Zona de conservación de Ngorongoro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaZona de conservación de Ngorongoro
Ngorongoro Conservation Area (en) Editar o valor em Wikidata
Imaxe
Nomeado en referencia aNgorongoro Crater (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Localización
Mapa
 3°13′S 35°28′L / -3.21, 35.46Coordenadas: 3°13′S 35°28′L / -3.21, 35.46
EstadoTanzania
Regiões da Tanzânia (pt) TraducirRexión de Arusha
CidadeArusha Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Superficie8.292 km² Editar o valor em Wikidata
Medición17 (ancho) × 21 (lonxitude) km
Datos históricos
Creación1959 Editar o valor em Wikidata
Evento clave
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural  → África
Data1979 (3ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (iv), (vii), (viii), (ix) e (x) Editar o valor em Wikidata
En perigo1984 - 1989  Editar o valor em Wikidata
Identificador39
World Database on Protected Areas
IdentificadorEditar o valor em Wikidata 555623796 Editar o valor em Wikidata
Páxina webngorongorocratertanzania.org Editar o valor em Wikidata
Zona de conservación de Ngorongoro
Vista panorámica do cráter do Ngorongoro.
Ngorongoro en Tanzania
Ngorongoro
Ngorongoro
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
PaísTanzania Tanzania
TipoMixto
CriteriosIV, VII, VIII, IX, X
Inscrición1979 (3ª sesión)
Rexión da UNESCOÁfrica
Identificador39

A Zona de conservación de Ngorongoro é unha zona protexida situada a 180 km ao oeste da cidade de Arusha, nas terras altas volcánicas de Tanzania. A delimitación da zona de conservación vai ao longo da fronteira do Distrito de Ngorongoro.

A zona protexida cobre unha extensión de 8 288 km².

Na Área de Conservación de Ngorongoro atopamos nove volcáns, dos cales só un deles está activo, o Oldoinyo Lengai. Así mesmo, atopáronse dous dos sitios con maior interese de Tanzania e renome mundial, o impresionante Cráter do Ngorongoro e a Garganta de Oldupai, un dos sitios máis importantes para a investigación da evolución da especie humana.

Xeografía e historia[editar | editar a fonte]

Localización en Tanzania.

O Ngorongoro declarouse zona de conservación en 1959 no momento en que se separou do Parque Nacional de Serengueti. A zona converteuse en Patrimonio da Humanidade da Unesco en 1979. O 31 de xullo de 2010, a zona de protección estendeuse aos vestixios arqueolóxicos que se localizaron no parque que inclúen pegadas e restos de homo habilis catalogándose como patrimonio mixto, natural e cultural.[1]

Crese que o cráter do Ngorongoro é a zona delimitada de menor extensión na que é posible atopar aos Cinco Grandes animais.[2]

O nome do cráter ten a súa orixe nuha onomatopeia, foi nomeado polos pastores Maasai polo son producido polo chocallo (ngoro ngoro). Baseado en evidencias fósiles atopadas na Garganta de Olduvai, varias especies de homínidos ocuparon a área durante 3 millóns de anos.

Os cazadores-recolectores foron substituídos por pastores fai algúns miles de anos. Os Mbulu[3] chegaron á zona hai uns 2.000 anos e uníronse aos Datooga ao redor do ano 1700. Os dous grupos foron expulsados ​​da zona polos Masai nos anos 1800.[4]

As grandes figueiras no noroeste do bosque de Lerai son sagradas para os Masai e os Datooga. Algunhas delas poden ter sido plantadas na tumba dun líder dos Datago que morreu na batalla cos masai ao redor de 1840.[5]

Non se sabe que os europeos pisaran o cráter de Ngorongoro ata 1892, cando visitouno Oscar Baumann. Dous irmáns alemáns (Adolph e Friedrich Siedentopf) cultivaron no cráter ata o estoupido da primeira guerra mundial, despois de arrendar a terra á administración da África Oriental Alemá. Os irmáns organizaron regularmente festas de tiro para entreter aos seus amigos alemáns. Tamén tentaron dirixir os rabaños dos ñus fóra do cráter.[6][4][7]

En 1921, aprobouse a primeira ordenanza de conservación do parque, que restrinxiu a caza aos titulares de permisos en toda Tanzania. En 1928, ptohibíue a caza en todas as terras dentro do bordo do cráter, agás as antigas granxas de Siedentopf. A Ordenanza do Parque Nacional de 1948 (implementada en 1951) creou o Parque Nacional do Serengeti (SNP). Isto, porén, causou problemas cos masai e outras tribos, resultando na Ordenanza do Área de Conservación de Ngorongoro (1959) que separou a área de conservación do parque nacional. Os pastores masai que viven no Parque Nacional do Serengeti foron sistematicamente trasladados ao Ngorongoro, aumentando a poboación de Masais e gando que vivía no Cráter.[8][9] A Autoridade da Área de Conservación do Ngorongoro foi creada pola Lei de Parque de Leis (diversas modificacións) de 1976 e posúe a maioría dos Área de conservación de Ngorongoro, incluído o cráter. A área converteuse Patrimonio da Humanidade daUNESCO en 1979.[10] A Lei de Conservación da Vida Silvestre de 2009 restrinxiu aínda máis o uso humano do cráter de Ngorongoro e creou un marco legal para politicamente desacreditar e desprazar forzosamente aos pastores tradicionais.[9] : 57-59 A restrición do uso da terra xera tensión entre as comunidades locais de Maasai e as autoridades de conservación. Na actualidade, a Unión Internacional para a Conservación da Natureza (UICN) está buscando solucións para facilitar os conflitos e mellorar os esforzos de colaboración cara á conservación cos veciños.[11]

Vista panorámica do cráter do Ngorongoro.
Vista panorámica do cráter do Ngorongoro.

Galería[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ El Comité de Patrimonio de la Humanidad inscribe la Zona de conservación del Ngorongoro (Tanzania)como patrimonio cultural
  2. ↑ "Los 5 Grandes Animales de los Safaris". Arquivado dende o orixinal o 01 de xaneiro de 2019. Consultado o 31 de decembro de 2018.  Arquivado 01 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine.
  3. ↑ "Mbulu", Information about northern Tanzania: a personal scrapbook of "cuttings" from published sources
  4. ↑ 4,0 4,1 Northern Tanzania: The Bradt Safari Guide with Kilimanjaro and Zanzibar, authored by Phillip Briggs, 2006, pages 197, 198 ISBN 1-84162-146-3
  5. ↑ Excerpt from Ngorongoro Conservation Area, authored by Jeannette Hanby & David Bygott, Information about northern Tanzania: a personal scrapbook of "cuttings" from published sources
  6. ↑ "The historical ecology of the large mammal populations of Ngorongoro Crater, Tanzania, east Africa", Mammal Review, authored by Louise Oates and Paul A. Rees, 2012
  7. ↑ Africa's Great Rift Valley, authored by Nigel Pavitt, Harry N. Abrams, Inc., New York, 2001, pages 135-139 ISBN 0-8109-0602-3
  8. ↑ Robert M. Poole. "Heartbreak on the Serengeti". National Geographic. p. 4. Arquivado dende o orixinal o 29 de xuño de 2012. Consultado o 2008-02-21. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Laltaika, Elifuraha (2013). "Pastoralists' Right to Land and Natural Resources in Tanzania" (PDF). Oregon Review of International Law 15 (1): 43–62. ISSN 1543-9860. Consultado o 12 de xuño de 2017. 
  10. ↑ Homewood, K. M.; Rodgers, W. A. (2004-08-19). Maasailand Ecology: Pastoralist Development and Wildlife Conservation in Ngorongoro, Tanzania (en inglés). Cambridge University Press. ISBN 9780521607490. 
  11. ↑ Hodgetts, Timothy; Lewis, Melissa; Bauer, Hans; Burnham, Dawn; Dickman, Amy; Macdonald, Ewan; Macdonald, David; Trouwborst, Arie (2018-06-02). "Improving the role of global conservation treaties in addressing contemporary threats to lions". Biodiversity and Conservation 27 (10): 2747–2765. ISSN 0960-3115. doi:10.1007/s10531-018-1567-1. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zona_de_conservación_de_Ngorongoro&oldid=6599683»