Saltar ao contido

CDH2

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Cadherina 2, tipo 1, N-cadherina (neuronal)
Identificadores
Símbolo CDH2
Símbolos alt. CD325; CDHN; CDw325; NCAD
Entrez 1000
OMIM

114020

RefSeq NP_001295105
UniProt P19022
Outros datos
Locus Cr. 18 : (27.95 – 28.18 Mb)

A cadherina-2 (CDH2), tamén chamada N-cadherina ou cadherina neuronal (NCAD) ou tamén CD325 (cluster de diferenciación 325) é unha proteína que nos humanos está codificada no xene CDH2 do cromosoma 18.[1][2] A N-cadherina é unha proteína transmembrana expresada en moitos tecidos e funciona mediando a adhesión celular. No músculo cardíaco, a N-cadherina é un compoñente integral das unións adherentes situado nos discos intercalares, que ten a función de acoplar mecánica e electricamente os cardiomiocitos adxacentes. Aínda que as mutacións en CDH2 ata agora non foron asociadas con doenzas humanas, as alteracións na expresión e integridade da proteína N-cadherina observáronse en varias formas de doenzas, como a cardiomiopatía dilatada humana.

Estrutura

[editar | editar a fonte]

A N-cadherina é unha proteína cun peso molecular de 99,7 kDa, e 906 residuos de aminoácidos.[3] A N-cadherina é unha cadherina clásica da superfamilia das cadherinas, composta por cinco repeticións de cadherina extracelulares, unha rexión transmembrana e unha cola citoplásmica moi conservada. A N-cadherina, e outras cadherinas, presentan interaccións proteína-proteína con outras moléculas de N-cadherina de células adxacentes en conformación antiparalela, polo que crean unha especie de "cremalleira" adhesiva liñal entre as células.[4]

Función

[editar | editar a fonte]

A N-cadherina chamouse así polo seu papel no tecido nervioso, pero ademais da súa función orixinal descuberta nas neuronas, viuse posteriormente que tamén funciona no músculo cardíaco e nas metástases do cancro. A N-cadherina é unha glicoproteína transmembrana, homofílica que pertence á familia de moléculas de adhesión celular dependentes do calcio. Estas proteínas teñen dominios extracelulares que median nas interaccións homofílicas entre células adxacentes, e colas citoplásmicas C-terminais que median na unión coas cateninas, as cales á súa vez interacciponan co citoesqueleto de actina.[5][6][7]

Función no desenvolvemento

[editar | editar a fonte]

A N-cadherina xoga un papel no desenvolvemento como glicoproteína de adhesión celular dependente do calcio que funciona durante a gastrulación e cómpre para o establecemento da asimetría esquerda-dereita.[8]

A N-cadherina exprésase extensamente no embrión post-implantación, e presenta altos niveis no mesoderma e unha expresión sostida durante toda a vida adulta.[9] A mutación da N-cadherina durante o desenvolvemento ten o efecto máis significativo na adhesión celular no corazón primitivo; produce miocitos disociados e un desenvolvemento anormal do tubo cardíaco.[10] A N-cadherina xoga un papel no desenvolvemento do corazón dos vertebrados e na transición de células epiteliais a trabeculares e na formación da capa de células miocárdicas compacta.[11] Un estudo mostrou que os miocitos que expresan unha mutación negativa dominante na N-cadherina presentaban anormalidades significativas na distribución dos miocitos e nas migracións cara ao endocardio, o que dá lugar a defectos na formación de trabéculas no miocardio.[12][13]

Función no músculo cardíaco

[editar | editar a fonte]

No músculo cardíaco a N-cadherina encóntrase nos discos intercalares, que son estruturas que proporcionan conexións célula-célula que facilitan o acoplamento mecánico e eléctrico entre cardiomiocitos adxacentes. Nos discos intercalares hai tres tipos de unións: unións adherentes, desmosomas e unións comunicantes;[14] A N-cadherina é un compoñente esencial nas unións adherentes, que permite a adhesión célula-célula e a transmisión de forza a través do sarcolema.[15] A N-cadherina en complexo coas cateninas foi descrita como un regulador clave da función dos discos intercalares.[16] A N-cadherina aparece nas unións célula-célula antes da formación das unións comunicantes,[17][18] e é fundamental para unha miofibriloxénese normal.[19] A expresión dunha forma mutante da N-cadherina que leva unha gran deleción no dominio extracelular inhibe a función das N-cadherinas endóxenas nos cardiomiocitos ventriculares adultos, e os cardiomiocitos veciños perden o contacto célula-célula e as placas de unións comunicantes.[20]

Os modelos en ratos nos que se utilizou transxénese serviron para resaltar a función da N-cadherina no músculo cardíaco. Os ratos que tiñan alterada a expresión de N-cadherina e/ou E-cadherina mostraban un fenotipo de cardiomiopatía dilatada, probablemente debido ao mal funcionamento dos discos intercalares.[21] De acoro con isto, os ratos con ablación de N-cadherina nos corazóns adultos por medio do transxene Cre N-cadherina inducible por tamoxifén específico cardíaco presentaban unha ensamblaxe alterada dos discos intercalares, cardiomiopatía dilatada, funcións cardíacas alteradas, diminución da lonxitude dos sarcómeros, incremento do grosor da liña Z do sarcómero, diminución da conexina 43, e perda da tensión muscular. Os ratos morrían aos dous meses de expresión do transxene, principalmente debido a taquicardia ventricular espontánea.[22] Posteriores análises de ratos knockout para a N-cadherina revelaron que as arritmias debíanse probablemente á remodelación das canles iónicas e á función anormal da canle Kv1.5. Estes animais mostraban unha duración prolongada dos potenciais de acción, unha densidade reducida das canles de potasio rectificadoras entrantes e un descenso da expresión de Kv1.5, KCNE2 e cortactina combinado coa alteración do citoesqueleto de actina no sarcolema.[23]

Función nas neuronas

[editar | editar a fonte]

Nas células neurais, en certas sinapses do sistema nervioso central, a adhesión celularadhesión da neurona presináptica á postsináptica está mediada polo menos en parte pola N-cadherina.[24] As N-cadherinas interaccionan coas cateninas e xogan un importante papel nos procesos de aprendizaxe e a memoria.

Función na metástase do cancro

[editar | editar a fonte]

A N-cadherina atópase comunmente nas células cancerosas e proporciona un mecanismo para a migración transendotelial. Cando unha célula cancerosa se adhire a unha célula endotelial dun vaso sanguíneo regula á alza a vía da src quinase, a cal fosforila beta-cateninas unidas tanto a N-cadherina coma a E-cadherinas. Isto causa que falle a conexión intercelular entre dúas células endoteliais adxacentes e permite que acélula cancerosa se introduza e pase entre elas.[25]

Importancia clínica

[editar | editar a fonte]

As mutacións no xene CDH2 non foron ligadas de forma concluínte con ningún trastorno humano. Un estudo que investigou os fundamentos xenéticos do trastorno obsesivo-compulsivo e a síndrome de Tourette atoparon que as variantes de CDH2 probablemente non causan enfermidades por si soas, mais poden supoñer un risco cando se examinan como parte dun panel de xenes de adhesión célula-célula relacionados.[26] Necesitaranse máis estudos en grandes cohortes para determinar isto inequivocamente.

Na cardiomiopatía dilatada humana atopouse que estaba potenciada a expresión de N-cadherina e disposta dun modo desorganizado, o que suxire que a desorganización da proteína N-cadherina nas doenzas cardíacas pode ser un compoñente de remodelación.[27]

Interaccións

[editar | editar a fonte]

A CDH2 presenta interaccións con:

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Walsh FS, Barton CH, Putt W, Moore SE, Kelsell D, Spurr N, Goodfellow PN (September 1990). "N-cadherin gene maps to human chromosome 18 and is not linked to the E-cadherin gene". J. Neurochem. 55 (3): 805–12. PMID 2384753. doi:10.1111/j.1471-4159.1990.tb04563.x. 
  2. ↑ Reid RA, Hemperly JJ (October 1990). "Human N-cadherin: nucleotide and deduced amino acid sequence". Nucleic Acids Res. 18 (19): 5896–5896. PMC 332345. PMID 2216790. doi:10.1093/nar/18.19.5896. 
  3. ↑ "Protein sequence of human CDH2 (Uniprot ID: P19022)". Cardiac Organellar Protein Atlas Knowledgebase (COPaKB). Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 20 July 2015. 
  4. ↑ Shapiro L, Fannon AM, Kwong PD, Thompson A, Lehmann MS, Grübel G, Legrand JF, Als-Nielsen J, Colman DR, Hendrickson WA (Mar 1995). "Structural basis of cell-cell adhesion by cadherins". Nature 374 (6520): 327–37. PMID 7885471. doi:10.1038/374327a0. 
  5. ↑ Buxton RS, Magee AI (Jun 1992). "Structure and interactions of desmosomal and other cadherins". Seminars in Cell Biology 3 (3): 157–67. PMID 1623205. 
  6. ↑ Takeichi M (1990). "Cadherins: a molecular family important in selective cell-cell adhesion". Annual Review of Biochemistry 59: 237–52. PMID 2197976. doi:10.1146/annurev.bi.59.070190.001321. 
  7. ↑ Ozawa M, Baribault H, Kemler R (Jun 1989). "The cytoplasmic domain of the cell adhesion molecule uvomorulin associates with three independent proteins structurally related in different species". The EMBO Journal 8 (6): 1711–7. PMID 2788574. 
  8. ↑ García-Castro MI, Vielmetter E, Bronner-Fraser M (May 2000). "N-Cadherin, a cell adhesion molecule involved in establishment of embryonic left-right asymmetry". Science 288 (5468): 1047–51. PMID 10807574. 
  9. ↑ Angst BD, Khan LU, Severs NJ, Whitely K, Rothery S, Thompson RP, Magee AI, Gourdie RG (Jan 1997). "Dissociated spatial patterning of gap junctions and cell adhesion junctions during postnatal differentiation of ventricular myocardium". Circulation Research 80 (1): 88–94. PMID 8978327. 
  10. ↑ Radice GL, Rayburn H, Matsunami H, Knudsen KA, Takeichi M, Hynes RO (Jan 1997). "Developmental defects in mouse embryos lacking N-cadherin". Developmental Biology 181 (1): 64–78. PMID 9015265. doi:10.1006/dbio.1996.8443. 
  11. ↑ Kostetskii I, Moore R, Kemler R, Radice GL (Jun 2001). "Differential adhesion leads to segregation and exclusion of N-cadherin-deficient cells in chimeric embryos". Developmental Biology 234 (1): 72–9. PMID 11356020. doi:10.1006/dbio.2001.0250. 
  12. ↑ Linask KK, Knudsen KA, Gui YH (May 1997). "N-cadherin-catenin interaction: necessary component of cardiac cell compartmentalization during early vertebrate heart development". Developmental Biology 185 (2): 148–64. PMID 9187080. doi:10.1006/dbio.1997.8570. 
  13. ↑ Ong LL, Kim N, Mima T, Cohen-Gould L, Mikawa T (Jan 1998). "Trabecular myocytes of the embryonic heart require N-cadherin for migratory unit identity". Developmental Biology 193 (1): 1–9. PMID 9466883. doi:10.1006/dbio.1997.8775. 
  14. ↑ Peters NS, Severs NJ, Rothery SM, Lincoln C, Yacoub MH, Green CR (Aug 1994). "Spatiotemporal relation between gap junctions and fascia adherens junctions during postnatal development of human ventricular myocardium". Circulation 90 (2): 713–25. PMID 8044940. 
  15. ↑ Forbes MS, Sperelakis N (1985). "Intercalated discs of mammalian heart: a review of structure and function". Tissue & Cell 17 (5): 605–48. PMID 3904080. 
  16. ↑ Vite, A; Radice, GL (June 2014). "N-cadherin/catenin complex as a master regulator of intercalated disc function.". Cell communication & adhesion 21 (3): 169–79. PMID 24766605. 
  17. ↑ Zuppinger C, Schaub MC, Eppenberger HM (Apr 2000). "Dynamics of early contact formation in cultured adult rat cardiomyocytes studied by N-cadherin fused to green fluorescent protein". Journal of Molecular and Cellular Cardiology 32 (4): 539–55. PMID 10756112. doi:10.1006/jmcc.1999.1086. 
  18. ↑ Dou, JP; Jiao, B; Sheng, JJ; Yu, ZB (25 October 2014). "[Dynamic assembly of intercalated disc during postnatal development in the rat myocardium].". Sheng li xue bao : [Acta physiologica Sinica] 66 (5): 569–74. PMID 25332002. 
  19. ↑ Goncharova EJ, Kam Z, Geiger B (Jan 1992). "The involvement of adherens junction components in myofibrillogenesis in cultured cardiac myocytes". Development 114 (1): 173–83. PMID 1576958. 
  20. ↑ Hertig CM, Eppenberger-Eberhardt M, Koch S, Eppenberger HM (Jan 1996). "N-cadherin in adult rat cardiomyocytes in culture. I. Functional role of N-cadherin and impairment of cell-cell contact by a truncated N-cadherin mutant". Journal of Cell Science. 109 ( Pt 1): 1–10. PMID 8834785. 
  21. ↑ Ferreira-Cornwell MC, Luo Y, Narula N, Lenox JM, Lieberman M, Radice GL (Apr 2002). "Remodeling the intercalated disc leads to cardiomyopathy in mice misexpressing cadherins in the heart". Journal of Cell Science 115 (Pt 8): 1623–34. PMID 11950881. 
  22. ↑ Kostetskii I, Li J, Xiong Y, Zhou R, Ferrari VA, Patel VV, Molkentin JD, Radice GL (Feb 2005). "Induced deletion of the N-cadherin gene in the heart leads to dissolution of the intercalated disc structure". Circulation Research 96 (3): 346–54. PMID 15662031. doi:10.1161/01.RES.0000156274.72390.2c. 
  23. ↑ Cheng, L; Yung, A; Covarrubias, M; Radice, GL (10 June 2011). "Cortactin is required for N-cadherin regulation of Kv1.5 channel function.". The Journal of biological chemistry 286 (23): 20478–89. PMID 21507952. 
  24. ↑ "Entrez Gene: CDH2 cadherin 2, type 1, N-cadherin (neuronal)". 
  25. ↑ Ramis-Conde I, Chaplain MA, Anderson AR, Drasdo D (2009). "Multi-scale modelling of cancer cell intravasation: the role of cadherins in metastasis". Phys Biol 6 (1): 016008. PMID 19321920. doi:10.1088/1478-3975/6/1/016008. 
  26. ↑ Moya, PR; Dodman, NH; Timpano, KR; Rubenstein, LM; Rana, Z; Fried, RL; Reichardt, LF; Heiman, GA; Tischfield, JA; King, RA; Galdzicka, M; Ginns, EI; Wendland, JR (August 2013). "Rare missense neuronal cadherin gene (CDH2) variants in specific obsessive-compulsive disorder and Tourette disorder phenotypes.". European journal of human genetics : EJHG 21 (8): 850–4. PMID 23321619. 
  27. ↑ Tsipis, A; Athanassiadou, AM; Athanassiadou, P; Kavantzas, N; Agrogiannis, G; Patsouris, E (15 September 2010). "Apoptosis-related factors p53, bcl-2 and the defects of force transmission in dilated cardiomyopathy.". Pathology, research and practice 206 (9): 625–30. PMID 20591580. 
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 28,4 Straub BK, Boda J, Kuhn C, Schnoelzer M, Korf U, Kempf T, Spring H, Hatzfeld M, Franke WW (Dec 2003). "A novel cell-cell junction system: the cortex adhaerens mosaic of lens fiber cells". J. Cell. Sci. 116 (Pt 24): 4985–95. PMID 14625392. doi:10.1242/jcs.00815. 
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Wahl JK, Kim YJ, Cullen JM, Johnson KR, Wheelock MJ (May 2003). "N-cadherin-catenin complexes form prior to cleavage of the proregion and transport to the plasma membrane". J. Biol. Chem. 278 (19): 17269–76. PMID 12604612. doi:10.1074/jbc.M211452200. 
  30. ↑ Izawa I, Nishizawa M, Ohtakara K, Inagaki M (Feb 2002). "Densin-180 interacts with delta-catenin/neural plakophilin-related armadillo repeat protein at synapses". J. Biol. Chem. 277 (7): 5345–50. PMID 11729199. doi:10.1074/jbc.M110052200. 
  31. ↑ Brady-Kalnay SM, Rimm DL, Tonks NK. "Receptor protein tyrosine phosphatase PTPmu associates with cadherins and catenins in vivo". J. Cell Biol. 130 (4): 977–86. PMC 2199947. PMID 7642713. doi:10.1083/jcb.130.4.977. 
  32. ↑ Brady-Kalnay SM, Mourton T, Nixon JP, Pietz GE, Kinch M, Chen H, Brackenbury R, Rimm DL, Del Vecchio RL, Tonks NK. "Dynamic interaction of PTPmu with multiple cadherins in vivo". J. Cell Biol. 141 (1): 287–96. PMC 2132733. PMID 9531566. doi:10.1083/jcb.141.1.287. 
  33. ↑ Besco JA, Hooft van Huijsduijnen R, Frostholm A, Rotter A. "Intracellular substrates of brain-enriched receptor protein tyrosine phosphatase rho (RPTPrho/PTPRT)". Brain Res. 1116 (1): 50–7. PMID 16973135. doi:10.1016/j.brainres.2006.07.122. 
  34. ↑ Sacco PA, McGranahan TM, Wheelock MJ, Johnson KR (Aug 1995). "Identification of plakoglobin domains required for association with N-cadherin and alpha-catenin". J. Biol. Chem. 270 (34): 20201–6. PMID 7650039. doi:10.1074/jbc.270.34.20201. 
  35. ↑ Sinn HW, Balsamo J, Lilien J, Lin JJ (Sep 2002). "Localization of the novel Xin protein to the adherens junction complex in cardiac and skeletal muscle during development". Developmental Dynamics 225 (1): 1–13. PMID 12203715. doi:10.1002/dvdy.10131. 
  36. ↑ Schroen B, Leenders JJ, van Erk A, Bertrand AT, van Loon M, van Leeuwen RE, Kubben N, Duisters RF, Schellings MW, Janssen BJ, Debets JJ, Schwake M, Høydal MA, Heymans S, Saftig P, Pinto YM (May 2007). "Lysosomal integral membrane protein 2 is a novel component of the cardiac intercalated disc and vital for load-induced cardiac myocyte hypertrophy". The Journal of Experimental Medicine 204 (5): 1227–35. PMID 17485520. doi:10.1084/jem.20070145. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Este artigo contén textos en dominio público procedentes de United States National Library of Medicine.
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=CDH2&oldid=6903566»