Xenaro Carrero
Modelo:Pintor Xenaro Carrero Fernández, nado en Noia en 1874 e finado en Santiago de Compostela en 1902, foi un pintor galego, pertence á chamada Xeración Doente.
Traxectoria
Moi novo trasladouse a Madrid, onde foi discípulo de Joaquín Sorolla. Retratista excelente, para el posaron Eugenio Montero Ríos ou Emilia Pardo Bazán. Traballou de restaurador no Museo do Prado.
Finou de tuberculose aos vinte e oito anos. É comparado con Claude Monet e Camille Pissarro.
Galería de imaxes
-
Carros no porto de Noia, 1895.
Colección Caixanova. -
Paisaxe de Noia, 1894.
Colección Caixanova. -
Cabeza de vello.
Museo de Belas Artes da Coruña. -
Filla do pintor bordando.
Museo de Belas Artes da Coruña.
Véxase tamén
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xenaro Carrero |
Bibliografía
- Enciclopedia Galega Universal, Carrero Fernández, Xenaro
- Chamoso Lamas, Manuel, Arte, en Galicia, Ed. Noguer, Barcelona, 1976.
- Filgueira Valverde, José, Introducción a la pintura gallega en Un siglo de pintura gallega 1880/1980, Bos Aires, 1984.
- Filgueira Valverde, José, El Museo de Pontevedra, Ed. Everest, León, 1987.
Outros artigos
Ligazóns externas
- Carrero Fernández, Jenaro no Museo de Belas Artes da Coruña.
- Jenaro Carrero na Colección Caixanova.
- A xeración doente..., Galería José Lorenzo.