Carbón vexetal
O carbón vexetal é un material que se obtén da queima ou carbonización da madeira; após este proceso a madeira dá como resultado unha substancia negra. Na vida cotiá, o carbón vexetal emprégase como combustible para quentadores, lareiras, grellas e cociñas de leña, ademais de abastecer a algúns sectores industriais, como as siderurxias. O carbón vexetal tamén se usa en medicina, neste caso chamado carbón activado procedente de certas madeiras brandas e non resinosas.
O maior produtor do mundo é o Brasil, con preto do 12% da produción mundial. Segundo a Pesquisa de Extração Vegetal e e Silvicultura (IBGE, 2016),[1] en 2015 a produción de carbón vexetal brasileiro foi de 6.187.311 toneladas, das cales o 87,1% procedía da silvicultura e o 12,9% da extracción vexetal. Os principais estados produtores de carbón vexetal a partir do extractivismo foron Maranhão (229.318 toneladas), Piauí (154.855 toneladas), Bahia (102.994 toneladas), Mato Grosso do Sul (100.072 toneladas) e Tocantins (70.156 toneladas). Minas Gerais, o principal estado produtor de carbón vexetal procedente das plantacións, achegou o 82,8% deste produto, seguido de Maranhão (9,8%) e Bahia (2,1%). En conxunto, foron responsábeis do 94,7% do importe nacional. Da produción de carbón vexetal procedente da silvicultura, o 98,8% procedeu da plantación de eucaliptos -destacou Mato Grosso do Sul como o maior produtor de carbón vexetal de pinus, e Rio Grande do Sul, como o que máis usou outras especies forestais para a produción de carbón.
Carbón vexetal e sostibilidade[editar | editar a fonte]
O carbón vexetal é un combustible renovable e, cando procede de bosques plantados, pódese considerar menos contaminante que outros combustibles porque as emisións de CO2 derivadas da súa queima son canceladas ou reducidas pola fixación do carbono dos bosques plantados. A maioría do carbón do Brasil, ao redor do 80%, procede de bosques plantados.[2]
Porén, a produción de carbón aínda se fai de forma arcaica e emite moitos contaminantes. Están a realizarse estudos para aumentar a eficiencia da produción deste combustible e facelo ambientalmente sostible.
O sistema de fornos (forno-fornalha),[3] por exemplo, é un mecanismo no que se queiman os gases contaminantes da produción de carbón e a calor utilízase para secar a madeira .[4] Ademais, o carbón ten unha menor cantidade de xofre que outros combustibles, por exemplo o carbón mineral. A produción mundial de carbón vexetal en 2020 foi de 53 141 602 toneladas.
Dez maiores produtores de carbón vexetal (en 2020)[editar | editar a fonte]
Segundo datos da Organización das Nacións Unidas:[5]
| Posición | País | t | % A nivel mundial |
|---|---|---|---|
| 1 | .svg){kind=small} Brasil
|
6.374.000 | 11,8 % |
| 2 |  Nixeria
|
4.750.741 | 8,8 % |
| 3 |  Etiopía
|
4.728.055 | 8,8 % |
| 4 | .svg){kind=small} Rep. Dem. do Congo
|
2.797.690 | 5 % |
| 5 |  Gana
|
2.171.097 | 3,9 % |
| 6 |  Tanzania
|
2.150.576 | 3,9 % |
| 7 |  India
|
1.881.938 | 3,3 % |
| 8 |  China
|
1.610.123 | 3 % |
| 9 |  Tailandia
|
1.535.384 | 2,8 % |
| 10 |  Madagascar
|
1.504.682 | 2,8 % |
Notas
- ↑ "Loja do IBGE - Produção da extração vegetal e da silvicultura 2015" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 11 de febreiro de 2017. Consultado o 2017-02-08.
- ↑ admin (2019-04-10). "Produção de carvão vegetal: desafios e oportunidades". Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2020. Consultado o 28 de outubro de 2023.
- ↑ "Sistema de fornos permite a produção de carvão vegetal de maneira sustentável". G1 (en portugués). 2021-10-03. Consultado o 2023-10-28.
- ↑ Oliveira, Aylson Costa; Carneiro, Angélica de Cássia Oliveira; Pereira, Bárbara Luísa Corradi; Vital, Benedito Rocha; Carvalho, Ana Márcia Macedo Ladeira; Trugilho, Paulo Fernando; Damásio, Renato Augusto Pereira (2013-06). "Otimização da produção do carvão vegetal por meio do controle de temperaturas de carbonização". Revista Árvore (en portugués) 37: 557–566. ISSN 0100-6762. doi:10.1590/S0100-67622013000300019.
- ↑ "UNdata | record view | Wood charcoal". Consultado o 2023-10-25.
