-1-2013). "São Paulo empresta Casemiro ao Real Madrid, e volante começará no time B". lancenet.com.br. (Arquivado dende o orixinal o 19 de decembro de 2013). Archived from the original on 19-12-2013. Consultado o 27-11-2019. 
  5. Navarro, Alberto (18 de agosto de 2013). "2-1: Benzema e Isco dan el triunfo en el debut". Página oficial del Real Madrid (ed.). «Crónica Real Madrid-Real Betis». . Consultado el 19 de agosto de 2013. (Arquivado dende o orixinal o 22 de agosto de 2013). Archived from the original on 22 de agosto de 2013. Consultado o 27-11-2019. 
  6. "Porto anuncia contratação do brasileiro Casemiro por empréstimo". globoesporte.globo.com (en portugués). (Arquivado dende o orixinal o 2 de maio de 2018). 19-7-2014. Archived from the original on 02-05-2018. Consultado o 27-11-2019. 
  7. García Ochoa, Juan Ignacio (5 de xuño de 2017). "Final Champions 2017: Otro obús de Casemiro para poner en órbita al Madrid". marca.com (en castelán). Consultado o 27-11-2019. 
  8. Sánchez, Jesús (8 de agosto de 2017). "El campeón que no cesa". marca.com (en castelán). Consultado o 27-11-2019. 
  9. "Neymar empieza a brillar". vozed.org (en castelán). 2 de xullo de 2018. Consultado o 27-11-2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]