Acrobates pygmaeus

Acrobates pygmaeus Acróbata pigmeo
Estado de conservación
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Mammalia Subclase: Theria Infraclase: Marsupialia Magnorde: Australidelphia Superorde: Eometatheria Orde: Diprotodontia Suborde: Phalangeriformes Superfamilia: Petauroidea Familia: Acrobatidae Xénero: Acrobates Desmarest, 1818 Especie: A. pygmaeus
Nome binomial
Acrobates pygmaeus (Shaw, 1793)
Área de dispersión de Acrobates pygmaeus. Área de dispersión de Acrobates pygmaeus.

Tamaño de A. pymaeus comparado co dunha man humana.

Lámina de A. pygmaeus de 1883.

Acrobates pygmaeus é unha especie de mamífero marsupial australidelfo da orde dos diprotodontes, suborde dos falanxeriformes, superfamilia dos petauroideos, o tipo da familia dos acrobátidos, e a única do xénero Acrobates, que vive nos bosques do leste de Australia.

Características

O acróbata pigmeo é o mamífero planador máis pequeno do mundo. Porén, a pesar de que só ten a medida dun rato moi pequeno (de 65 a 80 mm de loncitude e de 10 a14 g de peso), é capaz de saltar e planar até 25 m para desprazarse dunha árbore a outra. Como outros mamíferos planeadores, ten unha membrana de pel entre as patas anteriores e as posteriores, máis grosa que a doutros marsupiais como os petauros, pero relativamente máis pequena, posto que só se estende dos cóbados aos xeonllos. A cola ten aproximadamente a mesma lonxitud que a cabeza e o tronco xuntos, e é moi delgada, moderadamente prénsil, e case sen pelo excepto por dúas fileiras evidentes de pelos longos, ríxidos a ambos os lados. A cola, cando se manténe recta, parécese a un peite de dupla cara. Utilízaa para agarrarse a pequenas ramas e para controlar o planeo: dirección e freada.

A pelaxe é de cor gris uniforme con manchas escuras ao redor dos ollos e a miúdo cunha mancha branca detrás das orellas. As partes inferiores son máis claras. As orellas son moderadamente grandes e arredondadas.

Hábitat, distribución e ecoloxía

Hábitat e distribución

O hábitat natural do acróbata pigmeo son os bosques da costa leste e sueste de Australia, desde o norte de Queensland a Victoria; tamén se encontra na illa Fraser.

Pódese encontrar desede o nivel do mar até os 1 200 m de altitude.

Crese que é máis común nalgunhas partes da súa área de distribución (por exemplo, ao nordeste de Queensland), aínda que é máis rara no sur.

Costumes

É unha especie de hábitos nocturnos que vive máis frecuentemente en bosques subtropicais e temperados maduros. Tamén se encontra en sectores suburbanos.

Nutrición

A dieta do acróbata pigmeo inclúe néctar, pole e pequenos artrópodos.

Reprodución

As femias poden ter dúas camadas de tres ou catro crías ao ano.

Taxonomía

Descrición

Xénero

O xénero foi descrito en 1818 polo zoólogo francés Anselme Gaëtan Desmarest en Nouv. Dict. Hist. Nat., Nouv. ed., 25: 405.

Especie

A especie describíraa en 1793 o naturalista inglés George Shaw, co nome de Didelphis pygmaea. Posteriormente foi reclasificada no xénero Acrobates.

Eimoloxía

Xénero

O nome científico do xénero, Acrobates, deriva do grego antigo ἀκροβάτης ‎akrobátēs, 'acróbata'.

Especie

O nome específico, o latino pygmaeus, procede do grego antigo πυγμαῖος pygmaîos, 'anano', do nome dunha fabulosa raza de ananos (os Πυγμαῖοι Pygmaîoi), descrita por Homero e Heródoto e que dicían que habitaban en Exipto ou Etiopía e na India.

Sinónimos

Ademais de polo nome que lle deu Shaw, e polo actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:

• Acrobates frontalis De Vis, 1887
• Acrobates pulchellus W. Rothschild, 1892

Estado de conservación

No ano 1996 a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN) cualificaba o status da especie como LR (baixo risco), pero na actualidade (2016) considérao como LC (pouco preocupante), tendo en conta a súa distribución relativamente ampla, a súa poboación grande e estábel, a súa presenza nun número grande de áreas protexidas, e porque non hai amenazas importantes para a especie.

A pesar da introdución dos gatos domésticos, que depredan sobre ela, non parece que a súa poboación sufrira mermas importantes, o que, con toda seguridade, débese ás condicións crípticas nas que transcorre a súa vida e aos seus costumes nocturnos. Incluso os xardíns das casas adoitan albergar un número abundante de acróbatas pigmeos, que só se fan visíbeis cando se talla algunha árbore e foxen rapidamente na busca dun novo acubillo.

Véxase tamén

Bibliografía

• Grzimek, B., Schlager, N. & Olendorf, D (2003): Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Detroit: Thomson Gale.
• McKenna, M. C. & Bell, S. K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8.
• Rowland, P. & Strahan, R., eds. (1995): The Mammals of Australia. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press.
• Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas: Saunders College Publishing.
• Vaughan, T. A.; J. M. Ryan & N. J. Czaplewski (2000): Mammalogy. Fourth Edition. Philadelphia, Pennsylvania: Saunders College Publishing.
• Wilson, D. E. & Reeder, D. M., editores (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 2 vol. 3ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.

Outros artigos

• Marsupiais
• Australidelfos
• Diprotodontes
• Falanxeriformes
• Petauroideos
• Acrobátidos

Ligazóns externas

• Acrobates pygmaeus (Shaw, 1793) no ITIS.
• Acrobates pygmaeus na ADW. Con abundante información, algunhas imaxes e bibliografía (en inglés).
• Acrobates pygmaeus na EOL. Con breve información e numerosas imaxes (en inglés).