Saltar ao contido

Bruno Ninaber van Eyben

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaBruno Ninaber van Eyben
Biografía
Nacemento3 de novembro de 1950 Editar o valor en Wikidata (74 anos)
Boxtel, Países Baixos Editar o valor en Wikidata
ResidenciaDelft Editar o valor en Wikidata
EducaciónMaastricht Academy of Fine Arts (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Boxtel (en) Traducir
Nederland (en) Traducir
Delft Editar o valor en Wikidata
Ocupacióndeseñador industrial, deseñador, deseñador de xoias, medallista Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade Técnica de Delft
Studio Ninaber van Eyben (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
RepresentanteGalerie Het Kapelhuis (pt) Traducir e Galerie Sieraad (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Compañeiro profesionalMartijn Wegman (pt) Traducir
Frans van Nieuwenborg Editar o valor en Wikidata
Participou en
1986Sieraden, Images (pt) Traducir
Zonder wrijving geen glans (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fontehedendaagsesieraden.nl (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Páxina webninaber.nl Editar o valor en Wikidata

Bruno Ninaber van Eyben, nado en Boxtel, Brabante do Norte, o 3 de novembro de 1950, é un xoieiro e enxeñeiro industrial neerlandés coñecido por ser o autor do deseño do anverso das moedas do euro dos Países Baixos.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Ninaber é fillo do artista Antonius Cornelius (Toon) Ninaber van Eyben (1896-1977) e de Carla Hoyng (1910-1975).[1]

Bruno Ninaber van Eyben graduouse en 1971 dos seus estudos artísticos superiores no Instituto das Artes en Maastricht, na especialidade de deseño de xoiaría, e estableceuse como creador autónomo. Na década de 1970 deseñou obxectos como un reloxo de pulseira (1973), un colgante con reloxo (1976) e un sistema de alumeamento fluorescente (1977).[2]

Entre outros museos relevantes, algunhas das súas obras forman parte das coleccións do Rijksmuseum de Ámsterdam,[3] do MOMA de Nova York[4] e da Neue Sammlung, de Múnic.[2]

En 1980 Ninaber foi o artista escollido pola Real Casa da Moeda dos Países Baixos para o deseño da derradeira serie de moedas con valor facial en floríns, a nome da raíña Beatriz, que estiveron en circulación desde 1982 ata a chegada do euro en 2002.[2] Así mesmo, foi o gañador do cuncurso para o deseño dos anversos nacionais das moedas circulantes da serie do euro dos Países Baixos.[5]

Bruno Ninaber van Eyben estableceu en 1971 o seu propio estudio na cidade surholandesa de Delft, co nome de Studio Ninaber, e en 2009 inaugurou unha delegación do Studio Ninaber en Alemaña.[6] Ademais, en 1985 creou a consultoría internacional de deseño n|p|k Industrial Design xunto con dous socios (Ninaber/Peters/Krouwel).[2][7]

Desde o 1 de xullo de 2003, é profesor de Deseño na Facultade de Enxeñaría do Deseño Industrial da Universidade de Tecnoloxía de Delft.[7][8]

Recoñecementos

[editar | editar a fonte]
  • 1979: Premio Kho Liang Ie ao deseño industrial, outogado polo Fondo de Ámsterdam para as Artes.[9]
  • 2007: Premio Oeuvre (Oeuvreprijs) de deseño, outorgado polo Fondo BKVB.[10]
  • 2008: Premio Piet Zwart, á traxectoria no deseño, da Organización Profesional de Deseñadores Neerlandeses (BNO).[11]
  • 2013: Cabaleiro da Orde do León Neerlandés.[12]

Escolma de traballos

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]