Étienne Gilson

Étienne Gilson
	;
Biografía
Nacemento	(fr) Étienne Henry Gilson ; 13 de xuño de 1884 ; 7º distrito de París, Francia
Morte	19 de setembro de 1978 (94 anos); Auxerre, Francia
Lugar de sepultura	Melun North Cemetery (en)
Presidente Instituto de Francia
	1962 – 1962
Senator of the French Fourth Republic (en)
	1947 – 1948
14º Cadeira 23 da Academia Francesa (pt)
	24 de outubro de 1946 – 19 de setembro de 1978 ; ← Abel Hermant – Henri Gouhier →
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Facultade de Artes de París - doutoramento (–1912); Lycée Henri-IV
Actividade
Ocupación	filósofo, catedrático, político, historiador, historiador da filosofía
Empregador	Collège de France, catedrático (1932–1950) ; Universidade Harvard ; Lycée Lalande (en) ; Universidade de París ; Universidade de Toronto ; École pratique des hautes études
Membro de	Academia Francesa (1946–1978); Academia Medieval de América (membro correspondente da Academia Medieval de América) (1927–); Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Royal Academy of Science, Letters and Fine Arts of Belgium
Alumnos	Henry Corbin
Carreira militar
Conflito	Primeira Guerra Mundial
Obra
Doutorando	Henry Corbin
Arquivos en	University of St. Michael's College Archives (en) ; Aquivos departamentais de Yvelines, documento → carta [ 166J, Ms 4771-4773] ;
Premios
	(1952) Medalla Aquinas; (1952) doutor honoris causa pola Universidade Laval; (1950) Serena Medal (en) ; (1927) membro correspondente da Academia Medieval de América; Oficial da Lexión de Honra; Cruz de guerra 1914-1918; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes; grande oficial da Lexión de Honra; Cabaleiro da Lexión de Honra ;

Étienne Gilson, nado en París o 13 de xuño de 1884 e finado en Auxerre o 19 de setembro de 1978, foi un filósofo e medievalista francés.

Traxectoria

No College de France foi discípulo de Henri Bergson.

Durante a primeira guerra mundial foi feito prisioneiro en Verdún, situación na que permaneceu varios meses. Recibiu a medalla ao valor (Croix de Guerre).

As súas primeiras investigacións foron sobre René Descartes.

Foi profesor de historia da filosofía na Universidade de Estrasburgo e de filosofía medieval na Universidade de París. Durante tres anos deu clases en Harvard. Fundou o Instituto de Estudos Medievais de Toronto e dirixiu o Instituto científico franco-canadense. Foi membro da Academia francesa dende 1941.

A súa correspondencia con Henri de Lubac foi publicada.

Pensamento

Gilson defende a metafísica e un concepto de home aberto á transcendencia. Para el a idea de verdade é unha meta irrenunciable; segundo as súas concepcións o nihilismo ou o relativismo ameazan con destruír a dignidade do ser humano e non achegan fundamentos sólidos para o seu respecto.

Obras

Études de philosophie mediévale, 1921
La philosophie au moyen-âge, 1922
L'esprit de la philosophie médiévale, 1932
Les Idées et les Lettres, 1932
The Unity of philosophical experience, 1937
L'être et l'essence, 1948
Peinture et Réalité, 1958
Linguistique et Philosophie, 1969
L'athéisme difficile, 1979